"คิดถึงเหมือนกันครับ^_^"อาธันเอ่ยบอกฉัน แล้วเราทั้งสองคนก็ยืนกอดกันอยู่อย่างเนิ่นนาน ฉันก็สูดดมกลิ่นหอมๆจากตัวของอาธันและเริ่มลูบไล้มือเรียวไปตามแผ่นหลังของอาธัน
"กะแก้มใสครับ"อาธันเอ่ยเรียกฉันด้วยนำ้เสียงสั่นๆ พลางจับไหล่ของฉันให้ค่อยๆดันออกมาจากตัวของเขา
"ลูกสาวคุณนี่ร้ายๆจริง"คุณพ่อตุลาเอ่ยขึ้น ฉันจึงเลิกมองหน้าของอาธันและหันกลับไปมองหน้าคุณพ่อกับคุณแม่แทน
"เหมือนใครกันล่ะคะ!"คุณแม่ของฉันยืนกอดอกแล้วพูดเสียงกระเเทกใส่คุณพ่อ ฉันกับอาธันยืนอมยิ้มมองท่านทั้งสองที่เถียงกันอยู่ อาธันก็จับมือของฉันไปกุมไว้แล้วเราก็มองหน้ากัน
"เหมือนคุณ!"คุณพ่อของฉันเอ่ยโต้ตอบคุณแม่ไป คุณแม่ก็เลยหันไปมองหน้าคุณพ่ออย่างคาดโทษ
"เหมือนคุณนั้นแหละ!"คุณแม่ของฉันเองก็เถียงคุณพ่อกลับไปและดูเหมือนว่าทั้งสองจะไม่มีทีท่าที่จะเลิกเถียงกันได้สักที ฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปมองอาธันที่ตอนนี้เขามองไปที่คุณพ่อกับคุณแม่ของฉันแล้วหันกลับมาส่งยิ้มแหยๆ มาให้ฉัน
"มานี่สิคะอาธันขา^_^"ฉันเอ่ยบอกอาธันไปพลางจับมืออาธันลากออกมาจากตรงนั้น
"เราจะไปไหนกันเหรอครับแก้มใส?"อาธันเอ่ยถามฉันในขณะที่ฉันเดินจูงมือเขาออกมาไกลจากบ้านมากแล้ว
"ไปหลังบ
