เธอได้รับการเลี้ยงดูเป็นลูกบุญธรรมจากครอบครัวเพื่อนสนิทของแม่ของเธอนั้นก็คือป้าโทมัส เซรีน่าผู้โอบอ้อมอารี นับแต่นั้นมาครอบครัวของป้าเซรีน่าก็รับเธอมาดูแลในฐานะลูกคนสุดท้อง เอเลน่าจึงมีพี่บุญธรรม 3 คนชื่อเฮเดน ลี และซาร่า พวกเขาทั้งหมดอาศัยอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน โทมัส เฮเดนพี่ชายสุดหล่อคนโตที่ยังโสดและเป็นหัวหน้าครอบครัว เขาทำงานอย่างหนักจนแทบไม่ได้กลับบ้าน โทมัส ลี พี่ชายคนที่ 2 ที่ดูไม่ค่อยเอาถ่านแถมหลงใหลผู้หญิงมากเป็นพิเศษจนบางครั้งเอเลน่าก็ต้องระวังตัวเช่นกัน และโทมัส ซาร่าพี่สาวที่เป็นเหมือนเพื่อนสนิทคนหนึ่งของเธอ เอเล่น่ากับเซร่าช่วยเหลือกันในทุกเรื่อง เรียนการละครที่เดียวกัน เรียนจบพร้อมกันและวาดฝันอยากเป็นนักแสดงเช่นกัน คืนหนึ่งในงานเลี้ยงสังสรรค์ของซาร่า เอเลน่าเข้าร่วมงานตามคำขอร้องและดื่มเครื่องดื่มที่ซาร่าสั่งให้จนขาดสติและพบว่าตนเองมีความสัมพันธ์ที่เกินเลยกับเฮเดนพี่ชายบุญธรรมคนโต เธออาจชอบเขาพี่ชายที่แสนดี แต่ไม่เคยคิดถึงรูปแบบนี้ เฮเดนแม้จะหล่อและเป็นที่ต้องตาของสาวๆ แต่เอเลน่าไม่ค่อยมีความสัมพันธ์กับเขาที่เกินเลยสักครั้ง เฮเดนเป็นเพียงพี่ชายมาโดยตลอด แต่ทำไมถึงเป็นเขา ในเมื่อเขาสามารถเลือกผู้หญิงที่สวยมากนี้ หรือเพียบพร้อมกว่าเธอ ทำไมเขาถึงเลือกมีอะไรกับเธอทั้งที่เธอแทบจะไม่มีสติเพราะความเมาและทั้งที่เธอเป็นน้องถึงจะเป็นน้องบุญธรรมก็ตาม แต่ความสัมพันธ์เพียงชั่วคืนอันเร่าร้อนเพียงครั้งเดียวนี้ เอเลน่าทบทวนแล้วและไม่อยากให้เรื่องนี้กลายเป็นจุดแตกหักภายในครอบครัว เธอเลือกจะให้เรื่องนี้เป็นความลับที่ต้องปิดบังไม่สามารถบอกใครได้แม้แต่กับซาร่า เฮเดนทำตัวหายไปเพราะเรื่องงานหลังจากนั้นเสมอ ส่วนเอเลน่าก็ทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดนขึ้นและมุ่งสมัครงานสำหรับความฝันที่อยากเป็นนักแสดงละคร ทิ้งไว้เพียงค่ำคืนที่ตราตรึงคืนนั้ของเขากับเอเลน่า จนเมื่อเวลาล่วงเลยผ่านไปเอเลน่าจึงพบว่าตนเองนั้นได้ตั้งท้องกับเฮเดนเสียแล้ว!!เธอจะทำอย่างไรกับความสัมพันธ์อันซับซ้อนนี้ เฮเดนพี่ชายบุญธรรมของเธอจะทำอย่างไร บทสุดท้ายจะลงเอยแบบไหน ชวนลุ้นไปด้วยกันกับ “พี่ชายที่รัก”
