"Pucha, ang sakit ng ulo ko," sabi ni Nicole na kakalabas lang ng CR.
Maarteng lumayo si Cristel sa kaniya nang tabihan siya nito.
Kadiring babae. Guess what? Nakatulog lang naman siya sa CR!
At ngayon ay kakagising niya lang. Natawa ako nang maalala kong pinic-ture-an siya ni Joyce na nakasalampak sa bathtub.
"Arte ko, hindi ka pa nga nag-to-toothbrush," sabi sa kaniya ni Nicole.
"Kaysa naman sa ’yo, sa CR natulog," pakikipagtalo ni Cristel.
Ilang beses pa silang nagtalo ulit bago namin napagpasyahan na maligo na. Hinayaan naming mag-unahan ang tatlo dahil nag-aalmusal pa kami ni Althea.
"Joyce, breakfast muna," paalala ni Althea. Maalalahanin na kaibigan si Althea; parati niya kaming kinakamusta at pinag-sasabihan tungkol sa health namin.
"I don’t eat breakfast, remember?"
Napatango ako. Hindi nag-be-breakfast si Joyce dahil pakiramdam daw niya ay masusuka siya.
Ako ang sumunod na naligo at sunod ay si Althea. Si Joyce ang nagpahuli. Siya naman ang parating nagpapahuli sa amin. Siya ang parating nagbibigay-daan sa amin. She’s so damn selfless to the point na okay lang maubos ang sarili niya, basta puno kami.
"Huwag na natin ituloy ’yung bet!" sabi ko sa kanila habang papunta kami sa cottage.
"Scared, baby?" pang-aasar ni Nicole.
I rolled my eyes. "I’m not! May lalandiin lang kaya shut up kayo."
"Iyong lalaki kagabi?" hula ni Joyce.
Ngumisi lang ako at hindi siya sinagot kaya sinabunutan ako ni Denise. "Landi mo!"
Sinundan iyon ng asar ng iba pa.
"Mga basher!" sigaw ko sa kanila.
Pagkababa namin sa cottage ay agad lumawak ang pagkakangisi ko nang makita si Lev na prenteng nakapan-dekwatro at nakasandal sa wooden chair. Katabi niya si Jinx, sa palagay ko ay si Jinx ang pinaka-close niya sa mga pinsan niya. Wait, close sila? Napangisi ako.
Paaalisin ko sana si Jinx para ako ang katabi ni Lev nang biglang magring ang phone ko. Napatingin sa akin ang iba. Sumenyas lang ako na sasagutin ko ang tawag. Sinagot ko ito habang palayo ako sa cottage.
"Ate Mel..." banggit ko sa pangalan ng secretary ni tita.
["Hija, where are you?"]
I sighed and tried to calm myself. "Batangas. Why did you call?"
["Bumalik ka rito... bukas din."]
Agad napakunot ang noo ko at nakaramdam na kaagad ng inis. What the hell? Kakapunta lang namin dito, ah? Sisirain na naman nila ang kasiyahan ko?
"What? Why would I? It’s freaking sembreak! Hindi ako uuwi."
I stopped when I realized something. Home? I don't even have one.
Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya sa kabilang linya. ["Your mother told me so."]
Mahina akong natawa. ["Who’s my mother?"]
Ilang segundo siyang natahimik bago muling nag-salita. ["Hija, tigilan mo na ang pagiging rebelde mo---"]
["Hindi ako nagrerebelde. You know nothing so please, don't act like you know everything. Whatever, just tell Tita I will be there tomorrow," dere-deretso kong sabi at binaba ang phone ko nang hindi siya hinihintay.
Naramdaman ko ang pag-init ng mga mata ko. Imbes na bumalik sa cottage ay naupo nalang ako sa isang bato at tumingin lang sa kalmadong dagat. Tila ba ay kino-comfort ako nito. Ang kalmadong tunog ng alon ay nagsilbing musika sa aking mga tainga. Niyakap ko ang mgabtuhid at yumuko.
Ramdam ko ang pag-agos ng mga luha ko. Bakit ba tuwing masaya ako ay palaging may lungkot na kasunod?
Tita. Tita ang tawag ko sa sarili kong ina. Mula bata ako ay ipinagkait na niya sa akin ang pagtawag ko sa kaniya ng mommy, mom, mama, nanay, ina. Gano'n din sa sarili kong ama. Kahit masakit ay sinanay ko ang sarili kong tawagin sa ganoong paraan.
