“Tarant*do! Sino ka?!" Galit na galit si Mr. Pearce nang mapagtanto niyang nabigo ang kanyang mga plano.“Kaibigan niya,” mahinahong sagot ni Jasper.Tiningnan ni Mr. Pearce ang suot ni Jasper. Simple lang ang suot ng lalaki at walang palatandaan kung gaano siya katangi-tangi sa kanyang damit. Ngumisi si Mr. Pearce at sinabing, “Bitawan mo ang kamay ko. O gagawin kong walang halaga ang buhay mo!""Paano mo ito gagawin?" tanong ni Jasper.Nanlamig ang mga tingin ni Mr. Pearce at sinabi niya, "Nandito ka ba para manggulo?"“Pumunta dito ang kaibigan ko para kumain. Sapat na na hindi ka handang maglingkod sa kanya, ngunit ano ang sinusubukan mong makuha sa paggawa ng hindi komportable sa kanya? Wala ka bang nararamdamang kahihiyan?"“Gag* ka!” Inalis ni Mr. Pearce ang kamay ni Jasper at itinuro ang ilong ng huli para sabihing, “Kailan pa may karapatan ang mga loafers na tulad mo na kontrolin ang ginagawa ko? Tingnan mo kung nasaan ka, kahit papaano! Gusto mo na bang mamatay?!"Sinu
Sinalubong ni Jasper ang tingin ni Gerry at nakangiting sinabi, “Ilang araw na ang nakalipas mula noong huli nating pagkikita si Mr. Heron. Mukhang mas naging successful ka."Nauutal si Gerry at hindi alam ang isasagot, habang si Roy naman ay gumanti sa tabi niya. Sa nakita niya, halatang sinusubukang ipanalo ni Jasper si Gerry. Kaya nanunuya siya at itinuro ang ilong ni Jasper para sabihing, "Isara mo ang mabahong bitag mo!"“Sino sa tingin mo si Mr. Heron? Sino ang nakakaalam kung anong sitwasyon ang nakita mo kay Mr. Heron mula sa malayo, ngunit isa ka lamang piraso ng mababang antas ng basura! Hindi ka ba natatakot na baka sirain ka ni Mr. Heron dahil sa sinabi mo?"“Hah! Hindi mo alam kung gaano kalakas si Mr. Heron sa Waterhoof City, diba, binata?"Sampal! Kakatapos lang magsalita ni Roy ay sinampal siya sa mukha. Natural, si Gerry ang may gawa nito. Isa rin itong galit na sampal, isang malakas at malakas. Ang maririnig lang ay ang malinaw na tunog ng sampal, kasunod ni Roy n
Namutla ang ekspresyon ni Roy nang marinig iyon. Pagtayo sa tabi niya, agad na naunawaan ni Gerry na ang mga salita ni Jasper ay talagang nakadirekta sa kanyang sarili. Kung tutuusin, matagal na siyang nagtatrabaho sa industriya. Nagbago ang ekspresyon niya at ngumiti ng pilit si Gerry kay Jasper."Mr. Laine, medyo kakaunti ang shareholder ng restaurant na ito at isa na doon si Roy. Baka mas marami akong shares kaysa sa kanya, pero hindi tama na tanggalin na lang siya."“Hmm. Tama ka. Walang bagay na pagpapaalis sa isang shareholder." Tumango si Jasper bilang pag-unawa.Nakahinga ng maluwag si Roy nang marinig ang sagot ni Jasper. Kasabay nito, medyo nawalan din siya ng respeto sa lalaki. ‘Mukhang hindi naman ganoon kagaling si Mr. Laine. Ang kanyang pagkakakilanlan ay bahagyang mas kakila-kilabot, ngunit hindi mailarawan ng isip.‘Kita mo? Hindi ba inaamin din ni Jasper na wala siyang magagawa?‘Kailangan ko lang siyang ilibre ng pagkain pagkatapos nito para humingi ng tawad. Pag
Ang kalunos-lunos na pagsusumamo ni Roy ay hindi pumukaw sa habag ni Jasper. Kung ibang tao, baka i-bully sila ni Roy ng masama para walang maawa sa kanila. Sa pagtatapos ng araw, sasamantalahin lamang ng mga taong tulad ni Roy ang kabaitan ng iba. Kaya naman, mapapakinabangan ng lipunan ang maagang pag-alis sa mga taong ito."Tama na! Tumigil sa kasisigaw!" Nang makitang hindi naapektuhan si Jasper sa mga pakiusap ni Roy, hindi nangahas si Gerry na hayaan ang lalaki na magpatuloy. Umirap siya at sinigawan si Roy, “Bakit naririto ka pa? Umalis ka! Wala kang lugar para mag salita dito!"Walang lakas ng loob na umalis si Roy. Nangangahulugan ang pananatili niya na mayroon pa siyang kaunting pag-asa, ngunit ang kanyang buhay ay matatapos kung siya ay aalis.Nakita ni Gerry ang intensyon ni Roy at malamig na sinabi, “Bibigyan kita ng pagkakataong umalis, na kukunin mo kung matalino ka. Si Mr. Laine ay hindi ang uri na pumatay sa iyo."Ngunit kung pipiliin mong magpatuloy at galitin si
