Share
Seven: Red Heart
“Babalik na ako ng Manila bukas,” he said, the word was almost whisper, like he didn't mean to blurt it out.
Muntikan ko na makalimutan na hindi nga pala siya rito nakatira.“What about your business meeting na na-cancel kanina?”“Ipapaasikaso ko na lang siguro sa Assistantant ko.”May kung ano sa loob ko na nalungkot at biglang nawalan ng gana na ubusin ang kinakain ko. Gusto ko siyang tanungin kung kailan siya babalik dito o kung babalik pa ba siya, ngunit hindi ko iyon maisatinig.“Anong business ng pamilya mo?” Huli na nang magpagtanto ko na medyo hindi maganda ang dating ng tanong ko.The desert was served in front of us. Umakto siya na parang walang narinig, sinimulan na niya ang desert niya kaya hindi na ako nagtanong at nagsalita pang muli. Sinimulan ko na rin kainin ang desert ko.Nong akala ko ay hindi na niya sasagutin ang tanong ko, saka naman siya nagsalita. “My father is a shipping tycoon,” sabi niya. “ButKaugnay na kabanata
HYACINTH Eight: Fall
Para akong tanga na nakangiti. Hindi ko alam kung bakit, kung ano ang dahilan, at kung para saan—basta masaya ako. . .para akong nakalutang sa mga sandaling iyon. Kahit nga ang mahabang traffic na kinaiinisan ko ay hindi ko man lang naramdaman. I was like an idiot, enjoying the moment while driving at home.Pero napawi ang mga ngiti ko nang pagpasok ko sa gate ay nakita ko na roon na ang mga sasakyan ng mga kapatid ko at nakaparada. Mukhang nandito na silang lahat at ako na lamang ang wala.Lumabas ako ng sasakyan ko at nagmadaling naglakad papasok sa loob ng bahay. Dumeritso ako sa kusina at doon ko naabutan ang mga kapatid ko, pati na rin si Daddy na nagsisimula pa lang na kumain."Oh, I hate traffic," pagdadahilan ko at nginitian sila. "Late na ba ako?" Hinila ko ang upuan na katabi ni Dahlia at naupo roon.Habang naglalagay ako ng pagkain sa plato ko ay pinasadahan ko ng tingin si Rose, I eyed her cautiously. Bakit hindi pa siya nagsasalita? Kailangan na niya sab
HYACINTH One: Hyacinth de Asis
The sunlight sipped through the glass window of my room woke me up. I narrowed my eyes and checked the time on my mobile screen. It's 7:47 AM. I groaned and bolted out of my bed, and made my way towards my bathroom. Kasalanan ni Vera kung bakit ako tinanghali ngayon. I quickly finished my morning routine. A gasp escaped from my lips as I watched my reflection from the mirror. Nagmukang pugad ng ibon ang kulay lupa kong buhok, and there were huge dark circles around my brown eyes due to the lack of sleep. Napanguso ako, ngunit maya-maya'y napalitan din ng ngiti. Maganda pa rin naman ako! I changed into a fitted, below-the-knee blue dress and lifted my bag from my table and put my cellphone in it. Hinagod ko ang mahaba kong buhok at naglakad palabas ng kwarto ko. As soon as I walked into the kitchen, the sweet aroma of pancakes filled my nostrils. "
HYACINTH Two: Felix Delgado
Napahinto ako sa pagpasok sa kwarto ko nang lumabas si Rose mula sa kwarto niya. Agad siyang napangiti nang makita ako at humakbang palapit sa akin. "Good morning." Hinalikan niya ako sa pisngi. "Kay Tita Hara ka natulog?" Tiningnan ko ang suot niya. "What are you wearing?" I asked her. Napatingin ako sa kaakyat lang ng hagdan na si Dahlia. Her brows furrowed and eyed Rose's shorts. Oh, wait, did I say shorts? I meant strip of material. Umikot si Rose, tila gandang-ganda sa suot niya. "Well, sasama ako kay Vera sa kompanya," wika niya at ngumiti, "baka naroon si Tim, so better put on something appropriate." I raised my eyebrow. "You call those shorts appropriate?"
