"Tapos na po akong kumain, ma'am. ilang buwan na po ba ang tiyan niyo ma'am?" nakangiting tanong ni Manang sa akin.
"Three months na po ito kahapon. Mabuti naman po. Kaya lang, hindi ngumingiti sa akin ang alaga niyo. Kamukha ng tito Orson, oh!" nakangiting saad ko, tila pinapawi ng batang ito ang aking mga alalahanin at kalungkutan.
Napansin ko ang malalim na buntong-hininga ni Orly. I'm wondering kung anong iniisip nito. Siguro, tulad ko rin ay labis itong nag-alala para sa kapatid.
Muli, bumukas ang pinto ng aking kwarto at pumasok roon ang hindi maipintang mukha ni Aziel at ang gulat na mukha ni Irish. Sinubukan nitong pigilan si Aziel pero sadyang malakas ito at hindi nagpatinag.
"Ziel, 'wag!" sigaw ko dahilan para magulat sina manang, Orly at ang malakas na pagpalahaw nang iyak ni baby C, o Coarth.
Mabuti na lamang at nakailag agad si Orly sa kamao ni Ziel. Nagsuntukan ang dalawa. Damn!
"Irish! Ano ka ba! Tumawag ka ng guard!" sigaw ko rito na may halong sermon.
"Y