Walang ekspresyon na tinitigan ni Prince si Jasper at malamig na sinabi, “Mukhang tama ang tsismis, Jasper. Napaka yabang mo talaga.”“Maraming tsismis tungkol sa akin pero palagi kong iniisip ang sarili ko na mapagkumbaba at maingat. Hindi ko alam kung kailan nagsimulang iugnay sa akin ang salitang 'mayabang', ngunit marahil ito ay dahil hindi ako masyadong kilala ng mga tao. Sigurado ako na kapag nakilala na nila ako, makikita nila na madali akong pakisamahan.”Nagalit si Prince sa sinabi ni Jasper at sinabing, "Itigil ang mga kalokohan sa akin. Ito ay walang silbi.”“Dahil alam mo kung sino ako, Jasper, saka sigurado akong alam mo rin ang sitwasyon doon. Kaya, itigil ang paglalaro ng pipi. “Sasabihin ko sa iyo ng diretso. Nakatingin ako sa industriya ng online na pagbabayad.” Pagkatapos, ngumiti si Prince at lumabas sa kanyang maliit na pulutong patungo kay Jasper. Nang makalapit na siya, ngumisi si Prince at dahan-dahang sinabing, "Ikaw, mawala ka!"Sa tabi nila, pinaningkitan
"Sige lang. Ang pipiliin mong puhunan ay ang iyong sariling negosyo.” Kalmadong sabi ni Jasper, tapos hindi niya pinansin si Gerry at umalis na kasama sina Tiffany at Julian.Tinadyakan ni Gerry ang paa habang pinagmamasdan si Jasper na umalis. Nakaramdam siya ng ganang sampalin ang sarili. Sa lahat ng pagkakataon, kailangan itong mangyari ngayon. Anong pagkakataon. Kinailangan lang na maging magkaaway sina Prince at Jasper, at noong araw na nagpasya siyang ilibre si Prince sa hapunan, kailangan pa nandoon si Jasper para malaman.Si Jasper ay walang ideya sa panloob na kaguluhan ni Gerry nang makarating siya sa ibaba."Jasper, ako na naman ba ang naging dahilan ng gulo mo?" Nakita ni Tiffany ang mahigpit na ekspresyon ni Jasper at mahinang nagtanong.Bumalik si Jasper sa realidad at ngumiti. "Hindi. May iba pang isyu, ngunit hindi mo iyon kasalanan... Nagugutom ka ba? Ano ang gusto mong kainin?"“Pero napagkasunduan natin na ililibre kita,” bulong ni Tiffany, “Pero magagawa natin
Bahagyang nagbago ang mga ekspresyon ni Hudson at Wayne nang marinig ito. Pareho nilang alam na, kung isasaalang-alang ang kanyang karakter, hindi gagawa ng biro si Jasper tungkol sa isang bagay na tulad nito. Hindi pa banggitin na pareho niyang pinalipad ang dalawa mula sa iba't ibang lungsod gamit ang kanyang pribadong eroplano. Nakakatawa kung umabot pa siya para lang magbiro. Kaya naman, ang mga salita ni Jasper ay kailangang magkaroon ng makabuluhang kahulugan.Huminga ng mahina si Jasper at nagpatuloy, "Kaugnay ito sa pagbayad.” Bayad! Napakunot naman ang noo ni Wayne at Hudson sa pagbanggit nito. Ang mga paraan ng pagbabayad ay ang pinakamahalagang aspeto ng mga online shopping platform, kaya hindi estranghero si Wayne sa mga online na pagbabayad. Alam din niyang hindi niya magagawang malaki ang kanyang plataporma kahit gaano pa ito kaganda kung hindi sila makakahanap ng magandang solusyon para sa problemang ito.“Habang nakatayo, ang gobyerno ay may mga plano na i-standardi
Makalipas ang kalahating oras, pagkatapos ng simpleng almusal ay nagpahatid si Jasper kay Julian sa silid kumperensya sa sangay ng ICBS sa Waterhoof City. Nakasalubong ni Vita si Jasper sa labas ng silid kumperensya .“Paano na? May nalaktawan ba ako?” tanong ni Jasper.Mabilis na sumagot si Vita, “Nasa oras ka. Magsisimula ang kumperensya sa loob ng limang minuto.“Nagpadala ang mga nakatataas ng grupo na magsu-survey para dumalo sa kumperensyang ito. Ang pangunahing layunin ngayon ay upang kumpirmahin ang patakaran para sa pag-a-access. Inayos ko na ang iyong mga ideya at ibinigay ang mga ito, kaya maaaring may ilan pa silang mga katanungan sa ‘yo tungkol dito."Tumango si Jasper. Itutulak na sana niya ang pinto at papasok ng hininaan ni Vita ang kanyang boses at sinabing, "Nasa loob din si Prince."Bahagyang itinaas ni Jasper ang kanyang noo. "Wala siyang online na kumpanya sa pagbabayad o anumang nauugnay na karanasan. Anong ginagawa niya sa loob?"Nakangiting ngumiti si Vita