Cari
Pustaka
Beranda / มาเฟีย / แพ้รัก BAD LOVE / 9

9

Penulis: MaNIE-STORY
2025-06-13 12:16:31

EP9 - แพ้รัก(ดินแดน)

“ไอ้จักร!!!”

เสียงของดินแดนเริ่มเปลี่ยนเป็นโทนที่ดุขึ้น เมื่อได้ยินอาณาจักรเอ่ยขอคุยกับพาเพลินส่วนตัวแบบนั้น

“มึงเป็นเหี้ยอะไรไอ้แดน!” อาณาจักรเอ่ย

“ทำไมมึงต้องคุยลับๆล่อๆด้วย” ดินแดนเอ่ย

“ความลับของกูทำไมต้องบอกมึงด้วย” อาณาจักรเอ่ย

“......”

หลังจากนั้น มื้อค่ำของครอบครัวก็เริ่มต้นขึ้น

“กินอันนี้ดู แม่พี่ทำอร่อย” อาณาจักรเอ่ย

“ขอบคุณค่ะพี่จักร” พาเพลินเอ่ย

“มึงไม่ต้อง กูตักให้น้องเอง” ดินแดนเอ่ย

“เพลินกินอันนี้ แม่พี่ทำบ่อยๆตอนพี่เด็กๆ”

ดินแดนเอ่ยด้วยคำพูดที่ไม่เคยพูดมาก่อน พาเพลินถึงกับเม้มปากเข้าหากันด้วยความไม่ชิน ทำไมเวลาที่เขาพูดแบบนี้แล้วเธอถึงรู้สึกแปลกๆแบบนี้ก็ไม่รู้

“ขอบคุณค่ะ”

“แกะได้มั้ย เอามานี่พี่แกะให้”

“พี่แดน...”

ดินแดนตักปลาจากจานข้าวของพาเพลินออกมาที่จานตัวเองแล้วค่อยๆแยกก้างออกจากเนื้อแล้วตักเฉพาะเนื้อล้วนๆคืนให้พาเพลินไป

“โห! ดูแลดีขนาดนั้นเลย? อะไรยังไงว่ะไอ้แดน” อาณาจักรเอ่ย

“แดนดูแลน้องแบบนี้ก็ถูกแล้วไงจักร หมั้นกันแล้ว แบบนี้แสดงว่าไปกันได้อยู่นะแม่ว่า” หมอสโนว์เอ่ย

“เอ่ออ...” พาเพลินเอ่ย

“ครับแม่ เข้ากันได้ซิครับ เนอะเพลิน!” ดินแดนเอ่ย

“คะ..ค่ะพี่แดน”

พาเพลินเริ่มมีความคิดที่หลากหลาย ดินแดนจะทำอะไรกันแน่ ถ้าเขาทำแบบนี้ผู้ใหญ่จะคิดว่าเธอและเขาต้องเข้ากันได้แน่ๆ แล้วแบบนี้เธอคงต้องได้แต่งงานกับเขาแน่ๆ

“ดีแล้วลูก น้องเพลินเป็นเด็กน่ารัก ดูแลน้องดีๆนะแดน” หมอสโนว์เอ่ย

“ครับแม่”

หลังจากจบมื้อค่ำ พาเพลินที่กำลังยืนล้างมืออยู่ในห้องน้ำ จู่ๆดินแดนก็เดินเข้ามาแล้วปิดประตูล็อคลูกบิด

“พี่แดน!!”

“ทำไม!! เธอจะไปคุยอะไรกับไอ้จักร!! จะไปนัดอะไรกับมัน!!” ดินแดนเอ่ย

“ปะ..เปล่านะคะ พี่แดน เพลินเจ็บ!!”

“เธอเป็นของฉันแล้วลืมหรือเปล่า หรือถ้าอยากจะสวิงบอกได้นะ เดี๋ยวฉันคุยกับไอ้จักรให้ เธอได้ถึงใจแน่!” ดินแดนเอ่ย

“ฮึก! พี่แดน เพลินเจ็บ เพลินไม่เคยคิดทำแบบนั้นสักหน่อย”

ดินแดนบีบแขนพาเพลินจนแน่น น้ำตาหยดเล็กๆของหญิงสาสค่อยๆรินไหลอาบสองแก้มด้วยความเจ็บ

“จำไว้นะ!! อย่าทำให้ฉันโมโห!! ถ้ายังไม่อยากเจ็บตัว!” ดินแดนเอ่ย

“ฮึก! เจ็บ”

ดินแดนปล่อยแขนของพาเพลินก่อนเดินออกจากห้องน้ำ พาเพลินล้างหน้าล้างตาก่อนจะค่อยๆเดินออกไปหาอาณาจักรที่รอที่ห้องทำงาน เพียงแค่15นาทีเท่านั้นทั้งคู่ก็คุยธุระกันเสร็จ

ระหว่างทางกลับคอนโด พาเพลินนั่งเงียบไปตลอดเมื่อดินแดนมีสีหน้าและอารมณ์ที่ไม่ควรไปพูดคุยด้วยตอนนี้

