Share

อุบัติรัก อสรพิษ
อุบัติรัก อสรพิษ
ผู้แต่ง: ดอกปีบสีชาด

บทที่ 1 พญางูขาว

ในช่วงปีมะเส็งเมื่อสิบสองปีที่แล้ว ฉันป่วยหนักอย่างไม่ทราบสาเหตุ และมีไข้สูงตลอดทั้งปี รักษาอย่างไรก็ไม่หาย ต่อมาในช่วงปลายปีของกลางดึกคืนหนึ่ง ฉันก็สะลึมสะลือขึ้นมาพลันมองเห็นงูสีขาวตัวใหญ่เลื้อยเข้ามาในผ้าห่ม มันค่อย ๆ เลื้อยขึ้นมาตามขาของฉัน เกล็ดงูที่ขรุขระนั้นขูดขาฉัน มันทั้งเจ็บทั้งคันไปหมด

ฉันกลัวมาก ๆ แต่ก็ไม่กล้าตะโกนออกไป ตลอดทั้งคืนฉันมองดูงูสีขาวตัวใหญ่ที่ยังไม่หยุดก่อกวนใต้ผ้าห่ม จนกระทั่งเช้ารุ่งขึ้น คุณย่าดึงผ้าห่มเพื่อประคองให้ฉันลุกขึ้น แต่พอเปิดผ้าห่มออก กลับได้กลิ่นฉี่ลอยเข้ามาปะทะจมูก งูตัวนั้นหายไปเสียแล้ว

ย่าตีก้นฉันหนึ่งที แล้วถามว่าอยู่ดี ๆ ทำไมถึงฉี่รดที่นอนได้?

ฉันบอกย่าว่าเมื่อคืนนี้มีงูตัวหนึ่งเข้ามาในที่นอนฉัน ย่าไม่เชื่อที่ฉันพูดและบอกว่าฉันกำลังคิดอะไรแปลก ๆ อยู่หรือเปล่า? เราสองคนก็ไม่ได้อาศัยอยู่ในหมู่บ้านบนภูเขาสักหน่อย งูจะมาจากที่ไหนกัน?

แต่ทว่าเมื่อท่านช่วยฉันเปลี่ยนกางเกง ก็เห็นจุดเลือดมากมายจนตะลึงขึ้นมาทันที แต่ท่านไม่ถามอะไรฉันเลย หญิงชราเพียงรีบใส่กางเกงให้ฉัน แล้วบอกว่าห้ามบอกเรื่องนี้กับใครเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นเมื่อฉันโตขึ้นจะไม่สามารถแต่งงานได้อีก

ในตอนนั้นฉันไม่เข้าใจว่าทำไมบอกกับคนอื่น ๆ แล้วฉันถึงจะไม่สามารถแต่งงานได้ แต่เมื่อเห็นว่าคุณย่าพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ฉันก็ไม่ได้บอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย พอคิดถึงเรื่องนี้แล้วก็รู้สึกแปลก ๆ ขึ้นมา ตั้งแต่เมื่อคืนที่ผ่านมาอาการเจ็บป่วยของฉันเริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ และนับจากวันนั้นจนถึงตอนนี้ นอกจากนางพญางูขาวในทีวี ฉันก็ไม่ได้พบกับงูขาวตัวนั้นอีกเลย

เวลาผ่านไปสิบสองปี ฉันก็กำลังเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัย ตอนแรกฉันคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้นเป็นเพียงความเพ้อฟันที่เกิดขึ้นเมื่อตอนเด็ก แต่คิดไม่ถึงว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้ ฉันจะได้ฝันเห็นงูขาวตัวนั้นอีกครั้ง

ทว่าสิ่งที่แตกต่างจากเมื่อตอนเด็กก็คือ งูตัวนี้โตขึ้นเป็นชายร่างใหญ่และแข็งแรงมาก ในความฝันมันพัวพันอยู่รอบตัวฉัน เหมือนกำลังค้นหาบางสิ่งอย่างต่อเนื่องราวกับมนุษย์ที่ใช้มือคลำหาของ

ทีแรกฉันก็รู้สึกเขินมาก เพราะฝันว่ามีอะไรกันกับเขา ทว่าฉันก็ไม่ได้เก็บเอามาใส่ใจ แต่หลังจากเหตุการณ์นี้ผ่านไปไม่นาน ร่างกายของฉันก็เริ่มไม่สบายและรู้สึกวิงเวียนศรีษะทุกวัน บางทีก็มีอาการคลื่นไส้อยากอาเจียน กินอะไรก็กินไม่ลง และที่สำคัญที่สุดก็คือ ประจำเดือนของฉันไม่มาเป็นเวลาสามเดือนแล้ว

