บทที่ 7

เสียงของเพเนโลเป้แหลมคมและร้ายกาจ ในขณะเดียวกัน ภายในห้องโถงก็เต็มไปด้วยผู้คน จู่ ๆ แจสเปอร์ก็กลายเป็นจุดสนใจของทุกคนขึ้นมา

“ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ ผมไม่มีส่วนเกี่ยวอะไรกับคุณ ได้โปรดอย่ามารบกวนผม” แจสเปอร์พูด ใบหน้าขมวดคิ้ว

เพเนโลเป้เยาะเย้ยอย่างเย็นชา “จริงที่ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน ฉันแค่กังวลว่าเหรียญสองเหรียญในกระเป๋าของนายจะไม่เพียงพอที่จะจ่ายค่าธรรมเนียมการจัดการ กล้าดียังไงมาเทรดหุ้น? ช่างน่าอายเสียจริง!” เธออุทานเสียงดัง

ทันใดนั้น ริชตัน ไวท์ก็เดินเข้ามา

หลังจากที่ได้เห็นบัตรของแจสเปอร์ที่กลอรี จิวเวลเลอร์ในวันนั้น ริชตันก็ครุ่นคิดถึงมันตลอดทั้งวัน ชายหนุ่มอายุ 20 ต้น ๆ จะเป็นเจ้าของกองทุนได้ถึงสิบล้านดอลลาร์ได้อย่างไร?

ดังนั้นบัตรใบนั้นต้องไม่ใช่ของแจสเปอร์แน่นอน

เศรษฐีบางคนต้องให้ความช่วยเหลือกับแจสเปอร์แน่นอน

ใจของริชตันโล่งหลังจากคิดแบบนั้นได้ เขารู้สึกสบายใจขึ้นมาก

“เอาล่ะเพเนโลเป้ ทำไมคุณถึงเสียสละกับคนงี่เง่าที่เกิดมาไม่เคยเห็นโลกภายนอก? เพื่อนของผมได้จัดเตรียมของไว้ให้เราแล้ว เราไปที่ห้องวีไอพีเพื่อเปิดบัญชีได้เลย ไอ้บ้าที่จน ๆ อย่างเขาอาจจะไม่มีโอกาสได้เห็นห้องวีไอพีเลยตลอดชีวิตด้วยซ้ำ!”

ริชตันเดินไปพูดกับเพเนโลเป้ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

เพเนโลเป้มีแววตาที่พึงพอใจและเหนือกว่าเปล่งประกายผ่านสายตาเธอ “ใช่แล้ว คุณเก่งที่สุด ริชตัน คุณจะเข้าไปในห้องวีไอพีเมื่อไรก็ได้ตามใจชอบ ในขณะที่คนจรจัดอย่างเขาชื่นชมเราได้เท่านั้น” เธอเยาะเย้ยเขา

เพเนโลเป้มองหลังเหยียดใส่แจสเปอร์

หลังจากที่พวกเขาออกไป เวนดี้ก็พาชายวัยกลางคนคนหนึ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

เมื่อเวนดี้มา รูปลักษณ์ที่งดงามของเธอก็ดึงดูดความสนใจของทุกคนในห้องโถง ผู้ชายและผู้หญิงทุกวัยต่างจับตาดูเธอ

“ขอโทษด้วยนะครับคุณเลน ผมชื่อแฮโรลด์ วูด ขอโทษที่ให้รอครับ”

หลังจากได้ยินเรื่องราวทั้งหมดเกี่ยวกับแจสเปอร์ ชายวัยกลางคนก็วิ่งลงมาด้วยความเร็ว ลูกค้ารายใหญ่อย่างแจสเปอร์หายากจนเกือบเป็นประวัติการณ์ ถ้าเขาสามารถทำให้แจสเปอร์เซ็นสัญญากับเขาได้ เขาก็มีจะผลงานที่ดี

“ไม่เป็นไร” แจสเปอร์พูด

...

