อดัมส์ร้องห้าม เมื่อปานจันทร์ขยับเข้ามาทาบฝ่ามือข้างหนึ่งกับอกเขา หล่อนทำท่าเหมือนจะกอด
“รู้หรือเปล่าว่าทำแบบนี้อันตราย”
เขาเตือนหล่อนว่าอย่าเล่นกับไฟ และนึกตำหนิตัวเองอยู่ในใจที่ไม่สามารถหักห้ามความต้องการรุนแรงที่มีต่อลูกเลี้ยงคนนี้ ยืนยันด้วยท่อนเนื้อที่เหยียดขยายจนพองแน่นคับติ้วอยู่ในเป้ากางเกง ขณะสายตากระหายจ้องเล็งทรวงอกอวบใหญ่ของปานจันทร์ ทำเอาคนโดนมองรู้สึกหนาวสะท้านไปทั้งร่าง
“อุ๊ย... หนูปานมาอยู่ตรงนี้เองหรือจ๊ะ... ป้าเดินตามหาเสียทั่ว”
เสียงของป้าดวงที่ดังลั่นขึ้นมาช่วยฉุดอดัมส์ออกจากภวังค์สะกดของลูกเลี้ยงแสนสวย การมาถึงของบุคคลที่สามทำให้พ่อเลี้ยงกับลูกเลี้ยงขยับห่างออกจากกัน
“คุณดำกลับมาพอดี... ไม่คิดว่าจะเจอคุณดำตรงนี้ เอ่อ... จะให้ป้าตั้งสำรับอาหารเย็นเลยมั้ยคะ”
ป้าดวงถามร่างสูงที่ยืนอยู่ใกล้ลูกเลี้ยง
“ค่ำๆ ก็ได้”
คนเป็นนายกล่าวสั้นๆ พยายามระงับอารมณ์ที่ปั่นป่วนขึ้นมาเพราะความเย้ายวนใจของลูกเลี้ยง ก่อนจะเดินจากมาด้วยสีหน้าเก็บอารมณ์สุดๆ ปล่อยให้ป้าดวงกับปานจันทร์ยืนคุยกันต่อไป
ในเวลาต่อมา
ที่ห้องน้ำซึ่งอยู่ภายในห้องนอนของอดัมส์ ปานจันทร์คงไม่รู้หรอกว่าหล่อนเป็นต้นเหตุทำ
