Share

บทที่ 73 เป็นคุณพ่ออย่างสบายใจ

เมื่อเทพเเห่งขุนเขาปรากฏตัวขึ้น นั่นก็ทำให้ฉันตกใจกลัวจนตัวสั่น ฉันไม่รู้ว่าเขาตามหาฉันเจอได้อย่างไร แต่ว่าเขามาแล้ว ก็คงไม่น่าจะมีเรื่องดีเกิดขึ้นกับฉันอย่างแน่นอน!

“แล้วยังไงล่ะ?” ฉันลุกขึ้นเคลื่อนตัวเดินลงจากเตียงไปด้วย ฉันพูดกับเทพแห่งขุนเขาอย่างระมัดระวังไปด้วยพร้อม ๆ กัน “เทพเแห่งขุนเขา เรื่องราวเก่า ๆ ของฉันกับคุณก็ได้จัดกาารจนกระจ่างไปแล้ว ทำไมคุณตามฉันแบบนี้ คุณไม่มีจิตสำนึกหรือไง”

เมื่อเห็นว่าฉันอยากจะวิ่งหนี เทพแห่งขุนเขาก็คว้าข้อมือฉันเอาไว้ ใช้แรงดึงฉันเข้ามาที่ตัวเขาอย่างแรง ยิ้มอย่างมีเลศนัยมาที่ฉัน “ความดีคืออะไร? อย่างงั้น เจ้าก็เอาความดีของเจ้ามาให้ข้ากินดูสิ?!”

ในขณะที่เทพแห่งขุนเขาพูดอยู่ก็ยิ่งใช้แรงบีบที่ข้อมือของฉัน ไม่ให้ฉันขยับตัวเลยสักนิดเดียว ราวกับว่าตั้งใจจะแกล้งฉันเล่น เขาแกว่งข้อมือของฉันไปมา พอเห็นว่าสีหน้าของฉันซีดเผือด ราวกับเห็นเขาเป็นผีอย่างไรอย่างนั้น ก็ยิ้มเยาะออกมาอย่างดัง

เมื่อมองดูร้อยยิ้มราวกับเสียสติของเทพแห่งขุนเขา ฉันเกียจตัวเองที่ไม่มีความสามารถขนาดนี้ ถ้าหากว่ามีฉันคงอัดเขาให้ลืมพ่อลืมแม่ไปเลย

“คุณรีบปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ฉันจะบอกอะไรคุณใ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status