EP.48 POISON LOVE พิษรัก 🖤
ตอน ของผมของพี่
พิต้าที่โวยวาย ๆ อยู่พักใหญ่แต่พอเธอเจอหน้าไทม์โซนหญิงสาวก็เงียบไปในทันที
"ไทม์...ไทม์ปล่อยฉันไปเถอะนะ ...ฉันสำนึกผิดแล้ว"
"ฉันทำไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบ ฉันแค่อิจฉาอีหนึ่ง แต่...แต่ฉันจะไม่ทำอีกแล้วสัญญา" พิต้าพ่นคำพูดออกอย่างตะกุกตะกัก พร้อมกับยกมือไหว้ไทม์พงก ๆ
ฟุ่บ! ไทม์ปัดมือของเธอลงทันทีอย่างไม่ได้รู้สึกสงสารหรือเห็นใจใด ๆ เลย
"ฉันไม่ใช่รันเวย์นะ ที่จะให้โอกาสเธอเป็นครั้งที่สาม สี่ ห้า" ไทม์นับนิ้วมือของเขาพลางจ้องมองพิต้าด้วยแววตาที่น่ากลัวผิดไปจากไทม์คนปกติที่ทุกคนเคยเห็น
"ที่ชีวิตพี่ฉันมันพังพินาศและต้องมาตายไป สาเหตุหนึ่งก็เพราะมันให้โอกาสเธอซ้ำแล้วซ้ำแบบนี้...ผู้หญิงอย่างเธอเลี้ยงเอาไว้ใกล้ตัวก็เหมือนงูพิษ" ร่างสูงพูดพร้อมกับแกะปลายนิ้วมือของเธอที่เกาะลูกกรงอยู่ทีละนิ้ว ๆ
และสะบัดออกอย่างแรง
"เวลาตีงูมันต้องตีให้ตาย!" เขาจ้องหน้าพิต้าและพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น
"แต่ยังไงฉันเป็นแม่ของเซอร์เวย์นะ ยังไงฉันก็คือแม่ของหลานนายนะ...เด็กเล็กแบบนั้นย่อมต้องการแม่มากที่สุด.." พิต้าร้องไห้และพูดจาหว่านล้อมไทม์ทุกอย่างเพราะเธอไม่ต้องการจะติดคุ
