Agad muling kinuha ni Dominic ang telepono at sinuri ang mga mensahe.
Napahinto siya sa isang hindi kilalang numero. Ilang segundo niya itong tinitigan bago tumingin muli sa kanyang ina.
“Kilala mo ba kung sino may-ari ng numerong ‘to?”
Hindi inasahan ni Luisa ang tanong na iyon, kaya’t bahagya siyang natigilan.
Pero napagdesisyunan niyang hindi na magkunwari.
“Paano ko naman malalaman? Kung sino man ‘yan, malamang ay galit din kay Avigail. Baka may ginawa na naman siyang kabalbalan kaya siya pinadalhan nito.”
Lalong lalim ang guhit sa pagitan ng mga kilay ni Dominic.
Mukhang nagsasabi nga ng totoo si Mommy—hindi niya talaga alam kung kanino galing ang mensahe. Pero sino kaya ang may interes na sundan nang ganoon si Avigail?
Habang tahimik siyang nag-iisip, narinig nilang bumaba ang yabag mula sa hagdanan.
“Kanino po kayo nakikipag-usap, Tita Luisa?”
Lumitaw si Lera sa sulok ng hagdan, halatang may kaba sa mukha.
“Dominic? Anong ginagawa mo rito?” tanong niya, kunwari’y gulat sa prese
