บทที่ 3 ท่านประธานคนใหม่ของบริษัท

“ผมยังไม่มีอยากมีลูกตอนนี้หรอกนะ"

สำหรับอีวอนน์ ผู้ชายตรงหน้ากำลังกล่าวคำพูดออกมาและทำลายจินตนาการของเธอด้วยเสียงอันล้ำลึกและเย็นชา

"ว่าไงนะ?" ในตอนแรก อีวอนน์สับสน แต่ทว่า ท้ายที่สุดแล้ว เธอเข้าใจสถานการณ์อย่างรวดเร็ว

น้ำเสียงที่ไม่แยแสของเฮนรี่... มันไม่น่าฟังเอาเสียเลย

“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ฉันเข้าใจดี” เธอพยายามทำตัวเฉยเมย “เดี๋ยวฉันจะกินยาคุมเอง”

“แล้วมีอะไรจะบอกฉันอีกไหม?” อีวอนน์ถามด้วยรอยยิ้มที่หวาดระแวง

"หมดแล้ว"

เฮนรี่เคาะนิ้วบนพวงมาลัย ท่าทีของเขานั้นดูทั้งพอใจและไม่สบายใจกับคำตอบของอีวอนน์

เฮนรี่แต่งงานกับอีวอนน์ เฟรย์แต่แรกก็เพราะเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ชอบวางแผนและพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อมีลูกกับเขา

ทำไมอีวอนน์ถึงไม่เคยคิดอย่างนั้นเลยล่ะ?

เพราะเธอไม่ได้สนใจเขางั้นเหรอ?

เฮนรี่ขมวดคิ้ว แต่ทันใดนั้น เฮนรี่ก็พลันตระหนักว่าความเห็นของตัวเองดูจะลำเอียงเกินไปหน่อย

ทำไมเขาต้องสนใจความรู้สึกของผู้หญิงคนนี้ด้วยล่ะ?

ถ้าไม่ใช่เพราะประโยชน์ของตัวเอง เขาก็คงไม่นึกถึงผู้หญิงคนนี้ด้วยซ้ำ

ทั้งสองนั้นมาจากครอบครัวที่มีฐานะแตกต่างกันมาก

เฮนรี่เม้มริมฝีปากและมองไปยังผู้หญิงแสนบริสุทธิ์ที่ยืนอยู่ด้านข้างรถ เขาไม่ต้องการร้องขออะไรอีกแล้ว

เฮนรี่ระงับความคับข้องใจและกล่าวคำพูดออกมาอย่างเย็นชา "ช่างเถอะ คุณไปทำงานได้แล้ว”

"ค่ะ..."

ก่อนที่อีวอนน์จะพูดจบ รถที่อยู่ข้างหน้าเธอก็เคลื่อนตัวและหายวับไปจากสายตาอย่างรวดเร็ว

เธอทัดผมที่ปลิวไสวไปตามสายลมด้วยความผิดหวัง รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอจางลง

ถ้าคุณปู่ของเฮนรี่ไม่ได้เลือกเธอ อีวอนน์คงไม่แต่งงานกับเฮนรี่เมื่อสามปีก่อนและกลายเป็นคุณนายแลงคาสเตอร์ในทุกวันนี้

ทันทีที่งานแต่งงานสิ้นสุดลง พวกเขาก็มีเพศสัมพันธ์กันเป็นครั้งแรก

หากเธอจำประสบการณ์ที่เคยมีกับผู้ชายในฝันของตัวเองได้ เธอคงกลายเป็นฝ่ายที่พลิกกระดานกลับมาเอาชนะชายคนนั้นได้ใช่ไหม?

อันที่จริง เธอควรเรียนรู้ที่จะพอใจแทนที่จะโลภมากสิ!

อีวอนน์รีบดึงสติกลับมาอย่างรวดเร็วอีกครั้งด้วยการให้กำลังใจตัวเอง แต่ทว่า ในตอนนั้นเอง เวลาบนนาฬิกาข้อมือกลับทำให้เธอต้องตื่นตระหนกอีกครั้ง!

“ไม่นะ เรากำลังจะไปทำงานสายแล้ว!”