They never took care of me whenever I’m sick. They never helped me wore my clothes. They never helped me to eat properly. They never taught me how to read and write which are usually what parents are supposed to do. They never greeted me a 'happy birthday' during my special days. They never asked me about my day. And most of all, they never failed to make me feel like I’m not their own daughter.
Naramdaman ko ang presensya ng kung sino sa tabi ko pero hindi ako nag-angat ng paningin dahil amoy palang niya ay alam ko na. The familiar and manly scent entered my nostrils.
Levi.
"What are you doing here?" mahinang tanong ko, nanatiling nakayuko.
"Your friends are worried," malamig na aniya.
Suminghap ako. Pasimple akong nagpunas ng luha bago nag-angat ng tingin. Our eyes met but I immediately looked away, worrying he might notice that I cried.
Hindi siya nagsalita. Napatingin ako nang ilapag niya ang isang panyo sa batong inuupuan ko. He stared at me for a second before turning his back on me and started walking away from me.
"Saan ka galing?" tanong ni Joyce na kumakain ng barbeque
"Nagpahangin lang," tipid na sagot ko. Nasira na ang magandang mood ko kanina.
Nag-iwas nalang ako ng tingin dahil hindi siya halatang kumbinsido sa sagot ko. Alam kong nahahalata na niya na hindi lang iyon ang dahilan pero hindi na siya nagsalita.
"Anong problema?" Napalingon ako kay Aaron. Nakatingin lang siya sa dagat at bahagyang naniningkit ang mga mata dahil sa tirik ng araw.
"Ha? Wala naman."
He chuckled. "From excited expression to dull? Ha.." Umiling-iling pa siya. "I know you too well, Gwy."
I sighed.
"You know... I’ve always wanted to feel the warmth of my parents," I unconsciously said.
Naramdaman ko ang paglingon niya sa akin dahil sa sinabi ko pero hindi ko siya nilingon pabalik, nanatili lang akong nakatingin sa kawalan.
"Do you really want it? Makikipagpatayan ka ba para maramdaman 'yon?" makahulugan niyang tanong.
Mahina ngunit sarkastiko akong tumawa sa itinanong niya. "I badly want it, A."
Hindi na kami nag-usap ulit. Mukhang may gusto pa siyang sabihin pero hindi na siya nagsalita pa. Siguro at nararamdaman niyang ayoko rin munang pag-usapan ang tungkol sa bagay na iyon.
Nilapitan ko na sila Nicole na nag-iinuman na naman. Grabe... May hangover pa sila pero inom na naman. Medyo masakit pa ang ulo ko pero hindi ko naman na iniinda. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin kina Nicole na uuwi na ako bukas.
"Anong mukha ’yan?" bungad ni Althea sa akin.
Napakamot ako sa ulo ko. "Ano kasi..."
"Ano?" Tumaas ang isang kilay ni Joyce.
"Ano..."
"Dali," naiinip na sabi ni Denise.
"Ano..." Napakagat ako sa labi ko.
Bigla akong binatukan nang malakas ni Cristel kaya nagugulat akong tumingin sa kaniya.
"Letse, puro ano!" malakas na sigaw niya sa'kin.
"Uuwi kasi ako bukas."
Binalot ng katahimikan ang paligid kaya medyo kinabahan ako.
"Bakit?" tanong ni Joyce nang maka-recover.
"Tumawag si tita," walang ganang sagot ko.
"What? Paano ka uuwi? Hindi ka marunong magcommute, 'diba?" nag-aalalang tanong ni Althea.
I sighed. Hindi ako sumagot kaya tinawag nila ang boys.
"Oh, bakit?" tumutulo pa sa katawan ni Luis ang tubig galing sa dagat.
"Uuwi raw si Gwy bukas," saad ni Denise.
Napatingin sila sa akin.
"Ang problema... hindi marunong magcommute ang isang ’yan," sabi ni Cristel.
"Wow!" react ni Jinx. "Akala mo talaga siya marunong. Hindi ka nga marunong tumawid, eh."
Gaya ng inaasahan, nagbangayan na ang dalawa.
Dumako sa akin ang mga nag-aalalang tingin ng boys. Hindi sila nagsalita.
"Eh, kung samahan nalang kita pauwi ta’s balik ako rito?" Luis offered and put his arms on my shoulder.
"Kahit huwag ka nang bumalik," saad ni Jinx.
I sighed and shook my head. "Huwag na. Ma-iistorbo ko pa ang pag-eenjoy mo."
