แยนนี่กอดแขนเขาแล้วเตือน "นายท่านเชนน์ ฉันเกือบลืมไป มันเป็นวันนั้นของเดือน" เชนน์ขมวดคิ้ว แยนนี่อธิบาย "ฉันเป็นประจำเดือน" เขามีท่าทางไม่พอใจ เขากดเธอลงบนโซฟาและมองด้วยสายตาน่ากลัว "คุณกำลังล้อผมเล่นเหรอ?" แยนนี่ทำหน้าตาไร้เดียงสาและตอบเขา "ฉันไม่กล้าหรอก ไม่มีโอกาสได้บอกตอนที่คุณจูบฉันแบบนั้น ตอนที่ฉันกำลังจะบอก คุณก็..." ก่อนที่เธอจะได้พูดจบ เชนน์ก็จับคางเธอแล้วจูบอย่างลึกซึ้ง แยนนี่ใจเต้นแรง เชนน์เดินมาเปิดตู้เย็นในห้องครัว ไม่มีของในตู้เย็นแม้แต่เครื่องดื่ม เขารู้สึกโกรธ 'ไม่มีน้ำเย็นเลยหรือไง?' แยนนี่เดินมากอดเขาจากข้างหลังแล้วกระพริบตา "คุณใช้ห้องน้ำได้ตลอด เพื่อทำให้สงบลงได้นะ" เชนน์ไม่พูดอะไร ทันใดนั้นเขาก็ผลักเธอติดตู้เย็น มันเป็นตู้เย็นสามประตู แต่เขาออกแรงมากเกินไปจนทำให้ตู้เย็นเอียง แยนนี่ใจเต้นแรง เขาล็อคแขนเธอแล้วกดเธอติดประตู เขาเอนตัวลงมาแล้วจูบเธออีก "ผมจะสั่งสอนคุณในอีกสองสามวันนี้!" เขากัดฟันพูด ก่อนที่เธอจะได้ทำอะไร เชนน์ก็เข้าไปในห้องน้ำแล้วทำให้ตัวเองสงบลง แยนนี่ยืนตกใจอยู่หน้าตู้เย็น ริมฝีปากยังรู้สึกร้อนอยู่ แยนนี
แยนนี่ตื่นขึ้นมาจาดสายเรียกเข้าเป็นชุด ๆ ของซินดี้ น้ำเสียงของซินดี้ฟังดูวิตกกังวลจากปลายสายอีกด้าน เธอถามอย่างตื่นเต้นว่า “แยน เธอบอกว่าเธอกับเชนน์กลับมาคบกันแล้วไม่ใช่เหรอ?” "ใช่ เกิดอะไรขึ้น?" “เธอรีบเปิดอินเตอร์เน็ตดูสิว่าตอนนี้คนกำลังพูดถึงเรื่องอะไรกัน ทำไมคนถึงพูดกันว่า เชนน์กับวิเวียนกลับไปคบกันอีกครั้งล่ะ?” แยนนี่อึ้ง “วิเวียนเหรอ?” “ใช่ ตอนนี้มันกำลังเป็นข่าวดังในโลกอินเทอร์เน็ตเลย! คนอื่นต่างสงสัยกันว่าวิเวียนกับลูกชายของครอบครัวจินกลับมาคบกัน! มันมีรูปด้วยนะ!” แยนนี่หยิบไอแพดและเริ่มดูข่าวในอินเตอร์เน็ต โพสต์ที่เปิดเผยข้อมูลมีคอมเมนต์กว่าสามหมื่นคอมเมนต์ หนึ่งแสนไลค์และห้าหมื่นแชร์ในช่วงเวลาสั้น ๆ เพียงแค่สามชั่วโมง แยนนี่ขมวดคิ้ว มันดังขนาดนั้นเลยเหรอ? เธอคลิกเข้าไปในรูปภาพ เป็นรูปของวิเวียนกำลังกอดเชนน์ที่คฤหาสน์ลูน่า ภาพถูกเบลอไว้ แต่ทั้งคู่ดูสนิทสนมกันมากโดยเฉพาะเมื่อวิเวียนมองขึ้นไปที่เชนน์ และเขามองกลับลงมาที่เธอ ภาพนั้นเป็นภาพที่สะดุดตาจริง ๆ พวกเขาดูเหมือนคู่รักที่งดงาม “เธอโทรหาเชนน์ และถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือยัง?” แยนนี่ยักไหล่ และพูดว่า “