อีวอนน์ไม่รีรออะไรอีก เธอรีบวิ่งเข้าไปในบริษัทโดยเร็วที่สุดพร้อมกระเป๋าถือในมือ เธอพยายามวิ่งหลบพนักงานคนอื่นที่อยู่ข้างหน้า ท้ายที่สุด ในนาทีสุดท้าย เธอก็มาถึงที่ทำงานทันเวลา!

เธอมาทันเวลาพอดี!

"ฮือ?" เมื่อมองไปข้างหน้า อีวอนน์สังเกตว่าเพื่อนร่วมงานรอบตัวทำตัวแปลกไป ดูเหมือนพวกเขากำลังกระซิบกระซาบซึ่งแตกต่างไปจากเคย

อีวอนน์กลับไปที่ห้องทำงานและเดินไปหาเพื่อนสนิท “ลิน พวกเขากำลังพูดถึงอะไรกันน่ะ? ทำไมไม่มีใครทำงานเลยล่ะ?” เธอกระซิบ

“ใครจะไปบ้ามีอารมณ์ทำงานในตอนนี้กันล่ะ!" เพื่อนสนิทของอีวอนน์ ลินเนตต์ เยเกอร์เอนตัวไปทางเธอ “เธอไม่รู้เหรอ? ตอนนี้ เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันกับผู้ถือหุ้นยังไงล่ะ! หนึ่งในนั้นขโมยเงินของบริษัทไปและเดินทางไปต่างประเทศ ตอนนี้ยังไม่มีใครตามหาเขาได้เลย!"

“ผู้ถือหุ้นรายอื่นไม่มีทางเลือกอื่นเลยนอกจากขายหุ้นทั้งหมดออกไป หลังจากนั้น ท่านประธานคนใหม่ก็จะมารับช่วงต่อในอีกไม่นาน อีกอย่าง ไม่มีใครรู้เลยด้วยว่าพวกเราจะทำงานที่นี่กันต่อรึเปล่า?! ที่นี้ก็รู้แล้วนะ ใครจะไปมีอารมณ์ทำงานในเวลาแบบนี้กัน?!”

“บริษัทถูกขายไปแล้วเหรอ?!” อีวอนน์ตกใจ หลังจากครุ่นคิดครู่หนึ่ง เธอก็รู้สึกว่าบางอย่างผิดปกติไป “แต่มันไม่มีเหตุผลเลยนะ แม้ว่าบริษัทจะถูกขายออกไปจริง แต่ผู้บริหารคนใหม่ก็ยังต้องการพนักงานอยู่ดีนี่"

อีวอนน์รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยกับเรื่องที่เกิดขึ้น เพราะนี่เป็นงานแค่งานเดียวที่เธอมี ถ้าตกงาน เธอจะต้องมีปัญหาแน่!

“ฉันเองก็ไม่รู้อะไรเลยเหมือนกัน” ลินเนตต์ถอนหายใจ “ทั้งหมดขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของผู้บริหารคนใหม่นั้นแหละ พวกเราเป็นแค่พนักงานที่นี่ พวกเราจะไปทำอะไรได้ล่ะ?”

“พวกเธอสองคนทำอะไรกันอยู่น่ะ?” ผู้จัดการฝ่ายทรัพยากรส่วนบุคคลเข้ามาในห้อง “ไม่เห็นเหรอว่าคนอื่นออกไปต้อนรับท่านประธานคนใหม่กันหมดแล้วน่ะ? พวกเธอทั้งสองคนออกไปเดี๋ยวนี้เลย!"

ในตอนนั้นเอง อีวอนน์พลันตระหนักว่าเหลือเพียงแค่เธอและเพื่อนสนิทเท่านั้นที่อยู่ภายในสำนักงาน

“ออกไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ!” เธอวางกระเป๋าถือลง หลังจากนั้น ก็ดึงลินเนตต์ให้ลุกขึ้นและรีบไปที่ล็อบบี้

ในตอนนี้ ใครคนหนึ่งกำลังเข้ามาควบคุมและทำการเปลี่ยนแปลงสิ่งต่าง ๆ มากมายภายในองค์กร หากพวกเธอไปต้อนรับเขาช้า ท่านประธานบริษัทป้ายแดงอาจลงโทษพวกเธอก็ได้!