Napa buntong hininga na lang ako at saka naupo sa kama. Dalawang linggo na pero hindi ko pa rin alam kung bakit niya ginagawa sa akin ito.
Naguguluhan talaga ako. Gusto niya akong mawala subalit ayaw niya akong hayaang lumayo. Pero ang ginawa niya ay ikinulong ako dito na malayo sa kaniya. Minsan naiisip kong baka ginawa niya ito para siguraduhing hindi niya ako muling makikita kahit saan.
Masama ang loob na binalingan ko na lang ang pagkain. Kailangan ko raw makain iyon at baka malaman ni Lionel na hindi ako kumakain.
Suminghap ako at saka tahimik na kumain na lang. Subalit bago pa ako tuluyang makasubo ng pagkain ay malakas na tumunog ang telepono. Kunot ang noong binalingan ko iyon at nilapitan. Sa dalawang linggo kasi ay hindi pa iyon tumunog kailanman… ngayon lang. It’s odd.