แยนนี่โทรหาเชนน์หลังจากที่เธอเตรียมส่วนผสมเสร็จแล้ว “นายท่านเชนน์ คุณจะมาถึงเมื่อไหร่?” เชนน์หัวเราะเบา ๆ จากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เขาแซวเธอ “คุณคิดถึงผมมากขนาดนั้นเลยเหรอ?” “ฉันแค่อยากรู้ว่าจะทำอะไรเผื่อไว้ไหม” เชนน์กำลังเดินทางไป เขาพูดว่า "ผมกำลังจะถึง" หลังจากผ่านไป 10 นาที แยนนี่ก็ตระหนักว่าไม่มีไวน์สำหรับทำอาหารตอนที่เธอต้องการจะนึ่งเนื้อ ดังนั้นเธอจึงไปที่ร้านชั้นล่างเพื่อซื้อไวน์สำหรับทำอาหาร เธอบังเอิญเจอเชนน์ในละแวกนั้นหลังจากซื้อไวน์ เชนน์เพิ่งจอดรถเสร็จ แยนนี่โบกมือให้เขา “นายท่านเชนน์ ทางนี้” เชนน์เดินไปหาเธอ และหยิบไวน์สำหรับทำอาหารจากเธอ เขามองดูมันแต่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร เพราะเขาไม่เคยทำอาหารมาก่อน “ทำไมคุณถึงซื้ออันนี้ล่ะ?” “ฉันทำปลานึ่งให้คุณ ช่วยขจัดกลิ่นคาวได้” เชนน์ดึงเธอเข้าหาเขา และโอบรอบเอวของเธอ เขาก้มศีรษะลง และจูบเธอก่อนดึงเธอไปที่ทางเดิน ทันใดนั้น ร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นที่ทางเดินทันทีที่พวกเขามาถึง คน ๆ นั้นโยนแป้งหนึ่งห่อใส่หน้าของแยนนี่ เชนน์ดึงแยนนี่เข้ามากอดทันที และแป้งก็ตกลงมาบนใบหน้าของเชนน์แทน “นายท่านเชนน์!” เชนน์รู้สึกว่าดวงต
พวกเขามาถึงที่บลู วอเทอร์ เรสซิเดนเชียล เชนน์กำลังนั่งอยู่ที่เบาะนั่งผู้โดยสารอย่างสบาย เขานั่งไขว้ห้างและไม่มีทีท่าจะลงจากรถโดยทันที แยนนี่กำลังปลดเข็มขัดนิรภัยของเธอ เธอเหลือบมองเขา และเตือนเขาว่า “นายท่านเชนน์ เราถึงบ้านแล้ว คุณต้องลงจากรถได้แล้ว” “ช่วยผมปลดเข็มขัดนิรภัยหน่อย” แยนนี่พูดไม่ออก “เข็มขัดนิรภัยอยู่ติดกับคุณ ลองคลำหามันดู” เชนน์ขมวดคิ้ว และพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่เป็นมิตร “ตอนนี้ผมตาบอด และคุณคือเหตุผลที่ทำให้ผมกลายเป็นคนตาบอด คุณกำลังพยายามหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบของคุณงั้นหรือ?” แยนนี่ช่วยเขาปลดเข็มขัดนิรภัย เธอลงจากรถเดินผ่านด้านหน้ารถ และเปิดประตูทางเบาะนั่งผู้โดยสารเพื่อช่วยเขาออกจากรถ “ยกขาขึ้น ระวัง ๆ นะ" จู่ ๆ เชนน์ก็กลายเป็นคนตาบอด ดังนั้นเขาจึงพบว่ามันยากที่จะปรับตัวเข้ากับสิ่งต่าง ๆ มากมาย เขาต้องทนทุกข์ทรมานอย่างแน่นอน แต่คิดว่าเขาสามารถกดขี่แยนนี่ได้ เขาก็ไม่รังเกียจที่จะตาบอดอีกสักสองสามวัน แยนนี่ช่วยชายตาบอดเข้าไปในลิฟต์ พวกเขาพบผู้หญิงที่อยู่ชั้นเดียวกับพวกเขาหลังจากเข้าไปในลิฟต์ “โอ้ เกิดอะไรขึ้นกับตาของชายหนุ่มคนนี้? เขาตาบอดเหรอ?” เชน
