CHAPTER 23
Ilang beses akong napalunok at napatitig sa nakangiti niyang mukha.
Marahan kong nakagat ang labi ko. Mabilis pa rin ang tibok ng puso ko. Hindi siya nagsasalita at nakatitig lamang siya sakin.Iniwas ko ang paningin ko. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Hindi ko din alam ang mararamdaman ko. Masyado akong naguguluhan
“I...” napapikit ako at hindi magawang dugtungan ang sasabihin ko.
Shit! What should I say?
“What?” mahinang tanong niya, ang kamay ay nasa pisngi ko pa rin.
Marahang hinihimas ng isa niyang daliri ang pisngi ko. Nahigit ko ang hininga ko at parang may milyon milyong bultahe ang dumaloy sa buong katawan ko dahil sa ginawa niya.
Dumilat ako at mas lalong iniwas ang tingin. Hindi ko alam ang isasagot ko sa kaniya. Halo halong emosyon ang nararamdaman ko.
“Why?” halos pabulong na tanong ko, sapat na para marinig niya.
Binalik ko ang tingin