HYACINTH Three: Coffee
Having switched two hours ago from champagne to double vodka, I definitely began to feel the effects. Huminto ako sa paglalakad at humawak sa railings sa tabi ko para maibsan ang pagkahilo. "Miss, are you okay?" A deep voice interrupted from my left, startled me in the process. Nilingon ko siya at nginitian. I nodded my head; instantly feeling dizzy as I do so. "Liam, by the way," he said. I stared at him for a moment before replying, "Hyacinth." Tinitigan ko siya. He looked clean with a bit of bad boy aura. Muka siyang modelo ng mga underwear.
HYACINTH Four: Trouble
Napahilot ako sa sintido ko habang bumababa ng sasakyan ni Felix. Napakasakit no'n at para bang hinahampas ng martilyo. Dalawang buwan na rin kasi noong huli akong uminom nang marami dahil masyado akong abala sa trabaho.“Hey, are you okay?” tanong ni Felix sa akin, bakas sa tono niya ang pag-aalala.Sunod-sunod akong tumango sa kanya. Iniharang ko ang kamay ko sa ere nang akma siyang lalapit sa akin para hawakan ako. “Yes, I am. Don't mind me,” pagsisinungaling ko.Tinitigan niya ako na para bang hindi naniniwala sa akin.Napanguso ako. “Medyo masakit lang ang ulo ko," sabi ko at nauna ng maglakad sa kanya. Pero sa laki ng mga hakbang niya ay naabutan niya ako. Pinagbuksan niya ako ng pintuan ng coffeeshop at pinaunang pumasok.I automatically greeted with the rich aroma of coffee and the quite sounds of people chatting from their tables.“Why don't you go take a seat before your head explodes.” Itinuro ni Felix ang bakanteng lamesa doon sa dulo, katabi ng bin
HYACINTH Five: Butterflies
Wala na akong maintindihan sa mga sinasabi ni Rose, sa dami ng mga binitawan niyang salita ay naghalo-halo na ang lahat sa ulo ko at pakiramdam ko ay sasabog na. Sibayan pa ito ng isang matinding hangover, na hanggang ngayon ay nararamdaman ko pa rin.Hindi pa man tuluyang naipaparada ni Zico ang van sa parking lot ng presinto ay nakahanda na si Vera para sa pagbaba namin. Binuksan na niya ng bahagya ang pintuan, at saka naunang bumaba kasabay ng paghinto ni Zico.Dali-dali kaming sumunod kay Rose papasok sa loob. Ang tatlong pulis na naroon sa lobby ay napatayo pa nang makita kami at hinabol kami ng tingin. Agad naman naming nakita si Tita Ana na nakaupo sa waiting area habang nakatingin kay Daddy. Si Daddy naman ay naroon sa dulo, nakatalikod at may kausap mula sa cellphone nito.“Tita,” bati ni Lily sa Mama ni Aza at yumakap. “How's Aza? Mailalabas daw ba siya ngayon dito? Anong sabi ni Dad?” sunod-sunod na tanong niya.“N-Nandito kayong lahat?
HYACINTH Six: The Most Beautiful
“Dad naman. . .you know I have my own business to run, di ba? I can't work for you and Lily.”“Dad is not asking you to close your artsy store, Vera. Isang buwan lang naman ang hinihingi namin sa‘yo hanggang sa makabalik si Mrs. Pimentel.”Naabutan ko na nag-aalmusal sina Lily at Vera kinabukasan nang umaga kasama si Daddy nang bumaba ako.Pagkauwi ko kagabi ay naligo agad ako bago kumain ng dinner. Maaga rin ako nagpasya na matulog dahil pagod na pagod ang buo kong katawan pero ayaw naman makisama ng mga mata ko, hindi ako tinatamaan ng antok. Nakailang balikwas at bangon din ako para lamang pilitin ang sarili na makatulog. Kung kaya't tinanghali ako ng gising ngayon.“Good morning,” bati ko sa kanila.“Morning.” Sandali akong binalingan ni Lily. Tumango naman sa akin si Daddy bago muling humigop ng kanyang kape.“One month, Vera, just one month,” saad ni Daddy.Dramatikong pinaikot ni Vera ang kanyang mga mata. “Fine,
Pinakabagong kabanata
