๓๐
ผิดที่ผิดทาง
“ เอ็งเอาพ่อรักษ์ไปไว้ที่เตียงนั่น ส่วนเอ็งไปตามแม่นวลลออมาบอกว่าข้าให้มาหาที่นี่ ไป!!! ”
คุณพุดตานหันไปสั่งบ่าว ก่อนที่รอยยิ้มร้ายจะเผยออกมาให้เห็น
“ แต่นี่ก็ดึกแล้วนะเจ้าคะ คุณนวลเธอคงหลับไปแล้วกระมังคะคุณหญิง ”
“ มึงนี่ยังไงอยากโดนหวายกูมากกระมัง กูให้ไปตามก็ไปตามเสีย หากหลับอยู่ก็ปลุกมา ไป!!! ”
เมื่อถูกขัดใจก็หันไปตวาดเสียงเข้ม หากไม่เกรงว่าผู้อื่นบนเรือนจะตื่นขึ้นมาให้เสียแผนการเสียก่อนเจ้าหล่อนก็อยากจะตะโกนออกไปตามอารมณ์โทสะที่ถูกขัดใจ แต่เมื่อเห็นว่าบ่าวเดินไปตามคำสั่งแล้ว แม่พุดตานก็เดินมายังเตียงที่พ่อรักษ์นอน เสียงงึมงำฟังแทบไม่เป็นภาษานั้นเอ่ยขึ้นอย่างไม่รู้ตัว
“ พ่อ....กลิ่น ”
“ ขนาดเมาไม่รู้เรื่องก็ยังนึกถึงแต่ไอ้บ่าวขี้ครอกนั่น ใฝ่ต่ำ!!! ”
“ คุณหญิงจะให้บ่าวทำกระไรต่อขอรับ ”
บ่าวหนุ่มหน้าตาดีที่มีหน้าที่ทำตามคำสั่งทุกอย่างของแม่พุดตาน ไม่เว้นแม้แต่เรื่องเสพสังวาสนั้นได้เอ่ยขึ้น
“ ไม่ต้องแล้ว ตอนนี้เอ็งก็ไปรอข้าที่ห้อง อย่าให้ผู้ใดเห็นเชียว ”
“ ขอรับคุณหญิง...บ่าวจะรอนะขอรับ ”
ร่างหนาที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเดินเข้าไปกระซิบเสียงแผ่วข้างหูอย่างจงใจ ลมหายใจอุ่น
