เดียร์ Talk
ฉันรีบวิ่งกลับเข้าไปในห้องนอนเพราะนายคิงส์ยังอยู่ในห้อง ฉันจะให้พิงค์รู้ไม่ได้เด็ดขาดไม่งั้นเป็นเรื่องใหญ่แน่
“นี่นาย รีบออกไปก่อนพิงค์กำลังมาที่นี่”
“แล้วไง?” เขานั่งมองดูทีวีนิ่งๆ ขณะที่ฉันกำลังร้อนรนจนนั่งไม่ติด
“นายต้องออกไปก่อน พิงค์จะมาเห็นนายที่นี่ไม่ได้นะ” ฉันพูดอย่างร้อนใจ และฉันก็คิดว่าพิงค์ใกล้จะถึงแล้วด้วย มันชอบโทรมาบอกตอนกำลังจะถึงห้องฉัน
“ไม่ออก” ดื้อด้านจริงวะไอ้บ้านี่
“นี่นาย ทำไมพูดยากงี้นะ ตอนเด็กดื้อด้านมากเลยรึไงเนี่ย” ฉันเริ่มจะหงุดหงิดกับความดื้อด้านของผู้ชายคนนี้แล้วล่ะ ไม่เคยเจอใครพูดยากอย่างนี้มาก่อนเลย สองแสบลูกของพิงค์ก็ยังไม่ได้พูดยากขนาดนี้
“มาก็มาไปสิ ฉันก็อยู่ที่นี่แหละ ไม่ออกไปหรอก”
“ไม่ได้นะ พิงค์พาสองแสบมาด้วย พวกแกต้องเข้ามาวิ่งเล่นในนี้แน่” ทุกครั้งที่สองแสบได้มาคือต้องมาวิ่งเล่นในห้องของฉัน หรือไม่ก็มาเปิดแอร์นอนเล่นในนี้ และถ้าเขาไม่ออกไปสองแสบต้องมาเห็นแน่ๆ
“แล้วจะให้ไปไหนล่ะ?”
“กลับด่วนๆ เลย”
“….” คิงส์หันหน้ามามองฉันนิ่งๆ ซึ่งฉันทำได้วิธีเดียวคือทำหน้าตาอ้อนวอนให้เขายอมออกไปแต่โดยดี “เออๆ ก็ได้”
เขายอมลุกออกจากที่นอนของฉันแล้วหยิบก
