Four Years Later...
"Waaaaaaah mommy! mommy!"
Napalingon ako sa aking likod ng marinig kong umiiyak si Ieisha, Mukhang hindi na naman sila nagkasundong magkapatid.
"Why baby?" Bungad kong tanong dito. Yumakap naman ito sakin.
"Huhuhu mommy si kuya.. Huhuhu"
"Bakit? Anong ginawa n----"
"Nothing mom. Ieisha stop crying."
Hindi ko natuloy ang sasabihin ko dahil biglang sumulpot si Ivien.
"No! Ang bad bad mo kuya. Huhuhuhu"
"What? I didn't do anything Ieisha. Tss."
Napabuntong hininga ako at humarap kay ivien.
"Ivien baby, Bakit umiiyak ang kambal mo? Ano bang nang-yare?"
"She wants to play with me mom, But I'm busy."
"Saan ka naman busy anak?" Nakakunot noong tanong ko.
"Reading books."
Napasapo ako sa aking noo. Habang lumalaki ang kambal nakikita kona ang kani-kanilang ugali.
Si Ivien lumalaking seryoso, masungit, Mas gusto laging mag-basa o mag drawing. Ewan koba anong ginawa ni kuya ivan dito. Lagi silang magkasama.
Lagi nya naman tinuturuan magbasa ang dalawa kaso si Iei
