EPISODE 18 : NYCTOPHILIA
(การหลงไหลในความมืด)
[JESUS’S PART]
-JESUS HOUSE-
“น่าหงุดหงิดชิบ...” ผมบ่นพึมพำกับตัวเองอย่างหัวเสีย ก่อนจะหยิบขวดเหล้าตรงหน้าขึ้นมากระดกอย่างกับมันเป็นน้ำเปล่า ตั้งแต่ออกมาจากมหาลัยกะทิยังไม่คุยกับผมเลยสักคำ ผมไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไรวันนั้นยังเถียงผมเสียงดังฟังชัดอยู่เลย
ไม่อยากเถียงกับตัวเองให้ปวดหัว ผมจึงตัดสินใจโทรไปหาไอ้แดนคนสนิทของผม
(ครับเฮีย)
“...”
(เฮียจีซัส)
“เฮ้อ! เออกูมีอะไรจะถามมึง” ผมเอ่ยบอกกับปลายสายเสียงเรียบ พร้อมกับมองไปที่ขวดเหล้าตรงหน้านิ่งๆ ผมกำลังช่างใจอยู่ว่าควรจะถามมันออกไปดีไหม
“ครับเฮีย เรื่องที่น้องกะทิงอนเฮียน่ะเหรอ” ปลายสายเอ่ยถามผม แต่น้ำเสียงของมันคืออะไร ‘มันกำลังล้อเลียนผมงั้นเหรอ’
“มึงอยากตายรึไง” ผมพูดขึ้นเสียงเรียบพร้อมกับมองออกไปยังความมืดด้านนอกหน้าต่างนิ่งๆ
(อย่าฟอร์มเยอะเฮีย มองจากดาวอังคารยังรู้เลยว่าเฮียคิดอะไรกับน้อง จะสงสารก็แต่น้อง...)
“สงสารอะไรยัยนั้นโชคดีต่างหาก” ผมเถียงมันกลับไปทันทีอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่มันพูด ‘แต่เดี๋ยวนะ นี่มันหลอกถามผมงั้นเหรอ’ นับวันยิ่งเอาใหญ่แล้วไอ้เวรนี่...
(ฮ่าฮ่าฮ่า นี่เฮียยอมรับแล้วสินะ
