Ingay doon, ingay dito. Ingay sa likod at ingay din sa harap. Ang sarap magwala at sumigaw na tumahimik sa sobrang ingay ng tinitirhan ko. Parang gusto ko nang umuwi. Gusto ko ng bumalik sa bahay pero hindi ko pa kaya. Not now!
As usual ay kinaya ko ang ingay. Nakatira ako ngayon sa isang boarding house na halos kasama ko rin ay mga studante pero halos lahat ay mga college students na. Sa isang room ay apat ang nakaoccupy, double deck din ang beds at may tag iisang locker. Iisang CR para sa apat na nakakawarto. Lahat sila ay may tig isang electric fan sa paanan ng bed nila habang ako ay pamaypay na papel lang.
Sabay sabay pa kaming lahat ng oras pumasok kaya pag late ka gumising ay siguradong ikaw na ang pinakahuling maliligo at siguradong late nadin kapag papasok.
Sa karinderia nadin ako kumakain sa baba at tabi ng boarding house namin. Alam naman talaga nila papa na dito ako pansamantala kaya minsan nadadatnan ko nalang na may pagkain na ako sa kama at yun ang panggabihan ko.
This is not the life that I want to be but I chose it just to distance myself from them for a while.
I sighed. I missed my parents.
"Hey!" nagulat ako sa pagbiglang akbay ni Jarus sa akin at agad ko yung tinanggal.
Nasa pathway na kami papunta sa school building namin.
"Anyare sa mukha mo? Parang dinaanan ng ilang barko ahh!" he jokingly said and then, laughed.
"Nakakatawa?" sungit ko saka ko siya inirapan.
"Ay hindi pala barko! Eroplano!" he added and looked at him curiously.
Saka nilapad ang kamay sa noo ko at doon ko napagtanto ang ibig sabihin ng joke niya.
"Baliw!" singhal ko at tawa lang siya ng tawa.
Nang mahimasmasan na siya ay inakbayan ulit ako at tinanggal ko ulit. Makulit din eh no.
"Kumain ka na?" tanong niya.
"Tapos na." tipid kong sagot.
"Wala so mood kumare?" he teasingly called me using our call sign. I grinned.
"Medyo kumpare." I teased back.
"Yannn, dapat ngumingiti ka sa akin." he said but I just rolled my eyes.
"Ngingiti ako kahit kanino ko gusto." I said.
"Nakakatampo naman yan. So sa iba ngumingiti ka habang sa akin hindi? That's unfair!" he exclaimed as if someone robbing him.
"Hindi yun unfair. Ang unfair ay claiming something that is not yours kumpare." I explained.
"So... ngingiti ka sa iba habang sa akin hindi?" he asked like he is in pain.
Nilingon ko siya.
"Pinagsasabi mo?" tanong ko and he bitterly smiled at me.
"Don't ever get close to someone who doesn't deserve your smile." he uttered. " I can be your bucket to catch up all your tears and I can be your rainbow to lessen your burden inside you and put curve in to your lips." he said like there's something a hidden message on it.
"Jarus." he looked at me with a serious eyes while wearing a small smile.
"I just read that, don't assume that's for you kumare." he said and burst out laughing.
Siraulo talaga toh. Sarap sipain.
"Nakakatawa?" I sarcastically said.
"Pikon?" he said in between his laugh.
"Sinong pikon?" takang tanong ko.
"Ikaw!" he said.
"Ako?"
"Oo."
"Hindi ba pwedeng hindi ako natuwa sa joke mo?" I rudely answered him.
"Hindi naman joke yun ah." he replied.
"I don't know what to name it pero hindi ako natawa or natuwa."
"Then don't laugh!" he replied.
"Eh bat ka tumawa?" I asked again.
"Kasi nakakatawa itsura mo kanina." and he laugh again.
"Bwisit ka!" I exclaimed at hinabol ko siya.
Nasa classroom kami ngayon at inaantay ang next teacher namin. Minsan ako pasulyap sulyap sa katabi ko dahil sa sobrang tahimik nito. Hindi ba napapanis ang laway niya? Tumagilid at hinarap ko siya.
"Hey Kian..!" bago ko pa maituloy ang sasabihin ko ay tumayo ito at lumabas ng classroom na parang walang narinig galing sa akin.
Pasalamat nalang ako at walang nakapansin at pasimple nalang akong nag-ayos ng buhok ko na kunwaring iyon talaga ang ginawa ko.