แยนนี่ปอกผลทับทิมลูกใหญ่ และเชนน์กินไปเกือบหมด เชนน์คิดว่าเขาควรจะกินทับทิมมากกว่านี้ในอนาคต อาหารที่เขาไม่เคยชอบกินมาก่อนกลายเป็นของโปรดของเขาแล้วตอนนี้ เชนน์สนุกกับการกดขี่แยนนี่ ดังนั้นในตอนเย็นเชนน์ที่ปิดตาด้วยผ้าก๊อซพูดกับแยนนี่ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ว่า "ผมอยากอาบน้ำ" แยนนี่มองดูอาการของเขา และพูดว่า “ฉันจะช่วยพาคุณไปห้องน้ำ คุณอาบน้ำเองได้ไหม และเรียกฉันหลังคุณอาบน้ำเสร็จ?” เชนน์ตอบอย่างเย็นชาว่า “ถ้าผมล้มในห้องน้ำ และกลายเป็นง่อย คุณจะรับผิดชอบตลอดชีวิตที่เหลือของผมไหม?” แยนนี่กำลังเตรียมชุดนอนของเขา ขณะที่เธอเลียนแบบน้ำเสียงของเขา “ถ้าคุณต้องการ ฉันจะรับผิดชอบเอง ฉันจะเป็นนักแสดงทำไม? ถ้าฉันเป็นภรรยาของคุณ ฉันอยู่กินใช้ชีวิตสุขสบายกับคุณได้เลย เชนน์กลั้นรอยยิ้มของเขาไว้ เขาตาบอดแต่ก็ยังทำตัวน่ารำคาญเหมือนเดิม “ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นคนทะเยอทะยานขนาดนี้ คุณตั้งเป้าที่จะเป็นคุณนายเชนน์ตั้งแต่อายุยังน้อยขนาดนี้เลยเหรอ?” "ฉันจะผ่านชีวิตที่ยุ่งเหยิงขนาดนี้ได้อย่างไรถ้าฉันไม่ทะเยอทะยานเพียงพอ?" แยนนี่พูดอย่างไม่ใส่ใจ เชนน์คิดในใจว่า 'เอาเลย ตำแหน่งนั้นเป็นของคุณเมื่อถึงเว
แยนนี่เข้ามาคุยกับเชนน์ก่อนเข้าร่วมกองถ่าย 'เสียงกระซิบจากความตาย' ในเดือนสิงหาคม ประตูคฤหาสน์ลูน่าเปิดออก และไม่มีใครอยู่ชั้นล่าง “นายท่านเชนน์?” เธอเรียกชื่อเขา ขณะที่เธอเปลี่ยนรองเท้าสลิปเปอร์ ไม่มีใครตอบ แยนนี่เห็นจดหมายเปิดผนึกบนโต๊ะอาหาร มีบางอย่างดึงดูดความสนใจของเธอ ผู้ส่งคือซามูเอล ก่อนที่แยนนี่จะได้ทำอะไร เชนน์ก็เดินลงบันไดมาแล้ว แยนนี่รู้สึกราวกับว่าเธอกำลังถูกสอดแนม เธอถามว่า “นายท่านเชนน์ ทำไมจดหมายของฉันถึงอยู่กับคุณ?” เชนน์เยาะเย้ย “ยิ่งไปกว่านั้น ทำไมคุณยังติดต่อกับเขาอยู่อีก?” “ฉันไม่ได้ติดต่อ” เดี๋ยวเชนน์รู้เกี่ยวกับซามูเอลได้อย่างไร? แยนนี่สูดหายใจเข้าลึก ๆ เธอขมวดคิ้ว และถามว่า “นายท่านเชนน์ คุณกำลังสอบสวนฉันอยู่หรือเปล่า?” “ทำไมผมไม่ควรล่ะ? แยนนี่ คุณคิดว่าคุณเป็นใครสำหรับผม? ทำไมผมไม่ควรล่ะ?” คำพูดของเชนน์แข็งขัน ความโกรธปะทุในตัวเธอ “คุณสามารถสอบสวนฉันได้ แต่เปิดจดหมายของฉันงั้นเหรอ? ใช่ คุณให้เงินฉัน แต่ไม่ได้หมายความว่าคุณสามารถบุกรุกความเป็นส่วนตัวของฉันได้” เชนน์ทำสีหน้าไม่พอใจ เขาเดินเข้ามาหาเธอ และหยิบจดหมายมา “คบกับผู้สนับสนุนของค
