Sinadya kong hindi tawagan si Haime buong maghapon para hindi siya magka-idea na aalis ako. Pagdating ko sa NAIA, nag-check-in agad ako dahil nagahol na ako sa oras—traffic pa kasi sa biyahe papunta sa airport. Wala na akong oras para mag-cellphone dahil narinig ko na ang last call announcement para sa flight ko. Nagmadali akong pumunta sa gate, at halos habulin ko ang pag-board ng eroplano. Hingal na hingal ako nang makarating sa loob, pero nakahinga rin ako ng maluwag.
Sa buong biyahe, nakatulog ako. Para talaga akong hinihele kapag nasa eroplano, mabilis akong nakakatulog basta nasa himpapawid na kami. Lagi akong tinatawanan ni Haime tuwing sinasabi kong masarap matulog sa eroplano—kakaiba raw ako sa lahat. Nagising lang ako nang i-announce ng piloto na malapit na kaming mag-touchdown sa Los Angeles. Nag-ayos ako ng sarili para mukhang fresh paglabas ng eroplano. Plano kong mag-taxi papunta