Nanatili kaming tahimik lahat. Nakaramdam naman ako ng konsensya dahil pino-problema pa nila ako. Biglang dumating ang pinsan ni Jinx, nagtataka sa istura namin. Agad nagpaliwanag si Jinx nang magtanong ito.
"Oh? Uuwi rin si Levi bukas, ah?"
Nanlalaki ang nga matang napalingon ako, feeling excited. Gusto kong sumabay, shet! I giggled at the thought.
"Awit. Pasabay ko nalang kaya si Gwy?" Binalingan ako ni Jinx. "Goods lang ba?
I giggled. "Goods!"
Umalis na sila sa cottage at bumalik na sa dagat. Inasar naman ako ng mga kaibigan ko kay Lev.
Speaking of Levi....
Nasaan na nga pala ’yun? Tiningnan ko ang panyo na iniwan niya kanina at inamoy. Hindi ko ito nagamit, ang bango, shet. Parang ayoko na yatang ibalik hahaha.
Pagkatapos nilang magtampisaw sa tubig ay kumain ulit kami. Hindi ko na nakita ulit si Lev. Baka nagkulong ulit siya sa hotel room niya. Ang balita ko kay Jinx ay may sarili siyang hotel room dahil ayaw niya raw sa maingay.
Naglaro kami ng volleyball nang matapos. Nagsama ang tatlong pandak habang kami naman nila Denise at Althea. As usual, sila ang nanalo dahil kampi si Joyce.
Pagkabalik namin ng hotel ay nilagay ko sa isang ziplock ’yung panyo ni Lev. Nag-aayos ako ng gamit nang biglang may kumatok.
"Bakit, kupal?" bungad ko. Sinamaan niya ako ng tingin.
"Mamaya na lang daw kayo umalis ni Lev, sabi niya."
I sighed. Gusto ko pa sanang dito muna ako pero wala naman akong choice. Ayoko namang mag-inarte dahil makiki-sabay na nga lang ako.
"What time?" I asked.
"Ewan ko. Kayo nalang mag-usap. Which do you prefer? I* or contact number?"
I giggled and smirked at him. "Hmm... both?"
"Hoy! Lalandiin mo ang pinsan ko, ano?" masama ang tingin na aniya.
"So?" Inirapan ko siya.
Binatukan niya 'ko. "May girlfriend."
My jaw dropped. Ngunguto-nguto akong ngumuso. May girlfriend? Sabagay, sa itsura niya ba namang iyon, hindi na dapat ako magtaka kung may girlfriend siya. Gwapo pa naman niya.
Buti nalang at hindi ako lumalandi kapag may girlfriend na yung tao. I respect girls because I'm a girl, too. Hindi ko i-da-down ang kapwa ko babae. Depende nalang kung sila ang unang mang-gagago sa 'kin.
"Oh, natahimik ka? ’Di ka naman papatulan no'n kahit wala siyang girlfriend. Gusto no'n sa babaeng mahinhin," pang-aasar niya.
Hinampas ko siya at hinablot na ang phone niya sa kaniya. "Alam mo, wala kang kwenta."
Madrama siyang napahawak sa dibdib. "Aray ko, beh! Pasalamat ka nga at dahil sa ’kin, makakasabay mo pa si Levi!"
"Edi thank you," sarkastikong sabi ko.
"You’re not welcome, Miss Gwy." He rolled his eyes.
Binalik ko na sa kaniya ang phone niya nang padabog pero bago pa siya umalis ay hinila ko na siya ulit.
"Full name?" I asked, raising a brow.
Kumunot ang noo niya. "Jinx Hunter Nicholas."
Hinampas ko siya. "I know!"
"Eh, bakit mo tinatanong?"
"I mean... ng pinsan mo!"
Tumaas ang kilay niya at biglang tumawa. "Levincent Zyjan Nicholas."
Shet, ang ganda! Wala na bang panget na bagay tungkol sa kaniya? Kuha na niya yata lahat, jusko. Nakaka-insecure, ah?
Ako, hindi ko bet apelyido ko, eh. Gabriel. Puwede kayang palitan na ng Nicholas?
"'Nga pala... Maganda jowa niya?" tanong ko.
Tumawa siya. "Girlfriend, Gwy. Ayaw niyang jowa ang tawag sa girlfriend niya."
Arte naman. Pareho lang naman 'yun, eh! Ba't pa nauso yung jowa? "Hindi mo nqman sinagot 'yung tanong ko."