ภายในห้องรับแขกส่วนตัว

“คุณเลนครับ คุณตั้งใจจะซื้อขายน้ำมันดิบล่วงหน้าใช่ไหมครับ? ไม่มีปัญหา ประธานแจ็คสันได้สั่งให้เราให้ส่วนลดการซื้อขายกับคุณ” แฮโรลด์บอกแจสเปอร์ด้วยน้ำเสียงที่สุภาพ

“จะมีการยกเว้นค่าธรรมเนียมในการเปิดบัญชีของตัวแทน อย่างไรก็ตาม เพื่ออำนวยความสะดวกในการร่างสัญญา รบกวนบอกผมว่าคุณวางแผนจะลงทุนเท่าไหร่และต้องการวางหลักประกันเท่าไหร่” เขาขอ

“12 ล้านดอลลาร์ ฉันต้องการวางหลักประกัน 50 เท่าเพื่อเปลี่ยน 12 ล้านดอลลาร์ให้เป็น 600 ล้านดอลลาร์ที่จะใช้เป็นเงินทุนในการดำเนินงานนี้ ถ้าปริมาณมันน้อยเกินไปก็เสียเวลา!”

ห้องรับแขกทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบหลังจากแจสเปอร์พูด

“คุณ... คุณเลน นั่นมันจะเสี่ยงเกินไป!” แฮโรลด์พูดติดอ่าง

ในฐานะผู้จัดการธุรกิจของบริษัทหลักทรัพย์ แฮโรลด์ได้เห็นตัวเลขมาก็มากมาย 600 ล้านดอลลาร์นั้นไม่มากเท่าไร แต่ในฐานะนักเก็งกำไรในอนาคต แจสเปอร์กล้าที่จะใช้ 12 ล้านดอลลาร์เพื่อให้ได้ประโยชน์ถึง 600 ล้านดอลลาร์ เป็นแฮโรลด์จะไม่กล้าทำเช่นนั้นแน่นอน!

“ความเสี่ยงสูง ผลตอบแทนสูง คุณวูด คุณกลัวที่จะยอมรับข้อเสนอนี้เหรอ?” แจสเปอร์ถามพลางส่งยิ้มที่มีความหมายให้เขา

“คุณเลน เราจะยอมรับข้อเสนอของคุณได้ในเงื่อนไขเดียวคือ คุณต้องฝากเงิน 12 ล้านดอลลาร์เข้าบัญชีของบริษัทหลักทรัพย์พร้อมหลักประกันเต็มจำนวน และไม่สามารถโอนออกได้ จนกว่าบัญชีซื้อขายล่วงหน้าของคุณจะกระจ่าง” แฮโรลด์กล่าว

แจสเปอร์พยักหน้า เขายิ้มและยื่นมือออกไป “ยินดีที่ได้ร่วมงานครับ”

แฮโรลด์ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาจับมือของแจสเปอร์ด้วยมือทั้งสองข้าง แฮโรลด์ ผู้ที่เป็นที่รู้จักในอุตสาหกรรมทางการเงิน จ้องมองแจสเปอร์อย่างอธิบายไม่ถูก

ชายหนุ่มตรงหน้าเขา… ดูรู้เยอะ!

การเซ็นสัญญาดำเนินไปอย่างรวดเร็ว ในที่สุดเวนดี้ก็มีโอกาสที่จะพูดอะไรบางอย่าง

“คุณเลน... แจส ทำแบบนั้นมันไม่เสี่ยงเกินไปเหรอ?”

เวนดี้ชื่นชมความกล้าหาญของแจสเปอร์ แต่อย่างไรก็ตาม เธอก็ค่อนข้างกังวลเช่นกัน

“ผมมั่นใจว่าผมทำได้”

แจสเปอร์หัวเราะและชี้ไปที่ที่นั่งตรงข้ามเขา "นั่งลงสิ แม้ว่าคุณจะเป็นผู้ช่วยส่วนตัว แต่ผมก็ไม่ใช่เจ้านายคุณ มาเป็นเพื่อนกันเถอะ” เขาบอกเธอ

เวนดี้เม้มปากแล้วยิ้ม บรรยากาศที่จริงจังของห้องรับแขกค่อย ๆ หายไป

“ผมมีความชัดเจนในความคิดตัวเอง”

แจสเปอร์ชี้ไปที่หัวตัวเอง

“นั่นทำให้ผมทำแต่ในสิ่งที่มั่นใจเท่านั้น พอแน่ใจอะไรแล้ว ก็ไม่เห็นต้องสนว่าคนอื่นคิดยังไง ถ้าผมไม่แน่ใจเรื่องอะไร ก็จะไม่ยุ่งเลย” เขาพูด

แจสเปอร์พูดแบบนี้ด้วยความตั้งใจที่จะช่วยเวนดี้

จากความทรงจำในชาติที่แล้ว เขารู้ว่าเวนดี้เป็นลูกสาวของเศรษฐี ดอร์สัน ชูเลอร์ พ่อของเธอเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในจังหวัด เพื่อนร่วมชั้นของพวกเขาไม่มีใครรู้เรื่องนี้

