AZALEA
Mag-iisang buwan na simula nung hindi na nagpapakita si Izon. The last time I saw him, yun yung nasa restaurant kami. Pagkatapos nun, hindi na siya nagpaparamdam.
Mas mabuti na nga yun at wala ng may mangungulit sakin.
“Azalea, can you do me a favor?”
Napatingin ako kay Nixel na ngayon ay nakanguso. Panigurado, may kalokohan na naman siyang iuutos sakin.
“Kung hindi yan kalokohan, I'll do it. Pero kapag yan—”
“Ok! Ok!” putol niya at mas lalo pang ngumuso “kung pwede lang sanang kunin mo yung laptop ko kay twinie. Nandun kasi lahat ng documents na gagawan ko ng hard copy. Kung hindi lang sana ako busy ngayon, baka—”
“Oo na.”
Pasalamat siya at magkatabi lang ang building ng Engineering at Business Education department.
Good thing. Makikita ko na naman si Nizel.
“Sa pagkakaalam ko, vacant niya ngayon at dahil ayokong mapagod yung beshie ko, tatawagan ko na lang si Nizel at sasabihing magkita kayo sa round table dun sa baba nitong building.” napailing na lang ako kay Nixel tsaka
