"BABY, LET'S DATE, HUH?"
Inirapan ko si Adam na kung makapaglambing e parang hindi namin kasama si Trina sa kotse.
"Dad! Sasama ako." Tila pinal na desisyon nito. Umiling-iling si Adam at tumingin na tila nagpapasaklolo saakin.
Grabe talaga, it's been months nang maging mag-asawa kami at halos matawa pa rin ako palagi sa pagpapa-cute n'ya. Pero ang totoo, cute namang talaga.
"No, we can't date outside. Merong dinner sa bahay."
"Darating sila mama?" Kaagad niyang tanong kasi sa pagkakaalam n'ya ay nagpunta sila mama sa Japan last month para magbakasyon at para na rin samahan si Jester doon dahil ipinadala s'ya ng kumpanya nila roon dahil meron syang kailangang asikasuhin.
"Yes." Also, I have a surprise for him kaya hindi talaga kami pwedeng
Her Deadly Love"ATE TRINA, I WON'T TELL IT TO MOM." Napahinto ako nang makitang lumabas mula sa pader ang nakababata kong kapatid. Nanlaki ang mga mata ko nang makita nang makita ang ngisi nya. Alam ko na naman to. "What do you need, Arden?" Hindi ako nagpahalatang kinabahan, malamang sa malamang ay nalaman n'ya na ngayon na pineke ko ang sakit ko para makaligtas sa pinaka-hate kong subject, ang Practical research.Actually, naiinis ako sa lahat ng subject dahil karamihan sa itinuturo ay alam ko na lahat. Lalo na kapag science. Hate ko lang talaga ang practical research dahil madalas ko nang gawin ang pagreresearch mula noon, hanggang dito ba naman? Isa pa, hindi ko trip ang magsalita sa harap ng mga tao, gusto pa naman nila ay magde-defense kaming lahat. Mommy and dad knew that I am advance but dad still enrolled me in a regular school at hindi sa para sa mga tulad kong gifted. Gusto ko naman iyon dahil dito ko nakilala si Ivan. Sa school, minamali ko madalas ang mga sagot ko sa
"ARE YOU SURE ABOUT THIS, LUCK?" Tumango ako kay Vien. She's my 2 years girlfriend. We're both 18.My name is Lucky but I'm not lucky just like my name. Bata palang ay minamahal ko na sya pero kailangan naming itago ang pagkakaibigan namin noong mga paslit palang kami. Magkaaway na mortal ang mga pamilya namin. Damn politics.Matagal nang may alitan ang mga Purzuelo, angkan nya, at Lacuezo na siya namang angkan ko. Noon pa man ay magkalaban na sa pagiging Governador ang mga kalolo-lolohan namin.Pero hindi non napigilan ang pagkakaibigan namin. At relasyon na ngayon nga ay dalawang taon na.Sinubukan ko nang sabihin ito sa pamilya ko pero wala silang pakelam. Ang tanging ginawa nila ay tumutol.
WOAH! ETO NA BA YON? Nakanganga ako habang pinagmamasdan ang napakataas na building sa harap ko ngayon. Sobrang laki. Pinagpawisan ata ako nang malapot ah. Wew. Naramdaman ko ang labis na kaba kaya sinilip ko ang oras. Exactly 8:00 am. Nakahinga ako nang maluwang. 8:30 ang simula ng interview at akala ko ay late na ako. Nagmamadali akong pumasok sa loob at nagawa ko pang ngitian ang security guards. This is it. Magtatrabaho na talaga ako! Chineck ko kung may naiwan ako. Binulatlat ko ang hawak kong envelop. Resume, NBI clearance, Barangay clearance, bio-data at kung anu-ano pa. First time kong mag-aapply ng trabaho at hindi ko talaga alam ang kailangan. Sinabi lang ng kaibigan kong nag
"MISS SECRETARY, DO YOUR JOB PROPERLY!"Napapiksi ako sa sigaw saakin ng boss kong halatang palaging galit."Jazlyn, ano na naman to!?""What the hell is this, Jazlyn!?"1 week palang ako rito pero mukang susuko na ang katawan at utak ko. Maya't maya ba naman e tinatawag ako para paggawain ng kung anu-ano. Halos kalalabas ko lang sa opisina nya ay pipindutin na naman ang intercom para pabalikin ako dahil may iuutos daw sya.Parang favorite nya rin ang pangalan ko ah? Bukambibig e."I-Im so sorry, sir!" Agad kon
"HI, GOODMORNIG! NANDYAN BA SI ADAM SA LOOB?" Napaangat ako nang tingin nang marinig ang baritonong tinig na iyon. Ang nakita ko ay isang napakagwapong lalaki na kulay karagatan naman ang mga mata. Parnag kasing edad lang sya ni Mr. CEO pero yung aura nila ay magkasalungat. Kung ang aura ni CEO Adam ay matapang, nakakatakot, malamig at tipong isang tingin palang ay papatay na, ang aura naman ng lalaki na kaharap ko ngayon ay friendly, palaging nakangiti at napakabait. Omg, napapalibutan ako ng mga gwapo! Pag tumingin ka, akin ka— ugh! Akin kana! Take note, ang gwapong ito ay hindi mukang sup
PARANG ANG WEIRD TALAGA TODAY.Matapos ang ginagawa ko, eksaktong 3:30 pm ay inayos ko na ang mga gamit ko. First time yatang gantong oras ng uwi to kaya naman sobrang nakakaexcite ano!Papalabas na ako nang bumukas ang pintuan sa office ni Boss. Nagulat pa ako nang saktong magtama ang mata namin pero parang wala lang sakanya. Napatingin sya saakin nang walang emosyon."Boss, uwi na po ako. Babush!" Tumango sya at nauna na akong maglakad pero dahil mahahaba ang biyas nya at mabilis humakbang ay mas nauna sya.Aba, mukang uuwi na rin sya ah? Kaya naman pala maaga akong pinauwi, maaga
"WHERE ARE YOU?" Si Boss!Sa sobrang taranta ko pagkagising ay dali-dali akong naligo at nagbihis. Nakasakay na ako sa taxi at papunta na sa building nang maalala kong tanggal na nga pala ako sa trabaho. Well, hindi naman talaga ako tinaggal pero ganon na rin.Ginising ako kanina ng tunog ng cellphone ko. May 10 missed calls ako at may isang text galing kay Mr. CEO, tinatanong kung nasaan na ako samantalang 5 am palang. Ang masakit, ang missed call nya ay since 4 am pa. Paninindigan nya talagang papasukin ako ng alas cuatro!? Aba— gago talaga sya!Isang gwagago. Gwapong
"SAMAHAN MOKO." Sabi ko sakanya nang makita ko syang prenteng nakaupo sa mesa ng office ko talaga bilang secretary. Hindi ko alam kung anong ginagawa nya pero gumagamit sya ng computer na nakapatong sa mesa.Kasabay ng pagpapalit namin ng posisyon ngayong araw e nagpalit din syempre kami ng office.Well, nga pala, talagang hindi ko napaalis tong gwapong green eyes na to sa kumpanya kanina. Kahit sinabi ko nang fired na sya ay nanatili pa rin talaga sya dito. Makulit. Pero okay na rin to dahil may makakasama ako sa pupuntahan ko ngayon.Mukhang tamad na tamad syang nag-angat saakin ng tingin. Para bang sinasabi na... "Kanina tinanggal-tangg