เด็กหญิงที่ประจำเดือนไม่มาสองสามเดือนนั้นถือว่าเป็นอาการที่ผิดปกติแล้ว ฉันจึงไปตรวจที่โรงพยาบาล ตอนที่ยังไม่ได้ตรวจก็รู้สึกว่าทุกอย่างจะไม่เป็นไร แต่พอตอนเข้าไปทำการตรวจแบบอัลตราซาวนด์ ใบหน้าของหมอที่ตรวจร่างกายฉันก็แข็งทื่อ พลันจ้องไปที่หน้าจอแสดงผล พร้อมเบิกตากว้างราวกับเห็นผี แล้วบอกว่าฉันตั้งครรภ์!

นี่มันเรื่องล้อเล่นในวันเมษาหน้าโง่อย่างนั้นหรือ? แม้กระทั้งแฟนสักคนฉันยังไม่มีเลย จะท้องได้อย่างไร?! อีกอย่างถ้าท้องก็ท้องสิ ไม่น่าทำท่าทีตกใจขนาดนั้นเลยนี่!

ฉันมองตามสายตาของหมอไป และจ้องจอแสดงผลอัลตราซาวนด์ ในมดลูกของฉันเต็มไปด้วยสิ่งที่เป็นสายดำ ๆ พันกันอย่างหนาแน่น เหมือนกับงูที่กำลังตั้งท้อง

ฉันตกใจขึ้นมาทันที!

เมื่อมองดูสิ่งแปลกประหลาดที่อยู่ในท้องนี่ ฉันก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงความฝันแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ เพราะฉันได้สัมผัสใกล้ชิดกับงูในความฝัน คงไม่ใช่ว่าฉันถูกงูตัวนั้นทำให้ท้องหรอกนะ!

ก่อนหน้านี้ฉันเคยเห็นข่าวในยูซีว่าเด็กหญิงสาววัยสิบสามท้องกับงู ฉันยังคิดว่ามันคงเป็นข่าวปลอม และฉันไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับตัวเอง แม้ว่าฉันอยากจะร้องไห้ขนาดไหนก็ร้องไม่ออก

ฉันรู้สึกกลัวจนน้ำตาคลอเบ้า จากนั้นจึงหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาคุณย่าเพื่อเล่าเรื่องนี้ให้ท่านฟัง แล้วถามคุณย่าว่าตอนนี้ฉันควรทำอย่างไร?

เมื่อย่าฉันได้ยินว่าฉันกำลังตั้งท้องกับงู ท่านก็ตกใจเป็นอย่างมาก แต่ก็รีบสงบลงพลางคิดไปถึงเมื่อตอนที่ฉันยังเด็ก ท่านบอกว่าอาจจะเป็นเพราะเมื่อสิบสองปีที่แล้วฉันถูกงูพันบนเตียง เรื่องแบบนี้แม้แต่โรงพยาบาลก็แก้ปัญหาไม่ได้ ดังนั้นฉันควรกลับบ้านก่อน แล้วเมื่อถึงตอนนั้นท่านจะไปพบเทพที่ถูกเลือกให้มาจุติเป็นเพื่อนฉัน

เทพที่ถูกเลือกให้มาจุติเป็นตระกูลเทพที่บำเพ็ญตบะจนสำเร็จในทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีน ร่างกายเดิมเป็นสัตว์ที่บำเพ็ญเพียรอยู่บนภูเขา หลังจากที่บำเพ็ญฌานมาเป็นเวลานานจนแตกฉาน เขาจะตามหาสามัญชนคนธรรมดาที่มีโชคชะตาต่อกัน เพื่อเป็นลูกศิษย์ของพวกเขา พวกเขาจะร่วมมือร่วมใจกันปฏิบัติตนจนสามารถล่วงรู้เรื่องราวที่ไม่ดีและรักษาอาการป่วยต่าง ๆ ได้ พวกเขาเปรียบดังเสาหลักของเทพเจ้าเพื่อสร้างความเชื่อมโยงกับสวรรค์

แม้ว่าตอนนี้จะเป็นศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดแล้ว และคนไม่ควรเชื่อเรื่องไสยศาสตร์อีกต่อไป แต่เมื่อเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ฉันก็ยังคงเลือกที่จะฟังคำพูดของย่า และไม่รีรอขอลาหยุดกลับบ้านทันที