"Hmm... maganda! Mas maganda sa ’yo. Model 'yun saka bet na bet talaga ni Levi kasi hindi kagaya---"
"Lumayas ka na nga! Dami dami mong sinasabi!" sigaw ko at sinarahan na siya ng pinto.
Badtrip!
Inasar na naman ako nila Althea dahil sa narinig nila sa amin ni Jinx.
"Peram phone, share it langs ng kanta," nakalahad ang kamay na ani Cristel.
Naningkit ang mata ko sa kan'ya.
"Share it lang nga!" she assured and stole my phone. Kinuha ko ulit para i-unlock tapos pumasok ako ng CR para maligo. Pakiramdam ko ay napakaraming sand sa katawan ko, eh.
Dinig ko ang tawanan ng mga kaibigan ko sa labas. Pagkatapos kong maligo ay lumabas na ako at agad nagbihis.
"Anong ginawa mo rito?" tunog nambibintang na kaagad ang tono ng pananalita ko pagkakuha ng phone ko.
"Share it, duh?" Inirapan niya pa ako bago niya niyaya sila Nicole na lumabas.
Niyaya rin nila ako pero sinabi kong mag-aayos pa ako ng gamit. Tiningnan ko ang phone ko at wala naman akong nakitang kakaiba roon.
Matapos kong magligpit ay tinanong ko kay Jinx ang room number ni Levi. Ayoko ng text lang! Sabihin ko wala akong load!
From: Kinx bobo
Bakit ha? Naku di mo yan makukuha Conservative yan si gago Mas conservative pa nga sayo ang isang yan Sobrang arte nyan baka akala mo. Ung room niya ay katabi lang ng room namin sa right sideNapakarami niyang sinasabi, nawawala na sa usapan.
Kumatok ako ng tatlong beses. Nalaglag ang panga ko nang bumungad sa 'kin ang katawan ni Levi.
Sarap, shet.
I cleared my throat bago nag-angat sa kaniya ng tingin. "Uhm... Hi!"
"What do you need?" masungit na tanong niya.
Wow, ah! Parang hindi naman niya ako pinuri kagabi na, 'nice tongue, young lady.'
"Anong oras pala ang alis natin?" awkward na tanong ko.
Awkward!
"I’ll text you later."
Napanguso ako. Kailangan talaga isang tanong, isang sagot?
Meron siyang number ko? Kinuha niya rin kaya? Geez. Tss! Magtigil, Gabriel. May jowa ’yan! Este girlfriend.
"All right. See you later!" nakangising pahayag ko at nangingiting bumalik sa kwarto.
Ch-in-eck ko nalang lahat ng gamit ko at baka may maiwan pa ako. Finollow ko na rin ang I* niya. Ang number niya lang yung na-save ko eh.
Lvnct_Nchls
0 posts - 1,342 followers - 315 following
Awit, walang posts pero ang daming followers? Sana all! Ba’t ako nasa five hundred lang followers? Tapos following ko lagpas five hundred! Ang unfair nga naman talaga oh!
Nang magfive na ng hapon ay may kumatok sa hotel room namin. Wala pa rin dito 'yung mga hinayupak kong kaibigan. Tumambad sa akin si Levi na naka-ayos na!
He's wearing a black long sleeves partnered with ripped jeans tapos may suot rin siyang kwintas na silver. Iyong parang may pa-box. Dog tag ba ’yun? Basta ’yun na!
"Aalis na?" gulat na tanong ko sa kaniya.
"Yeah, let's Anak ng--! Ba’t biglaan naman 'to? Wala man lang bang warning?
"Okay, wait!" Nataranta akong kuhanin ang bag ko at ngumiti sa kaniya pero tiningnan niya lang ako bago tumalikod. Ang sungit talaga! Hindi man lang ba siya naaakit sa suot ko?
Ay powta, may girlfriend nga pala! Auto pass!
Nagpaalam na kami sa mga kaibigan ko at mga pinsan niya. Napaka-OA pa nga ni Cristel at sinabing mag-padala nalang daw ako ng sulat sa kanila! Mygosh.
Hindi na ako nagheels dahil baka mahirapan na naman ako. Sa bangka ay hindi man lang niya ako inalalayan, gentleman! Tahimik kong kinuhanan ng litrato ang tanawin tapos minsan ay pasimple ko siyang sinasama sa picture. Meron pa na nagselfie ako tapos kasama siya pero sa ibang side siya nakatingin.
