Nagpunta si Jaydah sa tiyahin niyang si Claudia na nasa mental hospital. Nabaliw ito dahil namatayan siya ng asawa at anak. Kalidad naman ang mga gamot at mga treatment na ginagawa rito ngunit sa paanong dahilan ay hindi pa rin ito gumagaling.
Napabuntong hininga na lang siya, miss na miss niya na ito at kung hindi sana ito nabaliw ay malamang ay natulungan siya nito sa kanyang problema noon sa pagbubuntis niya kay Coop.
Mas kasundo niya kasi ang tiyahin kumpara sa kanyang sariling ina na walang ibang ginawa kundi ang sermunan siya dahil sa mga pinag gagagawa niya sa buhay niya.
Dahan dahan siyang pumasok sa kwarto nito.
"Tita Claudia, nakikilala mo ba ako?" tanong niya na halos maiyak na dahil awang awa siya sa sitwasyon ng pinakamamahal na tiyahin.
"Jaydah? You're Jaydah right?” saad ng kanyang tiyahin ng makita siya, kaagad siyang niyakap nito.
“Tita Claudia, buti naman naaalala mo na ako, kamusta ka na? Magaling ka na ba huh?” tanong ni Jaydah na alalang alala dito.
“Sshh!
