เมื่อได้ยินบทสนทนาของคนทั้งสองจากด้านใน มุมปากของกู้หว่านเยว่ก็เผยรอยยิ้มออกมาเล็กน้อย
แม้ว่าที่ต้าฉีจะมีบิดาที่ไม่เอาไหน แต่ในที่ราบแห่งความโกลาหล นางมีบิดามารดาที่รักและห่วงใยนางอย่างแท้จริง
นางผลักประตูเข้าไป ทั้งสองคนที่อยู่ด้านในรีบมองมา ยังไม่ทันที่กู้หว่านเยว่จะเอ่ยปาก ทั้งสองคนก็ลุกขึ้นแล้วมองนางอย่างมีความสุข
จงเอ้า ในที่สุดลูกสาวก็กลับมาอย่างปลอดภัย!
เหยาเสวี่ย นี่คือลูกสาวของพวกเราหรือ ดูฉลาด งดงาม และมีน้ำใจ ยิ่งมองยิ่งชอบ! เพียงแรกเห็นก็รู้ว่าเป็นลูกสาวที่ตนให้กำเนิด ไม่ผิดแน่ ความรู้สึกผูกพันทางสายเลือดนี้ไม่มีทางผิดพลาด
“เยว่เอ๋อร์!” เหยาเสวี่ยก้าวไปข้างหน้าก่อนหนึ่งก้าว โอบกอดกู้หว่านเยว่ไว้ในอ้อม พลางกล่าวด้วยความยินดี “ในที่สุดแม่ก็ได้พบเจ้าแล้ว”
มีบางอย่างเปียกชื้นบนลำคอของนาง ดูเหมือนจะเป็นน้ำตาของเสด็จแม่
กู้หว่านเยว่ยังคงคิดอยู่ว่าจะแนะนำฐานะของตนเองอย่างไรดี ไม่คิดว่าเหยาเสวี่ยจะยอมรับได้รวดเร็วถึงเพียงนี้ ทั้งยังเข้ามาหาอย่างกระตือรือร้นจนทำให้นางรู้สึกทำตัวไม่ถูกเล็กน้อย
“เสด็จแม่ ท่านฟื้นแล้วหรือ” ในที่สุด นางก็เค้นคำพูดออกมาได้อย่างยากเย็น
“ทันทีที่