ดูเพิ่มเติมเฮเดน:ผมรู้สึกจริงๆ ในขณะนั้นมีครอบครัวเป็นของตัวเอง ครอบครัวที่รอคอยและคิดถึง ครอบครัวที่ต้องปกป้องและเลี้ยงดู ความรู้สึกของการมีบางสิ่งที่ยึดไว้ทำให้ใจผมอบอุ่น“ผมก็อยากกอดเหมือนกันครับพ่อ” อีเดนรีบปีนขึ้นไปบนตักของผมพร้อมกับอ้าแขนกว้างรอให้ผมกอดและกอดเขา ขนตาน่ารักของเขาปัดป้อง เขาแทบรอไม่ไหวที่จะกระโดดเข้ามาในอ้อมแขนของผม มันเหมือนกับว่าเขาคิดถึงผมมากจนยืนกรานแบบนั้น“ทำไมวันนี้ยังตื่นอยู่” ผมถาม "ไปนอนได้แล้วลูก"“ผมรอพ่อกลับบ้าน ผมคิดถึงพ่อมาก” เขาพูดด้วยความภาคภูมิใจ ตาของเขาบอกว่าเขากำลังรอให้ผมกลับบ้านจริงๆ“รอพ่อกลับมาทำไม เหนื่อยก็นอน พ่อต้องกลับบ้านแน่ๆ ตื่นมาเจอแม่ทันที”“เปล่าครับ ผมอยากรอพ่อกลับมาก่อนที่ผมจะหลับ”เขาดื้อรั้นจริงๆ ผมอุ้มลูกชายของฉันไว้ในอ้อมแขนข้างเดียว อารมณ์ดี ฉันลืมดื่มกาแฟ“ทำไมคุณไม่ไปนอน ตอนดึกๆนี้ คุณก็รอผมด้วยหรือเปล่า” ผมถามเอเลน่าด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า“คุณไม่ได้กลับมา ฉันนอนไม่หลับ ฉันนอนไม่หลับโดยไม่มีคุณอยู่ข้างๆ”โอ้เธอเข้ามาใกล้ดผมมากตอนนี้?เอเลน่ากระชับแขนและกอดผมให้แน่นยิ่งขึ้น ฉันรู้สึกถึงความอบอุ่นที่มาจากร่างกายของเธอ มันบรรเทาความเหน็ด
ตั้งแต่เรายังเด็ก เขาไม่ได้สนใจว่าเขาหน้าตาดีขนาดไหน ตอนที่ฮาเดนหัวเราะออกมา อันที่จริงเขาไม่รู้ว่าเขาดูดีจริงๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขายิ้ม เมื่อเขายิ้มเหมือนที่ฉันหมายถึงยิ้ม - ยิ้ม ดวงตาของเขาก็ตามมาด้วย คุณคงไม่อยากให้ฉันพูดถึงแนวกรามของเขาด้วยซ้ำตอนที่ฉันยุ่งอยู่กับการจ้องมองเขา เขาอดไม่ได้ที่จะจับด้านหลังศีรษะของฉันและจูบที่ริมฝีปากอย่างแรง เขามีกลิ่นที่ดีคล้ายกลิ่นของใบสะระแหน่ มันทำให้มึนเมาได้จริง ฉันสามารถจูบเขาได้ทั้งวันทุกวัน ฉันจะไม่เบื่อเขาหลังจากการจูบ เขาก็ไม่สามารถปล่อยมือได้ นิ้วชี้ของเขาจับคางของฉัน และนิ้วหัวแม่มือของเขาลูบริมฝีปากของฉันเบา ๆ ฉันเชื่อฟังมากและปล่อยให้เขาลูบฉัน ท่าทางนั้นทำให้ฉันสั่นไปทั้งตัว“ผมนึกไม่ถึงเลยว่าคุณจะตบคนได้” เขาเริ่มและจับมือฉันโดยใช้อันใหญ่ของเขา เขาลูบมันเบาๆ และฉันเชื่อว่าเขากำลังศึกษามันอยู่“ทำไมล่ะ ลืมไปแล้วหรอ ฉันเป็นผู้หญิงนะ” ฉันตอบคุณคงสงสัยว่าทำไมเขาถึงรู้ว่าฉันตบเอลิซาเบธ? เขาบอกฉันว่าเขาอยู่ในพื้นที่เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น และเขาเห็นว่าฉันอยู่กับใครบางคน ดังนั้นเขาจึงรีบไปแต่เขาไม่สามารถมาหาฉันได้ทันเวลา ฉันยังบอกเขาเกี่
