Ngayon ang araw ng kasl ng Avonsville socialite na si Avery Tate, ngunit walang groom na nagpaparamdam. Hanggang ngayon, ang groom na si Elliot Foster ay parang gulay pa rin simula nang mangyari ang aksidente at ayaw na ring mangako ng mga doktor at paasahin pa ang pamilya nito, kaya idiniklera ng mga ito na imposibleng makaabot pa siya hanggang sa matapos ang taon. Kaya naman sa naisipan kanyang nagluluksang ina na ipakasal siya bago pa siya tuluyang mawala.Isa ang mga Foster sa mga kilalang mayayamang pamilya sa Avonsville, pero wala naman sigurong dalaga mula sa isang socialite na pamilya at nasa tamang pag-iisip ang nanaising magpakasal sa isang taong naghihintay nalang ng kamatayan. ……Nakaupo sakanyang vanity, suot ni Avery ang isang napaka gandang puting wedding gown na sinabayan pa ng napaka eleganteng makeup, at kahit sinong makakita sakanya ay talagang mapapanganga dahil sobrang ganda niya.Ngunit sa kabila nito, mababakas sakanyang mapupungay na mga mata ang pagk
Nakatitig si Elliot sa mamahaling chandelier na nakasabit sa kisame - isang titig na sobrang nakakatakot at nakakapanaas balahibo. Nang sandaling makita ni Cole ang nangyari sa kalagitnaan ng kanyang pagdadrama, bigla siyang namutla at napaatras sa sobrang kaba.“Avery…ah ang ibig kong sabihin, Auntie Avery… malalim na ang gabi kaya…kaya hindi ko na kayo iistorbohin pa ni Uncle Elliot. Mauuna na ako!”Nangangatal at ga-butil ang pawis ni Cole habang nagsasalita at walang anu-ano, kumaripas siya ng takbo palabas ng silid. Maging si Avery ay hindi rin alam kung anong gagawin niya - sobrang bilis ng tibok ng kanyang puso at nanginginig ang kanyang buong katawan sa kaba. Gi…gising si Elliot? Hindi ba… mamatay na siya?Gusto sana ni Avery na kausapin si Elliot, pero hindi niya rin alam kung bakit walang boses na lumalabas mula sa lalamunan niya. Gustuhin niya mang lapitan ito para tignan kung totoo ba ang nakikita niya, pero hindi siya makagalaw. Nangibabaw ang takot kay Aver
Hindi mapakali si Avery. “Estudyante ka pa, Avery, diba? Siguradong maapektuhan ang pag-aaral mo kung magkaka’anak ka ngayon,” nag-aalalang sabi ng asawa ni Henry. “Oo, naniniwala din ako na masyado ka pang bata, Avery at sigurado ako na hindi niya gugustuhing mahinto ng pag’aaral para mag-alaga ng bata!” Pagsang-ayon ni Henry. Alam ni Rosalie kung ano eksakto ang tumatakbo sa isip ng anak at daughter-in-law niya, kaya nga ganun nalang din siya kadeterminado na bigyan ng tagapagmana si Elliot. “Gusto mo bang maging nanay ng anak ni Elliot, Avery?” Tanong ni Rosalie. At hindi pa man din ito nakakasagot ay nagpatuloy siya, “Siguro naman alam mong ikaw at ang magiging anak niyo ang magmamana ng lahat-lahat ng ari-arian ni Elliot balang araw, kaya sa tingin ko hindi ka na lugi kung magkaka’anak kayong dalawa.”“Gagawin ko,” Walang pag-aalinlangang sagot ni Avery. Oo…handa siyang magka’anak kung yun ang magiging paraan para walang makuha si Cole ni isang kusing mula sa kayama
“Mahirap magsalita sa ngayon. Kung suswertihin tayo, siguro nasa tatlo hanggang apat na buwan. Pero kung hindi, baka talagang wala ng pag-asa,” sabi ng doktor. Natigilan ng ilang sandali ang doktor at nang makita niya ang reaksyon ng dalawa, nagmamadali siyang nagpatuloy, “Bata ka pa naman, Avery. Sigurado ako na magiging smooth ang lahat.”Mabilis na lumipas ang panahon. Hindi nila namalayan na maguumpisa na ang tag lagas sa Avonsville. Pagkatapos maligo ni Avery, umupo siya sa vanity at inilabas ang bagong face cream na kabibili niya lang kanina at maingat itong pinahid sakanyang mukha. “Elliot, gusto mo bang lagyan kita nito? Sobrang dry ng panahon,” Sabi ni Avery habang naglalakad papunta kay Elliot. Umupo siya sa gilid ng kama kung nasaan ito at maingat na pinahiran ang mukha ni Elliot. Nang sandaling dumampi ang ang mga daliri ni Avery sa mukha ni Elliot, gulat na gulat itong dumilat, at sumalubong sakanya ang sobrang ganda nitong mga mata. Maging si Avery ay nagula