Nakakabingi ang katahimikan na namayani sa loob ng sasakyan niya nang maksakay kami.
Wow, Ferrari! Sana all!
"Damn! Why is she not picking her fucking phone?" Halos mapatalon ako sa gulat nang bigla siyang sumigaw at ihagis ang phone niya sa dashboard.
Sino? Ah, baka girlfriend niya. Nag-away kaya sila? Biglang tumunog ang phone niya kaya napatingin ako roon; may nagtext. Bago ko pa muling mabasa ay kinuha na niya. Nagulat ako nang ihinto niya ang sasakyan at mariing tumingin sa ’kin.
"What the hell do you want, young lady?"
"Hmm.. magpapa-deliver ka ba or drive thru?" litong tanong ko. Eh kasi he asked me what I want, ’di ba? Nangunot ang noo niya bago nag-iwas ng tingin. Mahina siyang tumawa at umiling. Tila ba musika sa aking tenga pati ang kaniyang pag-tawa. "Damn, ang tanga," dinig kong bulong niya kaya nanlaki ang mata ko. Sinamaan ko siya ng tingin at hinampas siya sa braso na ikinagulat niya. "Sinong tanga, huh? Ako ba? Sinong tanga!" malakas na sambit ko. Iritado siyang tumingin sa akin. "So noisy." "Hoy, Nicholas! Huwag ko nga akong matawag-tawag na tanga riyan! Malay ko ba sa ibig mong sabihin? Pakilinaw, please!" inis na sigaw ko pa sa kaniya pero hindi na niya ako pinansin. Nakasimangot kong sinabi sa kaniya ang address ng condo ko nang hingiin niya ito para doon niya ako i-drop. Kinulit ko pa siya tu
"Moni oyats?" yaya ko sa mga kaibigan ko habang kumakain kami ng street foods. Kakatapos lang ng huling klase ko ngayong hapon. "May class pa kaming tatlo," sagot agad ni Cristel. Iba ang school ni Althea sa amin, do'n ba sa school ng mga magpipiloto, FA at kung ano anong may kinalaman sa lintek na eroplano na ’yan. "Ikaw, Joyce?" I asked, raising an eyebrow. "May kailangan pa akonh ipasa," she answered. Since ’di ko pa rin nahahanap yung phone ko, pinuntahan ko pa si Jinx sa room niya. Nadatnan kong tutok na tutok siya sa professor. Sa desk niya ay may makapal na librong paminsan-minsan ay sinusulyapan niya. Naghintay akong matapos ang klase niya at nang matapos ay nagulat siya nang makita ako. "Woah! Miss mo ’ko?" salubong niya sabay akbay sa akin.
Kahit anong pilit kong alisin sa utak ko si Levi, hindi ko magawa. Kusa na lamang siyang pumapasok sa isip ko at naiinis ako! It's already 7pm. Wala akong pasok ngayon kaya hindi ko pa rin makausap si Aaron kung ano na bang nangyari. Nag-aalala rin kasi kami sa kaniya at baka may problema siya. Hindi siya nag-o-online at hindi rin sumasagot sa mga tawag o texts namin. Nagsuot lang ako ng croptop na peach at high waisted maong shorts tapos peach flip flop slippers na Nike ang brand. Sa labas nalang ako kakain dahil tinatamad akong mag-luto. Agad kong kinuha ang susi, wallet at phone ko. Pagkarating ko sa malapit na mall ay agad akong bumaba. Meron namang convenient store sa baba ng condo pero mas prefer ko sa isang fast food nalang kumain. Um-order lang ako ng chicken fillet with fries and coke tapos naghanap na akong ma-uupuan. Napalinga-linga ako sa paligid pero ganoon na lamang ang panlulum
"Birthday na bukas ng bebe mo, ah?" sabi sa kin ni Althea na kumakain ng fries. Nandito ulit kami sa kainan ng street foods. "Oo nga. Invited ba kayo? Sa bar gaganapin," sagot ko. Nagtext kasi sa akin kahapon si Jinx at in-inform ako na sa bar nga gaganapin. Simabi niya rin kung saang bar. Buti naman at hindi ganoon kalayo iyon. "Nope. Hindi naman kami i-close para imbitahan niya. Pero sana naman i-invite niya kami, ’no? Ayaw niya ba i-close ’yung mga kaibigan ng future asawa niya?" tuloy-tuloy na sabi ni Cristel. Nabilaukan siya sa dami niyang sinasabi kaya inagawa niya ang ni Nicole. "Future asawa, ampota. May girlfriend ’yun, ’di ba?" takang tanong ni Nicole. Umirap ako. "They broke up. Nasabi ko na sa inyo last time, ah! Tska nung sila pa, umiiwas naman ako."
