Share

บทที่ 970

เมเดลีนมองชายหนุ่มที่กำลังยิ้มแย้มอย่างประหลาดใจ “คุณเพิ่งจะพูดว่าฉันช่วยคุณเหรอคะ คุณโจนส์?”

ไรอันชะงักไปเมื่อได้ยินเช่นนั้น จากนั้นเขาก็พยักหน้า

“ผมไม่รู้ว่าคุณจำเรื่องนี้ได้ไหม” ไรอันประคองเหรียญอันหนึ่งไว้ระหว่างนิ้วของเขา

เมเดลีนส่ายหน้าปฏิเสธ “ไม่ค่ะ”

“ถ้างั้นคุณคงลืมไปแล้วจริง ๆ” ไรอันหัวเราะกลับเกลื่อนความผิดหวัง ขณะที่เขากำลังจะอธิบายคุณนายโจนส์ก็เดินเข้ามา

เมื่อเปรียบกับทัศนคติที่แข็งกร้าวในวันนั้นแล้วเธอดูเป็นมิตรและเข้าถึงได้ง่ายกว่ามากในครั้งนี้

“ฉันได้ยินเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับบ้านของคุณแล้วคุณมอนต์โกเมอรี ถ้าหากคุณยังไม่มีที่ไปในตอนนี้ คุณสามารถอยู่ที่ห้องพักแขกของเราได้ ฉันเสียใจกับเรื่องที่เคยเกิดขึ้นในตอนนั้นและฉันหวังว่าคุณจะไม่ถือสาอีก”

เมเดลีนวางถ้วยชาลงแล้วลุกขึ้นจากเตียง “ขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจของคุณค่ะคุณนายโจนส์ มันเป็นเพียงเรื่องเข้าใจผิด ดังนั้นฉันจะไม่ถือสามันอีกค่ะ”

เธอดูเวลาและตระหนักว่านี่คือเช้าวันใหม่แล้ว

“ฉันต้องไปแล้ว ขอบคุณนะคะคุณโจนส์”

“คุณไม่จำเป็นต้องรีบร้อนขนาดนั้น อยู่อาบน้ำและทานอาหารเช้าก่อน ผมจะไปส่งคุณที่ไหนก็ตามที่คุณจะไปหล
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status