“Kung ano man ang nararamdaman mo para kay Heinrich ay pigilan at iwasan mo. Hindi ka pwedeng mahulog sa kanya at hindi mo siya pwedeng mahalin.” Paulit-ulit na bumabalik sa isipan ko ang sinabing iyon ni Danie na hanggang sa panaginip ko ay hindi iyon nawala.
Naging malaking palaisipan sa akin ang kanyang sinabi dahil hindi ko mapagkunekta ang nangyari sa akin sa paalala niyang iyon. Hindi man sobrang nakaapekto sa katawan ko ang biglang pagsakit ng puso ko ay hindi ko mapagkunekta ang naramdaman kong iyon sa sinagot ni Danie sa akin.
Bakit hindi ko pwedeng mahalin si Heinrich gayong kami ang itinakda para sa isa’t-isa? Siya ang dapat na pag-alayan ko ng pagmamahal at isa iyon sa palagi nilang pinaaalala sa akin noong tumuntong ako sa edad na labing walo, kaya bakit ginawang babala ni Danie na hindi ko iyon maaaring gawin?
Hindi ba si Heinrich ang totoo kong mate?
“Ayos ka lang ba? Mukhang malalim ang iyong iniisip.” Agad na