“เธอคุยอะไรกับมันมา!” ดินแดนเอ่ย

“เรื่องส่วนตัวพี่จักรค่ะ เขาไม่ให้บอกใคร”พาเพลินเอ่ย

“เรื่องส่วนตัวมันกับเรื่องของเธอเรื่องเดียวกันใช่มั้ย!!! นัดกันไปเอาเมื่อไหร่อีกล่ะ!!” ดินแดนเอ่ย

“พี่แดน!! เพลินไม่ได้ทำแบบนั้นนะคะ”

เอี๊ยด!!!!!! รถสปอตคันหรูเหยียบเบรคกระทันหันจนจอดสนิท

“ไส้หัวลงไป!!!” ดินแดนเอ่ย

“แต่เพลินกลับไม่ถูก ที่นี่...”

“ลงไปดิว่ะ!!!”

พาเพลินรีบลงจากรถทันทีที่ดินแดนขึ้นเสียงใส่เธอ รถสปอตคันหรูขับออหไปอย่างเร็วพร้อมอารมณ์โมโหของเจ้าของรถ

พาเพลินยืนอยู่ริมถนนที่ไม่รู้ว่าคือตรงไหนของกรุงเทพ ปกติเธอไม่เคยไปไหนมาไหนเองคนเดียว มีก็แต่นั่งแท็กซี่จากคอนโดไปมหาลัย แต่แถวนี้แท็กซี่สักคันก็ไม่มี มีเพียงรถเมล์สีแดงขาวเก่าๆดท่านั้นที่วิ่งผ่าน ด้วยความกลัวเพราะมันเริ่มดึก เธอจึงตัดสินใจขึ้นรถเมล์ที่ไม่รู้ว่าไปไหน นั่งผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมงรถเมล์มาจอดสุดสาย

“ขอโทษนะคะ ที่นี่ตรงไหนของกรุงเทพเหรอค่ะ” พาเพลินเอ่ยถามกระเป๋ารถเมล์

“มีนบุรีหนู นั่งรถผิดสายเหรอ”

“อ่อค่ะ ขอบคุณนะคะ”

พาเพลินพยายามจะเปิดมือถือ แต่มันแบตหมดตั้งแต่ที่บ้านของดินแดน เธอจึงไม่รู้ว่าควรจะกลับยังไง เมื่อหญิงสาวไม่ได้อยู่เมืองไทยนานแถมปกติมีลูกน้องของพ่อเธอคอยไปรับไปส่งตลอดอีกต่างหาก

พาเพลินตัดสินใจโยกแท็กซี่ แล้วเอ่ยจุดหมายปลายทางที่เธอไม่เคยรู้ว่าที่ๆอธอยืนอยู่ตอนนี้กับคอนโดหรูใจกลางเทืองของดินแดนมันห่างกันมากขนาดไหน

นั่งรถมาร่วมหนึ่งชั่วโมงก็ยังคงไม่ถึงคอนโดของดินแดน แถมรถยังติดจนแทบไม่ขยับ หญิงสาวมองนาฬิกาที่ข้อมือปรากฏว่ามันเกือบเที่ยงคืน

ดินแดนคงไม่เคยคิดเป็นห่วงเธอสักนิด ทิ้งเธอไว้ในที่ๆดธอไม่รู้จัก ทำไมเขาถึงใจร้ายกับเธอได้ขนาดนี้กันนะ

CONDO DINDAN

เกือบตีหนึ่งที่หญิงสาวนั่งรถมาจนถึงคอนโด ความเหนื่อยล้าทำให้หญิงสาวเดินเข้าห้องอย่างหมดแรง อาการคล้ายกับคนจะเป็นไข้เมื่อแผลฉีกขาดจากเซ็กของชายหนุ่มที่กระทำรุนแรงกับเธอเมื่อเช้ามันเริ่มอักเสบทำให้เธอเหมือนจะเป็นไข้

“ทำไมกลับมาเอาป่านนี้ เข้าทางเลยซิท่า ได้แวะไปหาไอ้จักรมา เอากันไปถึงไหนล่ะ!!” ดินแดนเอ่ย

“เพลิน..ไม่ได้ไปไหน เพลินหลงทาง”

หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาคล้ายกับคนจะเป็นลม

“ฉันโทรไปหาไอ้จักร เสียงมันฉันฟังแปปเดียวก็รู้ว่ามันกำลังเอากับใครบางคนอยู่!!”

“แต่เพลินไม่...”

พรึ่บ!!!! ร่างบางอันอ่อนแรงของพาเพลินล้มลงตรงหน้าดินแดนเพราะด้านกับอาการไข้ไม่ไหว เมื่อเธอทั้ฝเหนื่อย ทั้งอ่อนแรง เพราะลงจากรถแท็กซี่ก่อนถึงคอนโดแล้วเดินมา เมื่อรถติดจนไม่ยอมขยับนานกว่าหนึ่งชั่วโมงทั้งๆที่ไม่ไกบจะถึงคอนโด

“เพลิน!!!!!”

🔥🔥🔥🔥🔥🔥

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi