“ เป็นยังไงบ้างลูกยังเจ็บปวดตรงไหนอยู่บ้างหรือเปล่า “
เสียงมาริสาเอ่ยถามลูกสาวในขณะที่เธอกำลังป้อนข้าวป้อนยาลูกสาวเธออยู่ หลังจากที่ทราบข่าวว่าลูกสาวคนสวยนั่นก็คือเฌอเบลล์ประสบอุบัติเหตุรถชน
เธอและสามีพร้อมกับลูกชายคนโตก็รีบจองเครื่องบินและมุ่งหน้าไปยังกรุงเทพฯทันที ก่อนที่จะทำเรื่องย้ายเพื่อมรักษาตัวต่อที่โรงพยาบาลบ้านเกิด เพราะที่นี่เป็นโรงพยาบาลของพ่อเพทายเอง
“ ดีขึ้นแล้วค่ะแม่ไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่แล้ว ขอโทษนะคะที่ทำให้เป็นห่วง “ พูดไปแบบยิ้มๆเพื่อทำให้ผู้เป็นแม่รู้สึกสบายใจ
“ เรื่องมันเป็นมายังไงเล่าให้แม่ฟังได้ไหมลูกไหนๆก็อยู่กันแค่สองคนลำพัง มีเรื่องทุกข์ใจอะไรระบายให้แม่คนนี้ฟังหน่อยได้ไหมลูก “
ประโยคที่ผู้เป็นแม่พูดมันทำให้เฌอเบลล์ถึงกับนิ่งไปชั่วครู่ เธอไม่รู้ว่าจะเรียบเรียงยังไงให้มันออกมาเข้าใจและอธิบายง่ายที่สุดก่อนที่น้ำตาที่มันกักเก็บมานานจะค่อยๆเอ่อคลอ
ทั้งๆที่พยายามบอกกับตัวเองว่าเข้มแข็งทั้งๆที่พยายามบอกกับตัวเองว่าไม่เป็นอะไรแต่พอมีใครมาจี้จุดใจดำมันทำให้เธอถึงกับเก็บมันไม่อยู่เลย
เธอกำลังรอให้มีใครถามคำถามแบบนี้กับเธออยู่เหมือนกัน เพราะลึกๆในใจเธอก็อยากจะระบายให้ใ
