Natapos ang gabing iyon na sirang-sira ang mood ko. Kaya ang resulta ay itnuon ko ang atensyon ko sa panunod ng movies sa TV na naroon sa loob ng kwarto hanggang sa makatulog ako.
Sa sumunod na araw, halos tanghali na nang nagising ako at bumaba ng kwarto.
Natagpuan ko si Amancio roon sa sala. Nakatayo at nakaharap sa labas sa malaking bintana. May kausap siya sa cellphone ngunit agad siyang bumaling sa kinaroroonan ko nang napansin ang pagbaba ko ng hagdan.
I eyed him from head to foot. Nakabusiness attire siya ngayon kaya totoo nga ang sinabi niyang papasok siya sa trabaho. He's watching me while still talking to someone on his phone.
Sa huli, binalewala ko siya at dumiretso ng dining area.
Nakarating ako ng dining area na nadatnang abala ang mga yaya sa pag-aayos ng mga pagkain doon. Katulad ng anilay utos ni Amancio, maraming pagkain ulit ang inihanda nila para sa breakfast. Umupo ako sa kabisera at inabala agad ang sarili sa pagtitingin sa mga pagkain sa table. Mga ilang sand
