“แอ๊ว!”
เสียงเหยี่ยวกรีดร้องแหลมสูงสะท้านฟ้า ดึงดูดสายตาของผู้คนมากมายในสนามรบ
หลี่อิ๋นหู่เงยหน้าขึ้นในทันที เห็นนกเหยี่ยวรูปลักษณ์สง่างามพุ่งโฉบลงมาจากท้องฟ้าที่หม่นมัว
ความเร็วของมันรวดเร็วยิ่งนัก
เมื่อเห็นเจ้าเหยี่ยวฮ่ายตงชิงตัวนี้ หนังศีรษะของหลี่อิ๋นหู่ก็แทบจะชา
เขานึกขึ้นได้ทันทีว่า เมื่อครั้งอดีต องค์หญิงแห่งแคว้นเซียนเคยพระราชทานของขวัญแก่หลี่เฉินสามสิ่ง เจ้าเหยี่ยวฮ่ายตงชิงตัวนี้ก็คือหนึ่งในนั้น
“จบสิ้นแล้ว!”
หัวใจของหลี่อิ๋นหู่เย็นวาบครึ่งหนึ่งในบัดดล
ไม่ว่าเขาจะฝึกเลี้ยงงูเขียวตัวน้อยให้ฉลาดและดุร้ายเพียงใด ก็ไม่อาจฝืนกฎแห่งธรรมชาติได้
แมวล่าหนู เหยี่ยวกินงู เป็นกฎของสวรรค์และปฐพี
ยิ่งไปกว่านั้น เจ้าเหยี่ยวตัวนี้คือราชันในหมู่ไห่ตงชิง พลังฝีมือไม่ได้ด้อยกว่างูเขียวน้อย
งูเขียวน้อยก็มิใช่สัตว์ธรรมดา เมื่อมันพบว่าศัตรูตามธรรมชาติมาเยือน ก็ตัวแข็งชะงักไปชั่วขณะ แล้วปฏิกิริยาแรกที่เกิดขึ้นคือหนี
มันพยายามหาช่องว่างเพื่อมุดหลบ
ทว่าบริเวณหน้าประตูศาลบูรพกษัตริย์ พื้นทั้งหมดปูด้วยหินอ่อนอย่างดี ใช้วัสดุชั้นเลิศ ไม่ยอมให้มีแม้เพียงรอยร้าว อย่าว่าแต่งูเลย ห
