"แก้มใส! เป็นอะไรครับ แก้มใส"อาธันเรียกฉันด้วยนำ้เสียงตกใจปนร้อนรนและเป็นห่วง เมื่อฉันแกล้งเป็นลมหึๆๆอาธันเสร็จแก้มใสแน่ๆๆๆหึๆๆ
"แก้มใสครับ"อาธันรีบช้อนร่างของฉันขึ้นอุ้มและพาฉันกึ่งวิ่งกึ่งเดินกลับไปทางบ้านของฉัน อาธันมุ่งหน้าตรงไปทางห้องนอนที่เตรียมไว้สำหรับรับแขกที่มาเที่ยวที่บ้านของฉันได้นอนพักผ่อน ฉันแอบชำเลืองหางตามองหน้าอาธันนิดนึงเขามีสีหน้าที่เป็นห่วงฉัน เขาวิ่งไปพร้อมๆกับก้มมามองหน้าฉันไปด้วย หัวใจจะวายเกือบหลบสายตาคู่สวยของอาธันไม่ทันแหนะวู้!
"ผมขอกะละมังกับผ้าเช็ดตัวหน่อยครับ"อาธันเอ่ยสั่งแม่บ้านของฉันที่เขาเข้ามาดูฉันด้วยความเป็นห่วงเป็นใย
"ค่ะ คุณธัน"ป้าแม่บ้านรับคำอาธันและรีบวิ่งไปเอาของที่อาธันสั่ง
พรึบ
อาธันค่อยๆวางร่างของฉันลงบนที่นอนสีขาวขนาดใหญ่ตามด้วยเขานั่งลงบนเตียงข้างๆฉัน อาธันยื่นมืออบอุ่นของเขามาลูบแก้มของฉันอย่างเเผ่วเบา
ก๊อกๆๆ
"ของที่คุณธันสั่งมาแล้วค่ะ"ป้าแม่บ้านเอ่ยขึ้นหลังจากที่เธอเคาะประตูเสร็จ อาธันลุกขึ้นจากเตียงเข้าไปเอาของที่ป้าแม่บ้านอย่างไว
"ขอบคุณมากครับ เดี๋ยวที่เหลือผมจัดการเองครับ^_^"อาธันเอ่ยบอกป้าแม่บ้านด้วยนำ้เสียงยิ้มๆ
"ค่ะ งั้นดิฉันขอตัวก