นิรชาแหงนหน้ามองเขา ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ปากอ้าค้าง และก่อนที่จะได้ประท้วงอะไร ฝ่ามือของเขาก็กระชับที่ใบหน้าพร้อมความร้อนรุ่มรุมเร้าทาบปิดลงมาทันที มันรุนแรง จาบจ้วง บดขยี้อย่างที่หล่อนไม่เคยสัมผัสไม่เคยเจอมาก่อน และยิ่งหล่อนดิ้นรนจะร้องก็เท่ากับเปิดโอกาสให้เขาแทรกลิ้นเข้ามา
“อื้อ...”
กำปั้นทุบพัลวันที่แผงอกกว้าง ไม่รู้ควรทำอะไรที่ดีกว่านี้ มันเป็นปฏิกิริยาต่อต้านโดยอัตโนมัติ ทว่านั่นกลับทำให้ปลายลิ้นร้อนสอดแทรกมากขึ้น เขาไล้วนลิ้นอุ่นวาบไปทั่วอุ้งปากของหล่อน สอดแทรกร้อยรัดพันลิ้นใหญ่รอบลิ้นเล็ก ตวัดต้อนชอนหา ทั้งที่หล่อนหลบเลี่ยง แต่เขาก็ยังติดตามตวัดรัดจนได้ เขาจูบหล่อนต่อเนื่องทำให้หล่อนเหนื่อยจนหายใจไม่ทันต้องดิ้นรนหาอากาศ และแค่เขาถอนปากออก หล่อนก็ต้องทาบฝ่ามือเหนืออกแกร่งขยุ้มเนื้อผ้าบริเวณนั้นเพื่อรั้งร่างกายไม่ให้ล้มพับลงไป
“ว่าไง ใกล้ตายหรือยัง แค่จูบปากยังระทวยขนาดนี้ แล้วถ้าจูบไปทั่วทั้งตัวจะแค่ไหน”
เสียงเขาเบาหวิวอยู่เหนือริมฝีปากของหล่อน แต่หล่อนไร้แรงแม้แต่จะขยับเปิดเปลือกตา ทุกสิ่งในร่างกายหนักอึ้งแต่ก็คล้ายจะล่
