บทที่ 1041

ซ่า ซ่า!

เด็กน้อยพยายามเอาตัวรอดจากน้ำโดยสัญชาตญาณ

ในขณะเดียวกันลาน่าก็ยืนอยู่ข้างสระน้ำและเพลิดเพลินกับภาพที่เห็น เธอเฝ้าดูจนลิเลียนหยุดดิ้นลงในที่สุดแล้วค่อย ๆ จมลงสู่ก้นสระ เมื่อหญิงสาวเห็นอย่างนั้นก็พ่นควันบุหรี่ออกมาขณะที่แววตาดูไร้สติและพึงพอใจเป็นอย่างมาก

"เอวลีน อีกไม่นานฉันก็จะได้เห็นแกเจ็บปวดเจียนจะขาดใจแล้วสินะ"

ลาน่ายิ้มแล้วหันหลังเดินออกไป เธอตัดสินใจทิ้งลิเลียนเอาไว้แบบนั้น และจะกลับมาก็ต่อเมื่อเด็กน้อยผู้โชคร้ายนันกลายเป็นศพ

ฟาเบียนที่ออกมาจากบ้านเพื่อรับโทรศัพท์ ได้ยินเสียงแปลก ๆ จึงเดินไปที่ต้นเสียงบริเวณสระน้ำ

ในตอนแรกเขาคิดว่ามันเป็นเพียงเสียงนกที่กระพือปีกบนผิวน้ำเท่านั้น แต่หลังจากมองดูใกล้ ๆ เขาก็รู้ทันทีว่านั่นคือร่างของเด็ก!

เขาไม่รู้ว่าทำไมถึงได้มีเด็กอยู่ในน้ำ แต่ดขาก็รีบกระโดดลงไปโดยไม่รีรอ

เมื่อเห็นว่าเด็กหญิงตัวน้อยคือลิเลียน ฟาเบียนก็ใจหายไปครู่หนึ่ง แต่วินาทีต่อมาเขาก็บังคับตัวเองให้สงบสติอารมณ์และอุ้มลิเลียนที่หมดสติและดูซีดเซียวออกจากสระว่ายน้ำ

"ลิเลียน! ลิเลียน!" ฟาเบียนรู้สึกกังวลมากจริง ๆ

แต่ไม่ว่าเขาจะเรียกลิเลียนอย่างไร ก็ยังไม่มีการตอบสน