Zedic's POV
3:30 ng hapon ng makarating kami sa airport, sinamahan namin dalawa ni Mischell si Estella upang habulin si Jester at pigilan sa pag-alis nito.
Ako na lang ang pumasok upang ako na lang ang makiusap kay Jester, alas kwatro ang alam naming byahe nito kaya siguradong hindi pa ito nakakaalis.
Nagikot-ikot ako upang hanapin ito, at sakto namang nakita ko ito at pasakay na ng escalator pataas.
"Jester teka sandali!" pasigaw kong tawag rito at nagmadali na akong lapitan siya.
Hindi niya naituloy ang paghakbang niya sa hagdan ng escalator at saka ako hinarap.
"Kausapin mo muna ako, kahit saglit lang. Hinabol kita rito para sabihing 'wag mong ituloy ang pag-alis mo." dineretso ko nang sinabi iyon sa kaniya ngunit ngumisi siya sa akin ng nakakaluko.
"Para saan pa at hindi ako tutuloy, tinanggap ko na nga 'di ba! Tinanggap
1 Year Later"Good morning, prof!"Masayang bati ni Mischell sa asawa niya ng lumapit ito sa may hapag kung saan naka handa na ang kanilang agahan."Good morning miss late, late ka na naman sa trabaho mo sana 'di mo na ako hinintay.""Kailan ba ako pumasok ng maaga, isang himala kapag pumasok ako ng maaga at saka ako ang boss sila maghintay sa akin, kaya kumain ka na baka ikaw naman ma-late," saad ni Mischell sa asawa saka sabay nang naupo ang mga ito upang pagsaluhan ang pagkain.Pareho na ring naka-ayos ang dalawa akma ang kasuotan sa kanilang trabaho. Si Mischell na ang namamalakad ng kumpanya ng papa niya habang si Zedic naman ay ipinagpatuloy ang pagtuturo dahil na rin iyon na talaga ang gusto n'yang gawin.Ang kasal noon na dapat ay para kina Zedic at Estella ay natuloy pa rin ngunit ang ipinagbago lang ay si Jester na ang groom, wala na r
Unang araw ng pasukan ngunit tila ba pakiramdam ko ay patapos na ang school year na 'to dahil hindi manlang ako nag-eenjoy ngayong araw na 'to, idadag pa ang katutuhanang first year na ako bilang isang college student at talaga namang katapusan ko na ito ngunit sa tuwing iniisip ko na may pangarap ako nadadagdagan ako ng lakas ng loob upang ituloy ang pagpasok sa unibersidad na ito at mag-aral, kaya laban lang apat na taon lang naman ito kaya malalagpasan ko rin kagaya kung paano ko nalagpasan ang pagiging heart broken mas mahirap naman 'yun kumpara sa pag-aaral Minadali ko na ang paglalakad papasok sa gate ng university dahil sa unang araw ng pasukan ay late ang ateng n'yo kaluka. "My gosh burikat, you're 10 minutes late ano ka ba naman alam mong ngayon ang unang araw ng pasukan girl tapos nag puyat ka pa hindi ka ba tinatalakan ng mother mo na matulog ng maaga kaluka!" Panenermon ni Nath ang sumalubong sa akin nang naglakad na ak
Mischell's POV"Ito ba 'yung room natin?" tanong ni Nath ng mapunta kami sa tapat ng isang silid pareho kaming nakatayo mismo sa harap ng nakasaradong pinto at walang kasiguraduhan kung iyon nga ang aming silid, kahit ako ay hindi ko alam kung ito na iyon dahil late na nga ako nakarating ng school at hindi ko nga alam kahit pa ang unang subject ko ngayon."Aba malay ko sa'yo sana inalam mo na kanina pa," medyo irita kong sabi."Reklamador ka talagang hinayupak ka ito nga aalamin na." Kinuha nito ang cellphone niya at may tiningnan rito, malamang inaalam na niya ang schedule namin dahil pareho lang naman kami nito.Ganito kami ka-close ni Nath kulang na lang ay magpatayan kaming dalawa kung may hawak lang kaming kutsilyo, sanay na kaming mag bulyawan, asaran at pikunan nito buti na lang nakakayanan pa naming intindihin ang isa't isa sino ba naman magkakaintindihan kundi ka-level mo rin syempre.
