"จริงเหรอคะคุณธัน"ผู้หญิงคนนั้นหันมาถามอาธันดวงตาของเธอเบิกโตขึ้นด้วยความตกใจ
"จริงครับ แต่ตอนนี้ผมเลิกกับคุณดาแล้วครับ"อาธันตอบเธอไปแต่เขาไม่ได้หันกลับไปมองพวกเธอทั้งสองเลยเพราะเขาเอาแต่มองหน้าฉันอยู่เนี่ย
"ยัง!เรายังไม่เลิกกัน ธันดาไม่เลิกกับคุณนะ ไหนคุณบอกว่าอยากแต่งงานกับดาไงคะ ดาตกลงแต่งงานกับคุณค่ะธัน"ดาหลาเอ่ยบอกกลับมาพลางสะบัดแขนของเธอจนหลุดจากการจับของผู้หญิงคนนั้นแล้วเธอก็วิ่งจะเข้ามาหาอาธันกับฉันทันทีด้วยความเร็ว ฉันจะขยับตัวไปยืนเผชิญหน้ากับเธอแต่ก็โดนอาธันห้ามไว้ซะก่อน
"เดี๋ยวอาเคลียร์เองครับคนสวย^_^"อาธันเอ่ยบอกฉันพร้อมกับยิ้มละมุนมาให้ฉันแล้วเขาก็หันหน้ากลับไปมองดาหลาต่อพร้อมกับเปลี่ยนแววตาที่เคยอ่อนโยนเวลามองฉันเป็นแววตาที่เเข็งกร้าวและดุดัน
"เสี่ยคนนั้นเขาเลิกส่งเสียเลี้ยงดูคุณแล้วเหรอครับ?"อาธันเอ่ยถามดาหลาไปด้วยนำ้เสียงเรียบนิ่งดาหลาก็เบิกตาโตขึ้นอย่างตกใจพร้อมกับหยุดฝีเท้าของเธอลงอย่างทันที เธอก็หันขวับตวัดสายตาคมมองมาที่ฉัน
"อีหลานของคุณไปบอกอะไรคุณคะธัน ดาไม่รู้เรื่องเสี่ยอะไร อีแก้มใสมันมั่ว อีเด็กโกหก!"ดาหลาชี้หน้าฉันพลางเอ่ยใส่ฉันมาเป็นชุด ฉันก็ลอยหน้าลอยตาล้อ
