“อื้อ รสชาติดีจังเลยครับ แล้วคุกกี้พวกนี้ผมชิมได้ใช่ไหม”
“ได้สิคะ” พูดจบเธอก็หยิบมาให้เขาชิม ซึ่งคุกกี้ก็มีลูกองุ่นผสมอยู่ด้วย รู้สึกว่าอะไรก็อร่อยไปหมดเพราะชิมไปด้วยมองหน้าเธอไปด้วยนี่แหละ พอมองนานๆ เธอก็รู้สึกเคอะเขินจนต้องเดินหนีไปทางอื่น แสร้งดูลูกค้าเข้ามาในร้านไปด้วย ส่วนเขาก็ชิมขนมซึ่งเป็นของฝากต่างๆ อย่างเพลิดเพลิน ด้านข้างก็จะมีร้านกาแฟด้วย แต่เขายังไม่อยากดื่ม สายตาก็กวาดมองไปทั่ว“คนเยอะเหมือนกันนะครับ” เขาเดินมาถามเธอด้วยความสงสัยเพราะเป็นแค่สวนองุ่นทำไมถึงได้มีนักท่องเที่ยว“เราทำเป็นการท่องเที่ยวเชิงเกษตรด้วยค่ะ ให้ท่องเที่ยวเข้ามาชม ชิม ช้อป และมีที่พักให้เป็นรายวัน มีให้เช่ารถ ATV ขับเล่นด้วย อีกอย่างที่นี่เป็นจุดแวะพักค่ะ ออกไปจากไร่นี้ก็คือถนนใหญ่แล้วเดินทางเข้ามาสะดวกสบาย เหนื่อยๆ ก็แวะมาทานข้าว” “อ่อ มิน่าล่ะนักท่องเที่ยวถึงได้เยอะ” เขาพูดพลางเดินออกมาจากร้าน แล้วมองนักท่องเที่ยวไปทั่ว ทว่าอยู่ๆ เขากลับต้องชะงักและมองนักท่องเที่ยวกลุ่มหนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารริมน้ำ พอมองเ