"Narinig ko iyon." bulong na may halong pang-aasar sa boses ni Lalaine sa tabi ko at sinang ayunan din ni Gio sa likod.
Napahilamos ako ng mukha sa kahihiyan. Kakausapin ko lang naman siya eh pero hindi ko naman inaasahan na iiwasan ako ng ganun.
Makalipas ang ilang minuto ay inannounce ni Trisha na hindi kami maaattendan ni Mr. Gregory sa klase at nilagay nalang sa GC ang mga gagawin namin at ipapasa din before mag-end ang period.
Kinuha ko ang phone ko at tiningnan sa GC kung naroon ba ang pangalan ni Kian. As expected, hindi lang ako ang naghanap sa account niya, halos lahat ng babae dito sa klase ay hinanap siya pero bigo ang lahat ng walang makita.
"Paano niya malalaman na may activity kami?" bulong ko sa sarili.
Concern lang ako sa grade niya.
Maya maya ay bumalik din ito at nag- akma akong gumagawa ng activity na pinasa sa GC. Bago pa makarating sa upuan ay tinawag siya ni Trisha na kinalingon ng lahat sakanila.
"Kian, wala ka pa sa GC. Paaccept sa friend request ko para maadd kita." sabay pakita sa phone niya na nahanap nito ang account niya at inaantay nalang ang pag accept nito.
"Sige." tipid niyang sagot at nilabas ang phone niya saka inaaccept siya. "Okay na." sagot agad nito at umupo.
Nakarinig ako ng ilang reklamo at naiinggit kay Trisha pero ngisi lang sinagot sa mga kaklase naming babae.
Tiningnan ko ulit siya pero sa cellphone na ito nakatingin at naglabas na ng 1pad paper at nagsimulang magsagot na.
"Ano ang sagot mo di.. hoyy!" tawag sa akin ni Jarus rason para mapatingin ako sakanya tiningnan niya si Kian at binalik din agad sa akin.
"Ano yun?" tanong ko at tarantang naglabas nadin ng papel.
"Wala ka pang nasasagot." aniya niyang napansin na wala pa akong nasisimulan.
"Nag-iisip lang ako ng isasagot." palusot ko at tiningnan naman niya si Kian.
Saglit! Iniisip ba niya na si Kian ang dahilan bakit wala pa akong nasasagot? Please lang, huwag kang issue Jarus.
"Nag-iisip ng sagot ha!" sambit niyang mukhang hindi naniniwala sa akin. Sabay nilapit ang mukhang parang may ibubulong sa akin. "Gusto mo lang kopyahin ang sagot niya eh." bulong sa akin na kinalaki ng mata ko.
"Sira! Hindi ko gawain yun no." paliwanag ko pero nangingiting nang aasar lang sa akin saka ako tinalikuran at tinuloy ang ginagawa.
Baliw. Ginawa akong cheater. Loyal kaya ako.
Nasa cafeteria kami ngayon. Gaya ng dati ay sa amin nakikisalo si Gail.
"Ngayon ka lang walang sinasabing chismis sa amin ah."natatawang sambit ni Gio kay Gail.
"Later okay? Kain muna ako at gutom na gutom na ako." sabi niya na kinatawa naming apat.
"Totoo? Nakita mo siya doon?" tanong ng isang babaeng dumaan.
"Oo. Lalapitan ko sana siya kaso nakakahiya." sagot naman ng kausap.
"Sinong pinag-uusapan nila?" tanong ni Lalaine.
"Si Kian. Nasa silong kasi siya ng punong Acacia at doon mag-isang kumakain." sagot ni Gail habang nginunguya ang pagkain.
"Loner type ba yun?" tanong naman ni Gio.
"Parang? Who knows. We cannot judge a person based from what we see on the outside." Wika ni Lalaine.
"True!" Gail agreed.
Tumayo ako at kinuha ang sandwich at juice ko.
"Saan ka pupunta?" tanong ni Jarus.
"Ahh ehhh .. sa... sa classroom."palusot ko. "May gagawin lang ako. Mauna na ako ah." paalam ko saka sila iniwan.
Nasa hall way ako at pababa na ng hakdanan ng makita ko siyang pabalik na din sa classroom. Agad akong napaatras at tumalikod pabalik pataas kung saan ako tutungo kanina.