หลังจากกลับถึงบ้าน ก็ได้รับการแนะนำจากคนอื่น ๆ มา ย่าติดต่อกับร่างทรงเทพเจ้าที่อยู่นอกเมืองได้ ซึ่งเป็นผู้หญิงอายุมากกว่าห้าสิบปี เธอชื่อว่าแม่หมออิง แถมยังได้ยินมาว่าเธอสามารถมองเห็นสิ่งต่าง ๆ อย่างแม่นย่ำด้วย

ย่าไปที่บ้านแม่หมออิงเป็นเพื่อนฉัน ฉันเดินเข้าไปในบ้านคนเดียว ก่อนจะมองเห็นลูกศิษย์ที่ตามตำนานจะนั่งอยู่หน้าโต๊ะศักดิ์สิทธิ์ที่ปูด้วยผ้าฝ้ายสีแดงและสีเขียวผืนใหญ่ ทรงผมของเธอดัดลอนเป็นหยิกหยักโศก ดวงตาเรียวเล็ก ซึ่งไม่มีอะไรแตกต่างกับคุณป้าทั่ว ๆ ไป แต่ไม่คิดว่ายังไม่ทันได้นั่งลง แม่หมออิงก็เงยหน้ามองมาที่ฉันก่อนแล้ว เธอมองเก้าอี้ว่างข้างหลังฉันอย่างแปลกใจ พลันถามฉันด้วยความสนใจว่า “เจ้าท้องกับงูหรือ?”

พอถูกถามอย่างตรงไปตรงมาเช่นนี้ ก็ทำให้ฉันไม่รู้เลยว่าจะตอบไปอย่างไรดี ในใจรู้สึกเก้อเขินนิดหน่อย “น่าจะใช่นะคะ”

“งั้นก็ถูกต้องแล้วล่ะ นี่คือการแก้แค้น” แม่หมออิงพูดแล้วเดินมาหาฉัน “ครอบครัวของเจ้ากับสิ่งนั้นเป็นศัตรูกัน ตอนนี้เขากำลังแก้แค้นเจ้าอยู่ ข้าขอถามเจ้าหน่อย พ่อกับแม่ของเจ้าหย่ากันแล้วใช่หรือไม่? นั่นคือสาเหตุที่สิ่งนั้นมาทำร้ายเจ้า”

“ไม่น่าใช่นะคะ พ่อแม่ของฉันหย่าร้างกันตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็ก พวกเขาบอกว่ามีความคิดเห็นไม่ตรงกัน ถ้าจะบอกว่าเกิดจากงู มันคงดูไม่มีเหตุผลเกินไป” ฉันตอบแม่หมออิงด้วยความไม่เชื่อเล็กน้อย

เมื่อเห็นว่าฉันไม่เชื่อฉัน แม่หมออิงก็แสดงความไม่พอใจออกมา เธอหยิบธูปสีเหลืองออกมาสองสามก้าน และจุดธูปบนโต๊ะบุชาเทพเจ้าพร้อมพูดกับฉันว่า “พวกมันเก่งกาจมาก รู้ไหมว่าครอบครัวที่ถูกพวกมันทำให้บ้านแตกสาแหรกขาดมีอยู่เยอะมาก? ตอนนี้เจ้ากำลังท้องอยู่ พอถึงช่วงที่ใกล้คลอด งูที่อยู่ในท้องเจ้าจะกัดอวัยวะภายในจนเน่าเปื่อย เพื่อหาวิธีออกมาจากท้องของเจ้า”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของแม่หมออิงก็ทำให้ฉันขนลุกไปหมด จึงรีบถามไปว่าถ้าอย่างนั้นพอจะมีทางช่วยฉันได้หรือไม่?

แม่หมออิงไม่ได้มองมาที่ฉัน แต่มองไปข้างหลังฉันแทน “เจ้าถามข้าไม่ได้หรอก เจ้าต้องไปถามเขา”

“ถามใคร?” ฉันหันหลังไปมองอย่างงง ๆ ข้างหลังฉันว่างเปล่า ไม่มีอะไรอยู่เลย

“ตอนนี้เจ้ายังไม่เห็นเขา เมื่อกี้เขาตามเข้ามากับเจ้า เขาอยู่ข้างหลังเจ้า จากนี้ข้าจะขอให้เขาเข้ามาประทับที่ร่างของข้า อีกประเดี๋ยวเจ้าก็คุยกับเขาเอาเองว่ามีความแค้นเรื่องใด หากโกรธเคืองกันเรื่องอะไร เจ้าจะต้องพูดให้ชัดเจน” แม่หมออิงพูดขณะนั่งลงบนเบาะรองนั่งทรงกลมที่สานจากหญ้า และริมฝีปากของเธอก็เริ่มพึมพำบทสวด

