7 months has passed by...
Mas lalong naging mahirap sa'kin ang situwasyon. Ginigisa na kasi ako ng mga magulang ko na umuwi at dalawin sila bahay kahit isang linggo lang.
"Mama, hindi pa po pwede. Kasi by kontrata kasi ang trabaho ko. Three months pa bago ako mapayagang makauwi." Actually, pwede naman talaga humingi ng off. At hindi ako nagsisinungaling patungkol doon sa kontrata. 1 year ang first term ko sa trabaho kay Tres. Depende sa'kin kung mag renew ako after the contract expires.
Ang totoo niyan, iniiwasan ko muna na malaman nila Mama ang tunay kong situwasyon. Kapag malaman nila na ganito ang lagay ko, hindi ko maipapangakong maging okay lang ang anak ko.
Saka isa sa mga naranasan ko, masyadong mag-alala ang mga buntis. Mas malala pa kaysa sa normal kong habit dati. Mahirap kumalma. Mahirap e tame ang isip mo na huwag pansinin ang bagay-bagay, at kalimutan muna.
"Ang tagal naman, anak. Miss ka na nga namin ng Papa mo dito. Bakit pakiramdam namin, ayaw mo ng umuwi?" Aniya.