Nang malapit na ako classroom ay bigla akong nagulat nang may maapakan akong madulas sa sahig sanhi para matumba at bumagsak ako at tumilapon sa akin ang juice na hawak ko.
"Why you're so lampa Via." sabay tawa ni Trisha na nasa pintuan ng classroom habang nakahalukipkip itong nakasandal.
Hinaplos ko ang pwet kong unang bumagsak. Tiningnan ko si Trisha at tinaasan ko ng isang kilay.
"Lampa agad ang tawag kapag nadulas? Have you checked the meaning of lampa or are your just making your own definition.?" sagot ko na kinawala ng saya sa mukha niya.
"Are you really trying me?" tanong niyang parang naghahamon.
Dahan dahan akong tumayo at tiningnan siya sa mata.
"I'm not, I guess. Tahimik lang ako. " sagot kong hindi inaalis ang tingin sakanya.
"Tahimik? Tahimik sa panlabas pero nasa loob ang kulo. Hypocrite, bitch!" she uttered.
She's getting on my nerve now but I need to calm down. Huwag papatol sa taong isip bata.
I took a deep breathe.
"Wala ka bang magawa sa buhay?" I asked her sarcastically.
"Marami, at isa ka sa mga iyon." She said and then, smirked.
Tinalikuran ako at bumalik sa upuan niya.
Naramdaman ko ang isang tao sa likod pero hindi ko sinubukang lingunin hanggang sa nagsalita siya.
"Sometimes we also have to fight when necessary." Bigla akong nagulat sa pamilyar na boses.
Nilagpasan niya ako papasok ng classroom na parang walang nangyari. And that man was Kian.
"Bakit hindi ka pa nagbibihis?" tanong ni Lalaine habang tinatali ang rubber shoes niya.Tiningnan ko ang uniform kong natapunan ng juice at halos magmantya pa ng yellow dahil sa kulay na meron iyon."Naiwan ko ang uniform ko." aniya ko saka sinarado ang pinto ng locker ko."Hindi ka pa ba umuuwi?" tanong na muli ni Lalaine at tumayo na ito.Umiling ako."Kukunin ko nalang sa bahay bukas. Kakausapin ko nalang si sir." paliwanag ko.Saka lumabas ng locker room.Naglalakad ako papuntang classroom nang makasalubong ko si Ms. Gutierrez na may dala dalang plastic. Niyuko ko ng bahagya ang ulo ko tanda ng paggalang ng tumigil naman siya sa harapan ko. Agad akong tumingin sakanya at iniabot sa akin ang plastic na hawak niya."Ano po ito?" tanong ko at kinuha ang iniabot niya."Diba classmate mo iyong Kian James Crisanto? Pakibigay yan sakanya at PE uniform niya yan." tinanggal din niya ang nakasugbit na market bag sa balikat ni
Nakatayo lang ako at pinagmamasdan ang isang bahay na sobrang tahimik ngayon.I was about to step back when Gail called me. Halos nataranta ako at baka marining nila Mama at Papa na nasa harap ako ng bahay."Shhhh!" Senyas ko rason para takpan niya ang bunganga niya. Lumapit siya sa akin."Bakit ka kasi nandito sa labas. Pumasok ka kaya." saad niya.Tiningnan ko ang bahay namin. Inaantay nila kaya ako?"Inaantay ka nila araw-araw." sambit niya na kinalingon ko sakanya. Nabasa niya isip ko?"Sa tingin mo?" tanong ko."Oo. Lagi ka ngang tinatanong sa akin eh. Kinakamusta ka araw-araw. Kaya pumasok ka na sa bahay niyo." udyok sa akin saka ako tinulak papasok sa maliit na bakod namin.Isang beses pa akong lumingon kay Gail at tumatangong nakangiti naman sa akin saka siya pumasok sa bahay nila.I heaved a sigh. I went up stairs and was about to touch the door knob when someone opened it.Parehas kaming gulat sa isa't i