Sa sobrang gulat ni Avery, bigla siyang napaatras. Si Elliot ay parang isang mabangis na halimaw na kagigising lang mula sa isang napaka himbing na pamamahinga. Para itong isang maamong tupa noong natutulog ito, pero ngayong gising na ito… sobrang nakakatakot. Lumabas si Mrs. Cooper ng kwarto at dahan-dahang sinarado ang pintuan. Nang makita niya si Avery, na halatang takot na takot, sinubukan niyang oakalmahin ito, “Wag kang matakot, Madam. Kagigising lang ni Master Elliot kaya nagulat siya sa balita. Siguro sa guest room ka muna matulog ngayong gabi at bukas nalang tayo mag-usap. Gusto ka Madam Rosalie kaya sigurado akong hindi ka niya pababayaan. Gulong gulo ang isipan ni Avery. Ang buong akala niya ay mamatay na talaga si Elliot at kahit kailan hindi sumagi sa isipan niya na magigising pa ito. “Mrs. Cooper, yung mga gamit ko… nasa kwarto pa…” Takot na takot na sabi ni Avery habang nakatingin sa pintuan ng master’s bedroom, na para bang gusto niyang sabihin na kung maari a
Ang pagdurugo niya ay senyales na nagdedelikado ang buhay ng baby nila, kaya may mga procedure na kailangan nilang gawin para mailigtas ang baby. Nang marinig ito ni Avery, para siyang sinakluban ng langit at lupa - sobrang natakot siya. “Doc, paano kung huwag ko nalang kayang ituloy ang baby na ‘to?” Magdidivorce na rin naman sila ni Elliot kaya ano bang saysay ngayon ng baby na dinadala niya?Nakakunot ang noo ng doktor na tumitig sakanya sa mga mata, “Bakit ayaw mong buhayin ang bata? Alam mo ba na may mga babaeng gustong gusto na magkaroon ng baby pero hindi sila makabuo? Tapos ito ikaw, gusto mong ipalaglag ang bata?” Napayuko si Avery at hindi na nakasagot.“Bakit hindi mo kasama ang asawa mo? Kung talagang ayaw mo ng baby na yan, karapatan pa rin ng tatay niyan na malaman ang plano mo.”Kumunot ang noo ni Avery. Nang makita ng doktor ang reaksyon niya, kinuha nito ang kanyang medical record, at muli siyang tinignan. “21 ka palang? So, hindi ka pa kasal?”“O…o
Hindi password protected ang computer kaya walang kahirap-hirap itong nagbukas. Sobrang bilis ng tibok ng puso ni Avery. Huminga siya ng malalim at nagmamadali niyang isinaksak ang USB drive at nag log in sakanyang email. Pagka logged in niya, wala na siyang sinayang na oras pa at sinend kaagad ang file sa classmate niya. Hindi niya rin alam kung bakit, pero sobrang bilis ng lahat kaya bago pa man mag’tanghali ay tapos na siya. Wala ng balak pang manatili ng mas matagal si Avery sa study room, kaya dali-dali niyang pinindot ang shut down, pero sa sobrang pagmamadali ay may isang file siyang nabuksan…Bigla siyang natigilan at nang sandaling magbukas ang file, biglang nanlaki ang kanyang mga mata sa nakita niya. …Pagkalipas ng limang minuto, lumabas si Avery ng study room. Nakahinga ng maluwag si Mrs. Cooper at sinabi, “O diba? Sabi ko naman sayo hindi babalik si Master Elliot kaagad eh.”Halo-halo ang emosyon na nararamdaman ni Avery. Pakiramdam niya ay nalaman niy
Nakatayo at napasilip si Rosalie sa silid mula sa nakabukas na pinto.Nakita niya nakapulupot si Avery naparang isang bola at nagiisip habang nakasandal sa dingding.Nakalugay at magulo ang kanyang buhok.Napatingin siya nang marinig at tumawag sa kanya sa pinto."Avery! Anong nangyari sayo?" tanong ni Rosalie. Nang makita niya ang mukha ni Avery, na parang puting papel, na talaga naman ikinataas ng kanyang altapresyon."Paano nangyari to? Si... Elliot ba? Inaabuso ka ba niya?"Sa puntong ito, bahagyang nginginig sa boses ni Rosalie.Punayat ng husto si Avery.Putlang putla ang kanyang mukha, at makikitang tuyot at bitak-bitak sa kanyang labi.Makikitang hindi normal ang paghinga niya. Gusto niyang magsalita, ngunit sobrang paos na niya at wala nasiyang mailabas na boses.Lumapit si Mrs. Cooper na may dalang baso ng maligamgam na gatas at iniabot ito kay Avery."Uminom ka muna ng isang baso ng gatas, Madam. Huwag kang matakot. Ngayong nandito na si Madam Rosalie, makakain ka