หนึ่งเดือนต่อมา
@ร้านกาแฟ
วันนี้เป็นวันที่ปรางทิพย์นัดกับนักสืบที่เธอได้ไปจ้างเอาไว้ เพื่อที่จะได้รู้ว่าเด็กผู้ชายที่คุณอาประวิทย์เดินจูงมือมานั้นคือใครถึงได้ดูสนิทสนมกันขนาดนั้น และเธอยังจะได้รู้อีกว่าคนอาประวิทย์เป็นคนดูแลเรื่องค่ารักษาโรงพยาบาลให้กับใครกันแน่
ปรางทิพย์เลือกที่จะเจอกับนักสืบที่ร้านกาแฟร้านใหม่ ซึ่งเป็นร้านที่ค่อนข้างเงียบ ผู้คนไม่ค่อยวุ่นวายมากนัก เหมาะกับการคุยงานและคุยธุระส่วนตัวเป็นอย่างมาก
ปรางทิพย์ร้อนใจรีบมานั่งรอนักสืบในร้านกาแฟก่อนเวลา วันนี้เธอมาคนเดียวเพราะใบบัวเพื่อนสนิทของเธอติดถ่ายแบบก็เลยไม่สามารถมาเป็นเพื่อนเธอได้เหมือนกับครั้งก่อน
“สวัสดีครับ” เสียงทุ่มต่ำของภากรณ์ที่เป็นนักสืบที่เธอจ้างเอ่ยทักทายเมื่อมาถึงโต๊ะที่เธอนั่งรออยู่
“สวัสดีค่ะ” ปรางทิพย์พูดออกมาเสียงเรียบใบหน้าสวยเต็มไปด้วยความตื่นเต้น หัวใจเต้นรัวอย่างบอกไม่ถูก
“ขอโทษที่มาช้านะครับ” ภากรณ์ที่ทำหน้าที่นักสืบรีบกล่าวขอโทษออกมาทันที
“ไม่เป็นไรค่ะ เชิญนั่งก่อนค่ะ” หญิงสาวบอกด้วยความตื่นเต้น ถึงแม้จะพยายามเก็บความตื่นเต้นเอาไว้แล้วก็ตาม
“ขอบคุณครับ” ภากรณ์เอ่ยขอบคุณตามมารยาท ก่อนจะนั่งลงเก้าอี
