Share

บทที่ 70

นีลยังไม่ทันบอกอะไรไนเจลเลยด้วยซ้ำ เขาเลยอยากให้ไนเจลลองเดาเล่นยังไงล่ะ!

“อย่างแรกเลยคือนายเพิ่งจะกลับไปได้ไม่นาน เลยไม่มีที่ไหนให้นายไปได้มากนักอยู่แล้ว แล้วนายยังอยากให้ฉันลองเดาอีก แสดงว่ามันต้องเป็นสถานที่ที่ฉันนึกออกแต่ไม่อยากจะเชื่อแน่ ๆ สุดท้ายสถานที่นี้ก็ฟังดูน่าสนใจแถมน่าตื่นเต้นสำหรับนาย นายก็เลยทนไม่ไหวและอยากให้ฉันรู้ด้วยยังไงล่ะ”

แม้เสียงไนเจลจะยังเด็กอยู่ แต่น้ำเสียงของเขากลับดูมีวุฒิภาวะและสุขุม “จากทั้งหมดนี้ฉันจึงสันนิษฐานว่าที่ที่นายอยู่คงเป็นบ้านของโจชัว ลินช์ คนเฮงซวยนั่นยังไงล่ะ”

นีลรู้สึกผิดหวังสุด ๆ “เล่นกับนายไม่สนุกเลย”

“งั้นก็อย่าเล่นอะไรที่มันน่าเบื่อแบบนี้สิ” ไนเจลยิ้มอย่างอ่อนโยน “บอกมาเร็ว ทำไมนายถึงไปอยู่ที่นั่น?”

นีลเม้มปากและเริ่มเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคืนนี้ให้ไนเจลฟัง

“นายสะเพร่ามาก” ไนเจลพูดอย่างจริงจัง “โชคดีที่คุณแม่จัดการได้ ถ้าหากคุณแม่จัดการไม่ได้ คนเฮงซวยนั่นจะต้องรู้จนได้ว่านายเป็นอะไรกับคุณแม่ ครั้งต่อไปไม่ว่านายจะไปที่ไหนทำอะไรในเมืองนี้เขาจะรู้ โจชัวเป็นคนขี้สงสัย เขาจะเจอความจริงแน่ไม่ช้าก็เร็ว”

“เฮ้อ! รู้แล้วน่า ฉันรู้แล้วว่าที่ทำ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status