บทที่ 950

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เสียงที่ดื้อดึงและดื้อรันก็ดังออกมาจากใจเธอ “แองเจลีน เซเวียร์ นี่เธอคิดว่าเธอจะตัดใจจากเขาแล้วเหรอ?”

แต่คำตอบของเธอยังคงมั่นคงและหนักแน่น “ไม่ ฉันจะไม่มีทางตัดใจจากเขา ไม่มีวัน”

เจย์นั่งลงบนเตียงอย่างขุ่นมัว ท้องของเขาเริ่มรู้สึกดีขึ้นแล้ว เขาเอามือข้างหนึ่งวางบนท้องที่อึดอัดของเขา ในขณะที่เหงื่อเย็นก็ซึมไหลลงมาจากหน้าผาก หน้าของเขาซีดผิดปกติ

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ โรคกลัวเชื้อของเขามักจะกำเริบเกือบทุกวัน ทำให้เขาอาเจียนบ่อยมากและทำให้ร่างกายของเขาอ่อนแอลงไปอีก มากไปกว่านั้น เขาดูเหมือนจะแย่ลงไปทุกทีเพราะเขากินไม่ลง นอนไม่หลับ และยังต้องใช้แรงงานในช่วงที่ผ่านมานี้

แล้วตอนนี้เขาก็อยู่ในกำมือของนางมารร้ายคนนี้ เขารู้ว่าเขาไม่อาจรอดไปได้

หลังจากมองไปรอบ ๆ ห้องหรูหราที่ไม่คุ้นเคยแห่งนี้ เขาก็เผยรอยยิ้มที่ปลอบใจตัวเองขึ้นที่มุมปาก ที่แห่งนี้ก็ดูเหมือนจะเป็นที่ที่ดีสำหรับการตาย

แองเจลีนผลักประตูเข้ามาและยืนตรงหน้าเขา แล้วมองเขาด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

หลังจากเห็นใบหน้าซีด ๆ ของเขา ความตื่นตกใจก็ฉายในแววตาของแองเจลีน เธอรีบเร่งเดินเข้าไปหาเขาและเอื้อมมือไปแตะที่หน