“แล้วลูกล่ะ?” ฉันถามเขา ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาต้องการให้ฉันไปด้วย ฉันต้องการแน่นอนแค่ฉันไม่เคย“เราจะพาเขาไปอยู่ที่บ้านของซาร่า” เขาตอบ ดูเหมือนว่าเขาจะคิดเกี่ยวกับมันแล้ว แล้วฉันจะปฏิเสธใครได้ล่ะ? ฉันหวังว่าสักวันหนึ่งเราจะพาลูกชายของเราไปด้วยตอนนี้เรากำลังเดินทางไปเครื่องบินส่วนตัวของเฮเดน ในรถเขาจับมือฉันโดยใช้มือข้างที่ว่างของเขาแล้วบีบเบาๆ จากนั้นเขาก็ยิ้มให้ฉันและฉันยิ้มกลับ หลังจากนั้นเราก็เดินทางกันอย่างเงียบๆ แบบเงียบๆ ที่ไม่ทำให้คุณอึดอัด แต่กลับทำให้ฉันรู้สึกสบายตัวจนไม่ได้ตั้งใจจะนอน เมื่อเราไปถึง เฮเดนก็รีบลงจากรถและบอกให้รอ ฉันรู้สึกสับสนกับการกระทำของเขาแต่จำเป็น เมื่อเขาหันหลังเดินมาข้างๆ ฉัน ฉันก็รู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร เขาเปิดประตูรถให้ฉัน!หลังจากที่เราออกไปแล้ว เราก็พาแฮร์รี่กับเบลล่าผู้ช่วยของเขาไป พวกเราทักทายกันและเดินไปนั่งบนเครื่องบิน ฮาเดนและเบลล่าเริ่มคุยกันเรื่องการเตรียมงานสำหรับทริปนี้ พวกเขาคุยกันเรื่องธุรกิจซึ่งฉันไม่รู้อะไรเลยและเอาแต่ยุ่งอยู่กับตัวเอง ฉันไม่สามารถมีส่วนร่วมได้ดังนั้นฉันจึงนั่งดื่มน้ำผลไม้ของฉันและกินขนมเล็ก ๆ อย่างเงียบ ๆเฮเดนอาจจ
“ดังนั้นผมหวังว่าคุณจะสามารถคืนดีกับพวกเราได้ ผมสัญญาว่าผมจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเพื่อดูแลเธอและลูกชายของเราในอนาคต” เขาเสริมว่าฟังดูจริงใจมาก ฉันรู้ว่าเดอร์มอนไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดเหล่านั้นจากเฮเดน นี่เขายอมขอโทษด้วย นี่คือจุดจบของโลกแน่ๆ ฉันถามตัวเอง ฉันไม่อยากเชื่อเลยเดอร์มอนตกตะลึงแล้วยิ้ม ความวิตกกังวลและการแสดงออกที่โกรธจัดบนใบหน้าของเขาไม่ได้อยู่ที่นั่นอีกต่อไป ฉันรู้ว่าเขาจะเข้าใจ เขาแค่ต้องการสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับฉันเท่านั้น คำพูดของเขา ไม่ใช่ของฉัน“ทั้งหมดที่ผมต้องการคือให้พวกคุณมีความสุข และถ้าคุณรู้สึกว่าตัวเลือกของคุณถูกแล้ว