บทที่ 72 ทารกในครรภ์ปกติ

ถึงอย่างไรฉันก็ตั้งครรภ์ใกล้ครบสี่เดือนแล้ว ผ่านไปหลายวันขนาดนี้ ในท้องของฉันก็ยังเหมือนกับตอนแรกอย่างไงอย่างนั้นเลย ไม่ได้ใหญ่และก็ไม่ได้เล็ก เมื่อก่อนคิดว่าถึงอย่างไรก็เป็นหลิวหลงถิงคอยดูแลลูก ฉันก็ขี้เกียจสนใจ แต่ตอนนี้ถึงอย่างไรเด็กคนนี้ก็อยู่ในท้องของฉันมาสี่เดือนแล้ว อย่างไรก็ต้องมีความผูกผันธ์กันทั้งนั้น ดังนั้นฉันเลยอยากดูว่าพวกเขาเติบโตจนเป็นอย่างไรกันบ้างแล้ว ต่อให้ในท้องเป็นงู ฉันก็ไม่หวั่น

แต่ว่าหลิวหลงถิงได้ยินว่าฉันอยากไปตรวจครรภ์ ขมวดคิ้วเป็นปมขึ้นมาทันที แม้แต่น้ำเสียงก็นิ่งขึ้น ถามฉันว่าทำไมจู่ ๆ ความคิดนี้ก็ผุดขึ้นมาได้?

ฉันก็เลยนำเรื่องเมื่อครู่นี้ที่วิญญาณไม้กวาดพูดออกมา เล่าให้หลิวหลงถิงฟัง หวังว่าหลิวหลงถิงจะสามารถบอกฉันได้ว่ามันหมายถึงอะไร

แต่ว่าเมื่อหลิวหลงถิงได้ยินสิ่งที่ฉันพูดกับเขาแล้ว ใบหน้าที่เย็นลงเริ่มเปลี่ยนเป็นรำคาญเล็กน้อย เขาบอกฉันว่าแค่วิญญาณเล็ก ๆ นี้ ไม่รู้จักแม้แต่เฟิ้งฉีเทียนเลย แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าเด็กในท้องของฉันคืออะไร ที่ตั้งครรภ์อยู่ก็คือลูกหลานของเขารุ่นต่อ ๆ ไป บอกฉันว่าอย่าคิดมาก รอหลังจากหกเดือนลูกออกมา พวกเราจะส่งลูกไปที่ภูเขาฉางป๋