ไม่รู้ว่าแม่หมออิงกำลังพึมพำอะไรอยู่ ผ่านไปสักพักร่างของเธอก็ยืดตรง ดวงตาเบิกกว้างขึ้นมาอย่างรุนแรง ศีรษะเคลื่อนไปข้างหน้า และวิญญาณถูกสับเปลี่ยนแล้ว ท่าทางของเธอเหมือนกับงูที่กำลังใช้มือและเท้าเลื้อยคลานอยู่บนพื้นมาหาฉัน และหยุดอยู่ตรงหน้าฉัน พลันน้ำเสียงเย็นเยือกของผู้ชายก็ออกจากปากของเธอ

“ป๋ายจิ้ง เจ้ารู้ไหมว่าเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว แม่ของเจ้าตั้งท้องเจ้าอยู่ แต่นางกำลังจะแท้ง และนางก็จับภรรยาของข้าไปทำซุปเพื่อบำรุงครรภ์ ภรรยาของข้าเสียชีวิต แต่เจ้ากลับเป็นคนที่มีชีวิตอยู่ แค้นนี้เราควรจัดการกันอย่างไรดี?”

แม้ว่าต่อหน้าของฉันจะเป็นใบหน้าของแม่หมออิง แต่ดวงตาเรียวยาวของเธอหรี่ลงเล็กน้อย นัยน์ตายาวเรียวทั้งสองข้างปรากฏแววตาที่เปี่ยมไปด้วยรังสีอำมหิตและความดุดัน คงเป็นเพราะงูตัวนั้นได้ประทับอยู่ในร่างของแม่หมออิงแล้ว!

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นคนแบบนี้เข้าทรงกับตา และแถมยังเป็นงูอีกด้วย ทันใดนั้นฉันก็คุกเข่าลงกับพื้นอย่างตกใจกลัวทำอะไรไม่ถูก ทั้งร้องไห้ไปทั้งปาดน้ำตาไป “ท่านเทพ ฉันขอโทษ ในตอนนั้นครอบครัวของฉันทำผิดไปแล้ว แต่ในตอนนี้ท่านก็ทำลายครอบครัวฉันไปแล้วเช่นกัน ฉันขอให้ท่านได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะนะคะ”

"ครอบครัวพังพินาศไปแล้วอย่างไร? ยังไม่ทันสาแก่ใจข้าเลย ชีวิตต้องแลกด้วยชีวิต ข้าจะทำให้เจ้ากลัวจนวิญญาณหลุดออกจากร่างไปเลย”

เมื่อพูดเช่นนี้ น้ำเสียงของเขาก็เพิ่มความจริงจังดุดันเข้าไปอีก เขามองลงมาที่ฉัน ใบหน้าขาวค่อย ๆ ปรากฏให้เห็นรอยยิ้มที่ห่างจากใบหน้าฉันเพียงคืบเดียว แต่ฉันกลับไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าเขา พร้อมทั้งหลบหน้าและร้องไห้น้ำตาไหลไม่หยุด “ท่านเทพพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ ท่านมีสิ่งใดที่ต้องการได้โปรดบอกฉันเถิด เพียงแค่ท่านอย่าทำร้ายฉัน ฉันทำได้ทุกอย่าง ฉันจะยอมทุกอย่างเพื่อให้ท่านพอใจ”

“ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ข้าพอใจอย่างงั้นหรือ?” แววตาคู่งามดั่งไข่มุกของชายหนุ่มจ้องลึกเข้ามาที่ฉัน

ชั่วพริบตาเดียวร่างนั้นก็ค่อย ๆ ถอยไป น้ำเสียงของเขาสงบลง “อยากให้ข้าปล่อยเจ้าไปมันก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร ข้ามีสองตัวเลือกให้เจ้า ตัวเลือกที่หนึ่งเพียงแค่เจ้าตกลงว่าจะยอมเป็นลูกศิษย์ของข้า และยอมให้ข้าอยู่ในบ้านของเจ้า อีกทั้งยังต้องทำความดีเพื่อช่วยข้าในการบำเพ็ญตบะ ส่วนตัวเลือกที่สอง คู่ครองของข้าเสียชีวิตเพราะเจ้า ชีวิตแลกชีวิต เจ้าจะต้องมาทำหน้าที่ภรรยาของข้า และให้กำเนิดบุตรชายบุตรสาวของข้าเพื่อสืบทอดวงศ์ตระกูล”
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
Amornchai Sujaritpong
ชอบอ่านสนุก
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status