เมื่อแยนนี่กับซินดี้เปลี่ยนเป็นชุดเครื่องแบบพนักงาน พวกเธอก็มุ่งหน้าไปยังห้อง 888VIP พร้อมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่พวกเขาสั่งแยนนี่เหลือบมองรายการเครื่องดื่ม 'บ้าน่า สองสามแสนเหรียญสำหรับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในหนึ่งคืน ห้องวีไอพีของบาร์แห่งนี้หาเงินได้ด้วยแค่การเครื่องดื่มเพียงอย่างเดียวก็ทำเงินได้มหาศาลแล้ว'แยนนี่อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ย “คาเมรอน เยเกอร์ที่เธอชอบคนนี้ เขาเป็นคนฟุ่มเฟือยจริง ๆ”ซินดี้ตอบอย่างชัดเจน “เขาเป็นคนดังมีชื่อเสียง ดังนั้นการสั่งเครื่องดื่มที่มีราคาสองแสนเหรียญจึงเป็นเรื่องปกติไม่ใช่หรือ?”นั่นเป็นความจริงที่เชนน์เปลี่ยนรถของเขาอยู่ตลอดเวลา และรถแต่ละคันมีราคามากกว่าสองสามล้าน ราคามันแพงกว่าแอลกอฮอล์ทุกชนิดก็อก! ก็อก! ก็อก!แยนนี่กับซินดี้เคาะประตูมีคนมากมายอยู่ในห้อง คาเมรอนเป็นเจ้าของวันเกิด เขาจึงเชิญเพื่อนฝูงมามากมายสาวสวยคนหนึ่งได้ยินเสียงเคาะประตู และพูดว่า “ฉันคิดว่านั่นน่าจะเป็นเครื่องดื่มของเรา ฉันจะไปเปิดประตู”ซินดี้เดินข้างหน้า และแยนนี่ตามหลัง เธอก้มศีรษะลงเล็กน้อยเพราะกลัวว่าคาเมรอนจะจำเธอได้ข้อดีคือห้องนั้นมืดสลัว เสียงเอะอะจากเครื่องคา
แยนนี่ถูกเชนน์ผลักติดกับประตู เธอไม่สามารถขยับได้ และหัวใจของเธอก็เต้นเร็วมากตอนแรกเธอได้รับผลกระทบจากอากาศที่สดชื่น และเย็นยะเยือกของช่วงปลายฤดูหนาวในเมืองนอร์ท ซิตี้ แต่ตอนนี้อากาศเยือกเย็นราวกับเติมฟืนเข้าไปในความกระสับกระส่าย ทำให้ไฟลุกโชนมากขึ้นแยนนี่ยิ้มเบา ๆ ดวงตาคลอของเธอมองกลับไปที่ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา “นายท่านเชนน์ คุณรู้ไหมว่าตอนนี้คุณหน้าตาเป็นอย่างไร?”เชนน์ยังคงจูบที่คอของเธอ และตอบอย่างไม่ใส่ใจ “หล่อเหลา แหกคอก สมชาย หรือผีล่ะ?”“หล่อ มันเป็นเรื่องจริง แหกคอกนั้นก็ด้วย แต่…คุณเป็นเหมือนคนไร้ศีลธรรมที่มาทวงหนี้มากกว่า”เชนน์ตกตะลึงเล็กน้อย 'ผู้หญิงคนนี้กล้าดียังไงมาพูดถึงฉันแบบนั้น!'เขายิ้มอย่างหยอกล้อ “ในเมื่อคุณเป็นหนี้ผม ผมก็จะไม่ปฏิเสธ”แยนนี่พูดไม่ออก 'เขากล้าดียังไงมาเล่นตามน้ำด้วย!' เธอตระหนักว่าเธอไม่สามารถอ่อนข้อให้กับคนอย่างเชนน์ได้ ยิ่งคุณให้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งต้องการมากขึ้นเท่านั้นมือของแยนนี่ถูกหนีบไปที่ประตูเย็นเยือก เธอกำหมัดแน่น เธอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย และระงับอาการใจสั่นในหัวใจของเธอ และพูดกับเชนน์ด้วยน้ำเสียงที่เย็นเยียบ และสงบ “นายท่านเช