ผมจะอวยพรพวกคุณด้วย” เขาพูดเหมือนปราชญ์ จากนั้นอารมณ์ก็เปลี่ยนจากมืดเป็นสว่างทันที เรากินและพูดคุยกันเอง ฉันดีใจจริงๆที่เราตกลงที่จะพบกับเขาหลังจากทานอาหารเสร็จ เดอร์มอนก็ออกไปก่อน มีเพียงเฮเดนกับฉันเท่านั้นที่ยังคงอยู่ เขามองมาที่ฉันและยิ้ม รอยยิ้มของเขาไม่เคยล้มเหลวที่จะทำให้หัวใจฉันแตกสลาย ฉันยิ้มกลับแล้วส่งท่าทางกลับไป ฉันอยากจูบเขาตอนนี้ แต่ฉันรู้ว่าฉันต้องทำให้ม้าสงบลง“ดูเหมือนว่าพี่ชายบุญธรรมของคุณจะยังไม่ให้อภัยผมอย่างเต็มที่ สักวันหนึ่งผม
“ฉันจำได้ว่าเธอชอบจับฉันแบบนี้ สบายกว่านี้ไหม?” ฉันถามหลังจากเปลี่ยนท่าทางแล้วเอามือลูบหลังเขา ฉันไม่ได้ยินเขาตอบดังนั้นฉันควรจะดึงมือของฉันและถาม"ไม่ชอบเหรอ งั้นให้ฉัน......"ฉันกำลังจะถอนตัวออกจากอ้อมแขนของเขา แต่เขาก็รีบกดฉันเข้าไปในร่างกายของเขาด้วยมืออันแข็งแกร่งของเขา มันไม่เจ็บและฉันก็สัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนของเขาผ่านแขนที่แข็งแรงของเขา จากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงกัดฟันของเขามาจากเบื้องบน“ใครบอกคุณว่าผมไม่ชอบ” เขาถามด้วยท่าทางเย็นชาแต่ล้อเล่นฉันจ้องเขาโดยไม่รู้ว่าเขามองมาที่ฉันด้วย เราก็ได้เผชิญหน้ากัน จมูกและริมฝีปากของเราห่างกันเพียงนิ้วเดียว หนึ่งก้าวเล็ก ๆ และพวกเขาจะสัมผัส ฉันได้กลิ่นลมหายใจอันเย้ายวนของเขา เมื่อมองลงไป ฉันเห็นเขากัดริมฝีปากของเขา ริมฝีปากของเขาที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นของฉันเท่านั้นที่จะได้สัมผัสและจุมพิต มันดูต้านทานไม่ได้ ที่สามารถทำให้ผู้หญิงทุกคนคุกเข่าอ่อนแรงได้ ฉันอยากจูบเขา ฉันคิด. แต่ก่อนที่ฉันจะทันได้มีเสียงปลุกเราให้ตื่นจากภวังค์“คุณเฮเดน การประชุมกำลังจะเริ่มต้น” จู่ๆ เลขาของเขาก็พูดขึ้นจากด้านนอก ฉันอยากจะตะโกนบอกเธอว่าให้หลงทาง แต่แน่นอนว่าฉันทำไม่
การแสดงออกของเขาดูดุเล็กน้อย และไม่มีร่องรอยของอารมณ์ในสายตาของเขา ราวกับว่าคุณกำลังจ้องมองกระดาษเปล่า แล้วคุณก็ถูกตัดขาดโดยไม่รู้ตัว ฉันอยากจะเถียงกับเขา แต่เมื่อดูการแสดงออกที่รัดกุมของเขา ฉันอดไม่ได้ที่จะกลืนคำพูดของฉันกลับ ฉันพยายามคิดว่าจะพูดอะไรและพยายามอ้าปากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ไม่มีคำพูดใดหลุดออกมา ในที่สุดก็เปิดปากพูดขึ้นว่า"ตามผมมา"ฉันก็เลยตามเขาไปและเราไปที่ห้องอื่น ฉันเดินตามเขาเข้าไปและเดินไปนั่งที่โซฟา ฉันดูเขาเดินไปที่ตู้และหยิบชุดปฐมพยาบาลออกมา เขาเปิดมัน หยิบสำลีก้าน ยาแก้อักเสบ และสิ่งอื่นๆที่เขาต้องการออกมา ในการเคลื่อนไหวอย่างมีฝีมือและการดีดนิ้วยาว สิ่งของที่จะใช้นั้นถูกจัดวางอย่างรวดเร็วและเรียบร้อยโดยเขาจากนั้นเขาก็ใส่แอลกอฮอล์ในปริมาณปานกลางในสำลีแล้วทาบนแผลโดยไม่เตือนฉัน พอแอลกอฮอล์แตะแผล ฉันก็อดไม่ได้ที่จะร้องด้วยความเจ็บปวด เขาทำให้การเคลื่อนไหวของเขาเบาลงโดยไม่รู้ตัวและถามว่า “เจ็บไหม?”ฉันพยักหน้า “นิดหน่อย” ความเจ็บปวดจากบาดแผลของฉันก็เบาลงด้วยการกระทำของเขา เขาทำการปฐมพยาบาลต่อไปจนกว่าเขาจะแน่ใจว่าได้ใส่เพียงพอเพื่อกำจัดแบคทีเรียออกจากบาดแผลของฉัน จากน
เอเลน่า:เมื่อเห็นว่าเขาไม่ตอบ ฉันก็เดินออกจากบ้านไป ฉันคิดว่าเขาไม่อยากแต่งงานอีก เมื่อฉันเห็นเขากับอีเดนก่อนหน้านี้ ฉันตระหนักได้ว่าฉันกำลังพลาดอะไรหลายๆ อย่างไป และปล่อยให้สิ่งนั้นเกิดขึ้นต่อไปไม่ได้อีกแล้ว ฉันปล่อยให้ความโกรธของฉันชนะความรักที่ฉันมีต่อเขา พระเจ้า ฉันเข้าไปในรถและสตาร์ทเครื่องยนต์ เฮเดนยังคงอยู่ในบ้าน ฉันพยายามรอเขา หลังจากรอ 10 นาที ฉันก็ขับรถออกไป แต่จู่ๆ ฮาเดนก็ขวางรถไว้ ฉันออกไปข้างนอกรถ และฉันได้ยินเขาพูดว่า“เก็บของแล้ว พรุ่งนี้ฉันจะไปรับคุณ ฉันจะไปรับคุณมาที่บ้าน”วันรุ่งขึ้น เฮเดนยืนอยู่คนเดียวที่ประตูบ้านของฉัน เบอรร์รี่ลงจากรถพร้อมกับอีเดนอยู่ในอ้อมแขนของเธอ “ทำไมเขาถึงมาที่นี่ด้วยล่ะ” ฉันถามตัวเองเมื่อเห็นลูกชายของเรา ฉันไปคุยกับอีเดน“อีเดน กินข้าวเช้ารึยัง” เด็กน้อยบ่นหนัก จับแขนแล้วเบือนหน้าไปด้านข้าง ทั้งที่เล่นกับอารมณ์นิดหน่อย“เขาเห็นว่าคุณไม่อยู่บ้านเมื่อเช้านี้ เขาเลยโวยวายเพื่อมาพบแม่ของเขา” เฮเดนอธิบายให้ฉันฟัง จากนั้นฉันก็จ้องมองไปที่อีเดน จูบเขาที่ใบหน้า และเฮเดนก็ถือกระเป๋าเดินทางของฉันไปที่รถด้วยตัวเขาเอง ระหว่างที่เรากลับบ้าน เฮเดนไม่คุยก
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงไม่อยากตกหลุมรักเขาทั้งๆที่เรามีลูกแล้ว และเราก็อยู่ด้วยกันมานานแสนนาน เขาอยู่เหนือและอยู่ไกลมากที่จะเข้าถึงโดยผู้หญิงที่ชอบธรรมอย่างฉันฮาเดนตามมาด้วยผู้หญิงผมสั้นถึงไหล่ สวมสูทสีขาวและกางเกงขากว้างสีดำข้างใต้ ดูมีความสามารถและมีสไตล์ ฮาเดนแนะนำโปรดิวเซอร์บนเวทีหลังจากที่เขาแนะนำผู้ผลิต เขาก็พูดต่อเล็กน้อย“ขอบคุณที่มาที่นี่คืนนี้ ผมอยากจะพูดถึงหัวหน้ารายการนี้ด้วย ผู้ชายก็ดี เขาแสดงบทบาทของเขาได้ดีมาก และ…” เขาหยุดมองที่ฝูงชนราวกับกำลังมองหาใครสักคน ฉันซ่อนตัวอยู่ที่นี่ ในมุมจากนั้นฉันก็เห็นเขาถอนหายใจและพูดต่อ “และนักแสดงนำก็ดูมีความหวังมาก เธอทั้งเก่งและสวยด้วย” หลังจากกล่าวสุนทรพจน์แล้ว เขาก็ลงไปที่เวทีแล้วออกจากห้องโถง ฉันเห็นโปรดิวเซอร์รีบวิ่งมาหาฉัน แล้วเขาก็พูดว่า "คุณไปไหนมา เราตามหาคุณทั่วไปหมดแล้ว" ฉันมองไปที่การจากไปของเฮเดน หลังจากที่ฉันแน่ใจว่าเขาไปแล้ว นั่นเป็นครั้งเดียวที่ฉันเห็นพวกเขาและไปที่แถวหน้า “ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” ฉันพูดกับโปรดิวเซอร์ด้วยสีหน้าตรงๆ ฉันต้องหาข้อแก้ตัวเพื่อไม่ให้พวกเขารู้ว่าฉันกำลังซ่อนตัวจากเฮเดน“เร็วเข้า นักแสด
ถ้าเขาต้องการจะโกหกหลอกลวงฉันยังไงให้ไม่สบตา หัวใจฉันกลับเย็นชาอีกครั้ง ฉันไม่อยากถูกล้อเล่นอีกแล้ว ฉันก็เลยปิดหัวใจ สาบานกับตัวเองว่าจะไม่หลงกลอุบายของเขาอีกต่อไป“เฮเดน เราไปต่อไม่ได้จริงๆ”เฮเดน:ในขณะนั้น ความไร้อำนาจอันยิ่งใหญ่ที่ไม่สามารถหลีกหนีจากชะตากรรมก็เข้าเล่นงานผม และทันใดนั้นผมก็ตระหนักได้ว่าผมกำลังอ้อนวอนขอความเห็นใจจากเธอ ทันใดนั้นลูกก็ร้องไห้ออกมา ผมกอดเขา “เด็กดี อย่าร้องไห้อีกเลย” ผมกอดลูกชายไว้แน่น ถือเขาราวกับว่าชีวิตของผมขึ้นอยู่กับเขาดวงตาของเขาปิดลงและความเจ็บปวดในใจทำให้เขาหายใจลำบาก หลับตาแน่นและกลั้นน้ำตาที่กำลังจะไหลอาบหน้า "พ่อ."ในที่สุด เสียงเรียกหาจากลูกชายก็ทำให้ผมกลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง และผมก็มองลงไปเห็นลูกน้อยจ้องมาที่ใบหน้าของผม เห็นดวงตาของเขาทำให้ผมรู้สึกว่าถูกเขารัก แม้จะไม่มีแม่ของเขา จากนั้นผมก็สังเกตเห็นว่าเขากำลังร้องไห้ เขารู้สึกในสิ่งที่ผมรู้สึก โดยรู้ว่าแม่ของเขาจะทิ้งเขาไว้ข้างหลังจริงๆผมมองดูเอเลน่าที่ยืนหันหลังให้เธอกับผม ผมยังยอมแพ้เธอไม่ได้ แต่เธอก็ยืนกรานที่จะจากไป ไม่รู้จะทำอะไรแล้วโดยเฉพาะการที่เรามีอีเดนเข้ามาในชีวิต แต่ผมจะทำอะไ