Mischell's POV"Can you repeat the question miss? Wait what is your name first?" habang sinasabi iyon ni Prof ay naglakad pa ito papunta sa gawi kung saan kami nakaupo.Tinginan ng lahat ang talaga namang nagpadagdag ng kaba sa sa dibdib ko idagdag pa ang tingin ng Prof na tila ba pagagalitan na ako."I'm Mischell Flor." Nakangiting sinagot ko ang tanong nito na hindi ipinahalata ang kaba ko sa dibdib na halos kulang na lang ay maihi ako."Now miss Flor repeat your question," aniya na ulitin ko ang tanong ko."Wala po 'yon Prof nagbibiro lang ako," napapahiyang saad ko rito na napayuko na dahil hindi ko na magawang tumingin pa rito ng diretso."I'm serious miss Flor, maybe I can answer what you asked. Come on stand up and repeat your question." Napatingin ako rito at nakitang seryoso ang mukha nito at wala pa ring pinagbago ang walang reaksyon nitong mukha, n
Mischell's POV"Oh iha mabuti at nakauwi ka na, kanina pa kita hinihintay paalis na rin kasi ako e',"saad ni Aling Gemma matapos kong buksan ang pinto ng bahay at ito agad ang bumungad sa'kin.Matamlay lang akong tumango bilang tugon sa sinabi nito at saka ako tumuloy papasok.Si Aling Gemma ang s'yang katiwala namin sa bahay, ito ang madalas na naiiwan sa bahay araw-araw at umuuwi lang sa bahay nila tuwing gabi at kapag may isa na sa'min ni Tito ang nakauwi para pumalit na bantayan si Mama."Nakaluto na rin ako ng hapunan ninyo iha, ikaw na lang bahala pakainin ang mama mo hindi pa siya kumakain," dagdag pa nitong sabi habang kinukuha ang gamit niya na nakasabit sa may gilid ng istante sa sala."Sige po salamat," tipid kong tugon lang rito at napatango pa.Hindi na rin naman ito nagtagal pa at saka tuluyang umuwi na dahil nagsisimula na r
Zedic's POV"Zedic!" Naistatwa ako mula sa kinatatayuan ko matapos marinig ang istrektong tinig na iyon ni Mom matapos kong nakapasok ng bahay.Hindi ko inaasahan ang pagpunta nito ngayon dito sa bahay ko at siguradong sermon na naman nito ang maririnig ko.Hindi ko napansin na narito ito dahil sa likod ng bahay ako dumaan upang iparada ang kotse ko at hindi sa mismong gate.Marahan ko na itong nilingon kasabay ng pagbagsak ng mga balikat ko na tila ba mas dumuble ang bigat ng bag na kasalukuyang hawak-hawak ko habang naglalakad ako papasok, pinanatili ko ang blankong expression ko upang ipakita sa kaniya na hindi manlang ako natuwang makita ito."Looks like you aren't happy to see me?" tanong pa nito matapos ko itong harapin, tumayo na rin ito mula sa pagkakaupo sa single sopa sa sala at maharang humakbang palapit sa gawi ko, makikita ang manipis na lipstick
Zedic's POVMatapos maligo ay agad na akong lumabas ng banyo na tanging puting tuwalya lang ang nakatabing sa pang ibabang parti ng katawan ko, ramdam ko pa ang marahang pagpatak sa balikat ko ng ilang butil ng tubig na tumutulo galing sa basa kong buhok.Nararamdaman ko na ngayon ang maayos na pakiramdam kumpara kanina.Hindi pa ako nagbihis pakatapos noon, sunod kong pinuntahan ang bag na dala ko kanina at mabilis hinagilap roon ang cellphone ko na agad ko namang nakuha.Matapos ng mahabang araw ay ngayon ko na lang ulit nahawakan ang cellphone ko, naka open ang 'Do Not Disturb' button sa phone ko kaya kahit anong call at text ay wala akong maririnig, matapos kong mapindot ang power button ay agad na bumungad sa akin ang 99+ missed calls na galing lahat kay Estella."Tss," agad akong napangisi dahil nabanggit nga nito kanina na marami na s'yang missed call sa akin
Zedic's POV Mabilis kong nilinis ang sugat ko sa kamay matapos kong makapasok sa kwarto, wala akong alam sa paglilinis ng mga sugat kaya paghugas lang ang tangi kong ginawa para maalis ang dugo sa kamay ko isang medyo makapal na gasa ang ipinulupot ko sa kamay upang matigil ang pagdurugo nito at saka hinayaan ko na lang pagkirot nito dahil sa isip-isip ko malayo iyon sa bituka. Matapos ayusin ang pagkakalagay ng gasa sa kamay ko ay lumabas akong muli sa kwarto ko at tinungo ang opisina ko rito sa bahay. "Zedic iho ayos ka lang ba? Magsabi ka lang kung may kailangan ka ah," saad ni Aling Sol ng masalubong ko itong muli habang patungo ako sa opisina ko. "Ayos lang 'wag niyo na akong alalahanin," sagot ko rito. Makikita sa mukha nito ang pag-aalala kahit hindi man niya sabihin, mayor doma si Aling Sol sa bahay na ito simula pa mga bata kami ni