"H-huh?" takang tanong ko kay Aaron at humiwalay sa pagkakayakap niya sa akin. "I mean... You’re my friend and I am home when I’m with my friends." Ngumiti siya at pinunasan ang luha niya. "Pucha, nababading na naman ako." Tumingkayad naman ako para maakbayan ko siya. "Hindi nakababawas ng pagkalalaki ang pag-iyak. Basta here lang ako." "Drama natin, sis," sabi niya kaya natawa na lang din ako. Nilibre ko na lang siya ng street foods bago umuwi. Hinatid pa nga niya ako kahit pa may sasakyan naman akong dala. Pagkapasok ko ng room kinabukasan ay hindi ako pinansin ni Marga kaya hinayaan ko na lang siya. Pabor naman sa 'kin. Ilang araw ang dumaan at parang nabunutan kami lahat ng tinik nang matapos na ang exam. Na-kuwento pa sa amin ni Cristel na nahimatay si Joyce noong unang araw ng exam.
Magkasama kami ngayon ni Luis at kumakain kami ng street foods. Niyaya ko siya noong nakita ko siya kanina sa may soccer field. Mukha siyang malungkot, eh. "Hoy, ano? Okay ka pa ba?" Siniko ko siya ng mahina. Ngumiti siya. "Of course. Hindi lang talaga kami okay ngayon ni Marga. Nahihiya siguro siya sa akin dahil sa nangyari sa kaniya." Napatango naman ako sa sinabi niya. "Intindihin mo na lang. Alam mo nqmang conservative si Marga saka nakaka-trauma naman talaga kapag nabastos ka. Hindi ko talaga ma-gets kung bakit may nambabastos. Tigang na tigang ba sila?" Kanina pa ako napapabuntong-hininga dahil ang tahimik niya. Hindi ako sanay na tahimik siya, eh. Pabalik kami sa soccer field ngayon dahil nandoon ang bag namin pareho. Iniwan kasi namin nbago kami pumunta riro. Malakas ang loob namin dahil may cctv naman doon.
Bago ko pa mahatak sa buhok ’yong babae parabilayo siya ay naitulak na siya ni Levi. "What the hell, Pia?" Kunot na kunot ang noo ni Levi at panay ang mariing punas sa labi niya. Pakiramdam ko anytime mapupunit na, eh! "Sorry, dare lang," nakangising sabi ng babae tapos bigla siya napatingin sa akin. "Girlfriend? Sorry." "Dare?" Levi uttered and chuckled sarcastically. "You kissed me without my consent because of a fucking dare?" Pia laughed. "What? It’s just a kiss! As if you’re still a virgin." Umigting ang panga ni Levi. Tumingin siya sa gilid niya bago ibinalik ang seryosong tingin kay Pia. Huminga siya nang malalim. "It is considered as sexual assault. What kind of a woman are you?" He gulped. "When a girl kissed a man without his consent, it’s okay? But when a man kissed a woman without her consent, it’s sexual
Panay ang pagbuntong-hininga ko at pag-irap habang papunta ako sa mansion ng mga Gabriel. Tinawagan ako ni ate Mel, pinapupunta daw ako ni tita. Siguro kakausapin ako about sa pagditch ko ng class. Ilang araw na lumipas pero ngayon pa lang nila ako kakausapin. Sabagay, ngayon lang siguro sila nagkaroon ng oras para alamin kung nabubuhay pa ba ’ko. "Good afternoon, Miss Hope," magalang na bati sa akin ng mga maid pagkapasok ko. Kakatapos lang ng klase. As usual, hinatid ako rito ni Levi. Suot ko pa rin ang uniform ko. Si Aaron ay nang-asar pa kanina at g-in-oodluck pa ako. "Hi, Couz! Sino ’yong naghatid sa ’yo? Boyfriend?" Napairap ako nang bumungad sa akin si Paris. "Chismosa ka?" Inirapan ko siya. "Susumbong kita! Nagditch ka na nga ng class tapos may boyfriend ka pa! Siguro siya ang dahilan kung bakit ka nagcutting! Aral muna bago landi, oy!