CHAPTER FIVE

"Destiny isn't something you make as you're told. By overcoming difficulties, life and this whole world can advance forward that's what destiny is for."

-Aladdin- shinobu ohtaka.

-

-

-

-

-

-

******************

DYLAN

FR: MY BESTFRIEND

Meet me at 3pm in our favorite cafe.

Hindi niya alam bakit tila may urgent itong sasabihin, 2 pm pa lang pero nagbyahe na siya papunta doon sakay ng kanyang ducati motorcycle.

Nakarating siya doon ng mga 2:35 dahil medyo traffic. Kumuha siya ng pwesto doon sa may sulok baka mahalaga kase pag-usapan nila.

Wala pang 3pm nv dumating si alexa, she was wearing a white dress at nakalugay ang maalon nitong itim na buhok. Modelong modelo ang dating nito dahil sa kurba ng katawan at tangkad.

She barely wore make up but still she was stunning. Nakangiti ito at ng makalapit pinaghila niya ito ng upuan.

"Mukhang importante ang sasabihin mo?" Sabi niya habang nakatingin sa mukha nitong hindi mapakali. Hindi muna ito nakasagot dahil may dumating na waiter para iserve ang kanina pa niyang inorder.

"Spill it." Sabi niya,

"This is a hard decision." Pauna nito na hindi makatingin sakanya.

"And?" Napapakunot-noo siya.

"I am going back to europe." Sabi nito at tinitigan siya sa mga mata. Natigilan siya.

"How many days? Babalik ka naman diba?maybe miss mo sina tita?" Sabi niya na ngumiti. Umiling ito na kinaseryoso ng mukha niya..

"I don't when will i come back here or i will not anymore." Sabi nito na biglang lumungkot na ang tinig.

"Are you kidding me?" He couldn't believe it.

"My dad called me last night and he wants me to go home. And," natigilan ito

"What?"

"And i received a proposal na kinukuha nila ako bilang model ng isang malaki at kilalang modeling company." Aniti na napayuko.

" Tinangap mo?" Tanonf niya gayong halata naman na ang sagot.

"Yes. It's my dream alam mo yan, higit sa lahat ikaw ang nakakaalam na pangarap ko 'yun" Samo nito.

Napahilamos siya sa mukha, at tinitigan ang dalaga.

"If i say i love you and i will marry you would you stay?" Nakipagsapalaran na siya kapag umoo ito gagawin niya iyon.

Nag-iwas ng tingin si alexa. Mahabang katahimikan.

"I love you dylan..." Parang lumukso ang puso niya sa narinig.

"But it's not time for us, bata pa tayo at marami pang pwedeng gawin. I have my dreams and you have too. Abutin natin muna ang mga iyon." Anito na pilit na ipina-iintindi nito sakanya ang lahat.

Pero hindi nito naiintindihan na siya ang pangarap nitong gustong abutin.

"Hindi ko kaya. Dito kana lang, Kaya kong ibigay lahat sayo, mahal kita." Halos gusto na niyang magma-kaawa.

"Kung mahal mo ako, at ibibigay mo ang lahat ng gusto ko. Then, ibigay mo sa akin ang pagkakataon na ito. Babalikan kita at kapag bumalik ako we can be together and magpapakasal na ako sayo.."

Katahimikan..

" For now, Hayaan natin ang isat isa na mamukadkad "

Kinagat niya ang pang ibabang labi at tumayo.

"Sige umalis ka na." Sabi niya at akmang aalis na.

"I am sorry dylan." Inaklit nito ang kamay niya and she started to cry.

"You chose your dreams over me then i have nothing to say." Sabi niya at iniwan ito.

Selfish na kung selfish pero ayaw niyang mawalay ito sakanya,

Since mga bata sila magkasama na sila. Sumama pa ito sa pilipinas para hindi sila maghiwalay, ngayon bigla itong aalis at walang kasiguraduhan ang pagbabalik?

And the worst is, mas pinili nito ang pangarap nito kesa siya? How pathetic.

Nagtungo siya sa bar at doon nalang lulunurin ang sarili sa alak. Paano na siya kapag wala na ito? Sino na tatakbuhan niya sa mga bagay bagay?

Nasanay siya eh, nasanay siya sa buhay na kasama ito. But at the end iiwan lang sya nito.

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

-

*********************

Rowy

FR; Alexa

Rowy, i'd finally made my decision and i chose to go. Please, take care of dylan and always sure he's okay. Hindi na ako makakapag paalam ng formal sainyo because right now i am busy packing my things. Tinext ko na din si tasia and lucas..

I will going to miss you guys and until we meet again. ❤️

Ang lungkot, iyon ang naramdaman niya pero mas matindi ang pag aalala niya kay dylan. Napakasakit para dito na mas pinili ni alexa ang pangarap kesa sakanya.

Gusto niyang sumbatan at magalit kay alexa pero wala siyang karapatan, choice iyon ni alexa at labas siya sa problema ng mga ito.

Dapat kang magsaya rowy, masosolo mo na si dylan.

Pero hindi iyon ang nararamdaman niya. Hindi sa nagpapa hipokrita siya hindi niya lang ugaling maging masaya sa pagdurusa ng iba.

Nabigla siya noong biglang tumunog ang cellphone niya, tumatawag si tasia.

"Did you received a message from her?" She's sad and she felt her.

" Yeah. Hindi man natin siya nakita"

"Yeah, pero intindihin nalanc natin sila, ang isipin mo ay paano na itong mokong na na si dylan" tila namomroblema din ito.

" Umm ibinilin din niya sayo?" Tanong niya at humiga sa kama.

"Sino?"

"Si dylan."

"Ha?bakit naman ibibilin sa akin?" Takang tanong nito.

" Ahh.. well-"

" Don't tell me ibinilin siya sayo? Ayieeeh, i smell something fishy girl.' halaklak ni tasia na nagpaikot sa mga eyeballs niya.

"Baliw ka ba?"

"Duh. Isipin mo ha? Bakit niya ibibilin sayo  alam naman niyang di kayo close ni dylan diba?" Sabi ng taklesang kaibigan.

"Ay ewan ko sayo tasia. By the way ba-bye na rereplyan ko pa si alexa" paalam niya sa kaibigan at dina hinitay magsalita ito at pinatay na ang tawag.

Inopen muli ang message ni alexa at nagtipa ng mensahe para dito. Alam naman niya babalik ito,

Tumunog ang cellphone niya.

Fr: Alexa

Pagbalik ko dapat close na kayo ni dylan ah? Magiging masaya ako kapag iyon ang nangyari. Please ikaw na muna bahala sakanya, he need a friend lalong lalo na sa kalagayan niya sa pamilya niya. I am counting on you rowy.

Naiinis siya kaya di nalang niya ito nireplya. Parang inabilin lang ito basta basta, bakit niya iiwan si dylansdylan panahong kailangan pala siya nito?