Ang asawa kong Bilyonaryo

“HOW could you do this Diego?!” Isang galit na galit na tinig ang gumising kay Stella at Diego mula sa kanilang pagkakahimbing. Kapwa sila nagulat ng makita ang pamilya na lalaki na sina Talia Del Rosario Alcantara, ang ina ni Diego. Daniel Alcantara, ang kaniyang ama at Faith Del Rosario Alcantara ang kaniyang nakababatang kapatid. Hinablot nito ang kumot na tumatabing sa kanilang dalawa at doon ay kitang-kita ang hubad na katawan nila kung kaya’t sabay nilang hinila pabalik ang kumot na iyon. “Mama! Stop!” pabalik na sabi ni Diego dito habang si Stella naman ay hindi mawari kung saan siya titingin kakahanap ng kaniyang damit. Hindi niya lubusang maisip kung paano sila humantong sa ganoong sitwasyon ng lalaki. Namumula na ang kaniyang muka sa kahihiyan at takot sa magulang ng lalaki lalo na kay Talia. Maya-maya ay nakita niyang lumapit sa kaniya si Faith Del Rosario Alcantara at iniabot ang kaniyang kasootan. “S-Salamat,” utal na sabi niya sa babae na ikinangiti lang nito sa kaniy

HINDI makapaniwalang nakatingin ang dalaga sa lalaki na mukang ikinatauhan din nito. Bigla nalamang namula ang tenga nito at nag-iwas sa kaniya ng tingin. “H’wag kang mag-alala dahil dito ako sa sala’s matutulog!” mabilis na sabi ng lalaki at naunang maglakad sa kaniya kaya wala siyang nagawa kung di ang sumunod dito. Binuksan nito ang nag-iisang pinto sa may parte papunta kusina at binuhay ang ilaw. Mayroong isang papag na siguradong pang isang tao lamang, mayroon na ding isang unan at kumot ang nasa ibabaw. Mayroong isang bintana na gawa lamang sa kahoy at tinutungkuran ng kahoy kapag binubuksan, kasing laki ito ng isang malaking kahon. Mayroon ding lamesa na maliit sa tabi ng higaan at mayroong mga libro sa ibabaw. “Pasensya kana sa libro, mahilig kasi akong magbasa kapag walang ginagawa.” Napatingin siya sa lalaki at umiling dito. Naglakad ito papunta sa higaan at ibinaba ang bag niya doon. “Ito na ang iyong magiging higaan. Wag kang mag-alala saakin dahil sanay ako sa ganoon,

KITANG-kita ang paglagaslas ng tubig na nagmula sa falls na nakalilikha ng mumunting usok dahil sa pagtatagpo nito sa tubig na nasa ibaba. Naglilikha din ito ng malamig na simoy ng hangin habang ang paligid nito ay napapalibutan ng naglalakihang bato at mangilan-ngilan na ligaw na bulaklak at halaman. Naglakad siya papunta sa pinakang dulo ng lupa at isang hakbang nalang ay maaari na siyang tumalon sa tubig. “Gusto mong maligo?” napalingon siya sa kaniyang likod dahil doon. “Pwede ba?” nakangiti niyang sabi na ikinatango ng lalaki. “Syempre naman!” pagkasabi niyon ni Alas ay agad na siyang tumalon sa tubig at lumangoy doon. Nagtagal siya sa ilalim dahil kitang-kita niya ang ganda nito mula doon, sanay siyang lumangoy dahil natuto siya sa pagpuslit niya sa lugar na iyon. Maya-maya ay nakita niya si Alas na tumalon din at papalapit ito sa kaniya kaya agad siyang umahon. “Stella! Stella!” napakunot ang kaniyang noo ng tawagin siya ng lalaki na umahon kasabay niya. “Akala ko nalunod ka

PAGKABALIK niya galing sa pagpapalit ng damit ay agad niya itong pinainom ng gamot at paulit-ulit na pinahidan ng bimpo na basa upang kahit papaano ay bumaba ang lagnat nito. “M-Mommy… wag niyo po akong iwan…” napatigil siya sa pagpupunas ng bigla itong magsalita habang natutulog. “M-Mommy… Daddy…” hindi niya mapigilan na maawa sa babae. Alam niya ang pakiramdam ng nag-iisa. Alam niya ang feeling ng mawalan ng pamilya kung kaya’t alam niyang masakit ito para sa babae. Pinagpatuloy niya ang pagpupunas niya sa babae ngunit lumipas ang ilang minuto ng magulat siya dahil bigla itong nanginig dahil sa sobrang lamig na nararamdaman. “S-Stella, Stella anong nangyayari sayo?!” tawag niya dito ngunit hindi nito magawang idilat ang kaniyang mga mata o di kaya ang sagutin manlang siya. “W-Wala po akong kasalanan!” napatigil siya ng magsalita nanaman ito. Alam na niya, binabangungot ang babae kung kaya’t nilamig siya ng ganoon lalo na at mataas ang lagnat nito. Gusto na niya itong dalhin sa

“GUSTO mo bang tulungan kita magbuhat ng ref Alas?” napangiti siya sa tanong ng babae at umiling. “Hindi pwede, mabigat ito. Ipasok mo nalang sa loob ang mga pag-kain natin.” Tumango sa kaniya ang babae kaya napangiti habang umiiling siya dito. Nang maipasok niya sa loob ang ref ay nakita niya si Stella na nag-aayos ng mga delata. “Stella,” napalingon ito sa kaniya at ngumiti na ikinatigil niya. Hindi niya alam kung bakit sa tuwing ngumingiti ang babae sa kaniya ay napapangiti din siya at parang mayroong mga paro-paro sa kaniyang tiyan. “Ayos ka lang ba Alas?” napakurap siya dahil sa sinabi ng babae at hindi niya napansin na andito na pala sa harapan niya. “A-Ah oo, sasabihin ko lang sana na tuturuan na kitang mag basa mamaya ng ingles at magsulat.” Biglang nagkaroon ng ngiti sa muka ni Stella dahil doon na lalo niyang ikinahinto dahil lalong gumanda ang babae. “Talaga?! Sige, bibilisan ko na dito!” malaki ang ngiti sa muka ng babae pagkasabi niya niyon kung kaya’t nag presinta na