“May araw ka rin sa aking aso ka!” Nanggalaiting banta ni Gervin. “Sa oras na magkaro’n ako ng pagkakataon ay ako mismo ang papatay sa’yo!”
Sinundan ni Johnson ng tingin ang papalayong si Gervin. Isa ito sa misyon ng binata— Ang siguraduhin na ligtas ang kapatid niya.
Samantalang nakikinig lang si Apol sa dalawang lalaki habang nakadikit ang tenga sa pinto habang nakapatong siya sa aparador na hinarang niya rito.
Isang linggo na rin mula ng dalhin siya rito sa lugar na ‘to. Walang gabi siyang lumuluha. Naninikip ang dibdib niya sa sobrang sakit. Namatay ang mga kaibigan niya, naiwan pa niya na nag aagaw buhay ang asawa niya. Gabi-gabi siyang nananaginip na iniwan na raw siya ng asawa niya… nasa impiyerno na raw ito at tinatawag siya.
Pinahid niya ang pawis at luha. Nakakaiyak dahil hindi niya alam kung ano na ba lagay ni Xerxes. Pero pinagpapawisan siya kapag napapanaginipan niya na nasa impiyerno ito.
‘Nakapagtataka nga naman kung sa langit ito mapupunta.’
Tinapunan niya ng tingin a