แจสเปอร์รู้เรื่องนี้หลังจากมีเหตุการณ์เกี่ยวกับดอร์สัน ชูเลอร์ เกิดขึ้น

ตอนนี้ดอร์สัน ชูเลอร์ยังคงเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในจังหวัด เหตุการณ์นี้ต้องเกิดขึ้นแล้ว

เกือบครึ่งปีให้หลัง ก็มีข่าวว่าห่วงโซ่ทุนของบริษัทชูเลอร์พังสลาย ดอร์สัน ชูเลอร์ มหาเศรษฐีที่รวยที่สุดของจังหวัด ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดตึก!

ดอร์สัน ชูเลอร์ ล้มละลายเพราะเขาเข้าสู่อุตสาหกรรมการเงินที่ไม่คุ้นเคยเลย และเจอกับวิกฤตทางการเงินที่ทำให้หลายพันล้านดอลลาร์หายไปในพริบตา

หลังจากดอร์สันจากไป เวนดี้จะต้องเจ็บปวดกับการสูญเสียแน่นอน

เธอเป็นเพื่อนร่วมชั้นคนเดียวที่ไม่เคยดูถูกเขาและยังเป็นสาวสวยที่เขาแอบชอบมาเป็นเวลานานอีกด้วย เขาอยากจะลองช่วยเธอชาตินี้เพื่อไม่ให้สิ่งต่างๆ กลายเป็นแบบนั้น

เวนดี้เป็นผู้หญิงที่บริสุทธิ์ใจ เธอดูเหมือนจะไตร่ตรองอะไรบางอย่างหลังจากฟังสิ่งที่เขาพูด แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรตอบกลับ

หลังจากเซ็นสัญญาในข้อตกลงและการโอนเงินการดำเนินงานของเวนดี้เสร็จสิ้น แจสเปอร์มีเงิน 12 ล้านดอลลาร์ในบัญชีระหว่างประเทศของเขา

แจสเปอร์ยังคงมีเงินเหลือ 1.6 ล้านดอลลาร์ในบัญชีอยู่ ซึ่งเขาเคยเปิดบัญชีซื้อขายในประเทศแล้ว

ตลาดน้ำมันดิบจะใช้เวลาสองสามวันในการเริ่มต้น ในตอนนี้ เขาสามารถคว้าโอกาสของตลาดหุ้นในประเทศที่กำลังเติบโตเพื่อสร้างความมั่งคั่งด้วยการซื้อหุ้นที่มีชื่อเสียงสองสามตัว

เนื่องจากปีนี้เป็นปีแห่งสหัสวรรษ ตลาดหุ้นในประเทศจะเติบโตอย่างมั่นคงจนถึงปี 2551 หากเขาไม่ได้โชคร้ายเกินไปในตอนนี้ เขาจะได้รับกำไรระยะยาวด้วยหุ้นในมือจำนวนหนึ่ง

ท่ามกลางสิ่งเหล่านี้ นักลงทุนจำนวนมากเคยตาบอดโดยหุ้นที่มีชื่อเสียงสองสามตัว บางคนใช้โอกาสนี้และก้าวขึ้นสู่ความมั่งคั่ง ในขณะที่พวกเขาส่วนใหญ่ได้แต่มองราคาที่เพิ่มขึ้นของหุ้นเหล่านี้ด้วยความตกใจ

เนื่องจากแจสเปอร์มีโอกาสได้มาเกิดใหม่ เขาจึงไม่อยากพลาดโอกาสแบบนี้

“คุณมีเงินออมส่วนตัวไหม?”

จู่ๆ แจสเปอร์ก็ถามเวนดี้หลังจากสร้างบัญชีซื้อขายในประเทศเสร็จ

เวนดี้ตกตะลึง “ฉันออมเงินได้มากกว่า 200,000 ดอลลาร์” เธอพูดอย่างเชื่องช้า

ในช่วงเวลาแบบนี้ เวนดี้สามารถเก็บเงินได้ถึง 200,000 ดอลลาร์ถือเป็นความสำเร็จที่น่าทึ่ง อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ไม่ได้มาจากพื้นฐานครอบครัวของเธอมากเท่าไร

“มาหาเงินกันเถอะ” แจสเปอร์พูด โน้มน้าวให้เธอเปิดบัญชีเช่นกัน