Via POV"Guys!" agaw attention ni Vim sa buong klase. "Did everyone or some of us heard the latest news for today's school chismis updates?" she blurted out."What that's news Vim? Spill out." One of our girl classmate uttered."Someone was caught inside the registrar office last night, and guess what?" natigil ako sa ginagawa ko at tumingin kay Vim."What?" bitin nitong tanong ng isang kaklase namin.At tumingin siya dalawa naming kaklase sa likod. Sinundan namin at napansin ko ang pagkatahimik ni Dale at Andrea sa likod."She's our classmates." she grinned looking at her. "Nahihirapan na ata sa buhay?" she added.Napansin ko ang pagkuyom ni Andrea sa ilalim ng table niya. It was obvious that Vim was on her nerves again but Dale stayed calm and didn't even bother to explain. According to Gail, she's with with Dale last night.Everyone was looking at them unbelievably. Murmuring and talking behind their back.Kailangan b
Via POVNakarating ako sa bahay na hindi ko naabutan si mama. Siguro ay nakanila Gail ito at nakikipagkwentohan. Pinatong ko ang bag ko sa sofa at dumeretso ng kusina at tinungo ang ref. Kumuha ako ng malamig na tubig at nagsalin sa baso. Pagkainom ko ay binalik ko ulit ito.Napalingon ako sa mesa. May mga pagkain na doong nakahanda. Inisa isa ko iyong binuksan at halos umalingawngaw ang amoy nito sa ilong ko. Bigla akong nagutom pero mamaya na ako kakain.Pumasok ako sa kwarto dala ang bag ko at nagshower. Eksaktong paglabas ko ng kwarto ay dumating narin si mama. Masaya ko siyang sinalubong ng yakap."Hindi mo pa ba kukunin ang mga gamit mo sa boarding house?" tanong niya sa akin habang sinusundan ko siyang papunta sa kusina."Bukas na po ma. Weekends naman po. Tsaka konti lang po ang mga gamit kong andon. Kaya ko nang mag-isa." Saad ko."Sigurado ka?" Paninigurado niya na kinatango kong nakangiti. Hindi kami kumain agad dahil inantay pa namin si papa at hinarap muna namin ang TV at
Via POV"Sana araw-araw libre para ginaganahan lagi." Sambit ni Gail ng nasa sasakyan na kami.Natawa naman si Jarus na siyang nagdradrive ngayon. Nasa passenger seat ako at nasa backseat naman si Gail.Nakapatong ang kanang siko ko sa bintana at sapo naman ang ulo. Lumilipad ang isip ko sa aksidenteng nagawa ko kanina. Kanina pa ako nag-iisip kung babawin ko ba ang friend request na aksidenteng napindot ko. Parang gusto ko nang magpalamon sa lupa ngayon.Bahala na nga. Isipin niya ang gusto niyang sabihin. Basta friends lang. Tsaka classmate kami. No other meaning. I sighed.Nakarating kami sa mall at panay hila sa akin ni Gail sa mga shop ng damit. Magtitingin, kunwaring isusukat pero ibabalik din. Kumbaga ang lahat ng nakikita at nagugustuhan ay for your eyes only. Walang budget kaya sa iba ka nalang."Bakit hindi kasama si Lalaine at Gio?" tanong ni Gail habang naglalakad kami at may tag-iisang buko juice na iniinom sa plastic cup.
ViaMaaga akong nagising pagsapit ng lunes. Nagluluto palang si mama ay naghahain na ako ng pagkain ko. Taka man akong pinagmamasdan ni mama ay hindi ko inabalang pansinin iyon.Pagkatapos kong kumain at magtoothbrush ay nagpaalam na agad ako. Para akong nakainom ng sampong enervon dahil sa nararamdaman ko. Excited na ewan.Patakbo akong pumunta sa bus stop at nag-abang ng bus. Hindi ko na hinintay si Gail at pinaalam nalang sa mama niya na nauna na ako.Huminto ang bus at nag-unahan ang mga taong sumakay. Siksikan ulit. Sumingit ako papunta sa likod at umupo. Dating gawi ay kinuha ko ang head set at sinaksak sa phone ko. Nilagay ko ito sa tenga at pinakinggan ang mga paborito kong music.Kung iba siguro ang makakarinig sa pinapakinggan ko ay magtataka sila. Hindi nakabase sa edad ko ang mga music na pinapakinggan ko. Halos lahat ng nasa playlist ko ay mga kantang hindi pa ako pinapanganak.Like westlife, backstreet boys, A1 at iba pa.
ViaSa mga sumunod na araw ay hindi na nakikisabay sa akin si Gail na pumasok. Palaging iwas at minsan ay hindi na pumapasok. Nagtatanong na minsan sa akin ang mama niya kung ano ang nangyayari sakanya pero hindi ko ito masagot ng diretso bukod sa hindi ko alam ang pinaka puno't dulo nito.Bumalik na rin si Andrea pagkatapos ng pagkakasuspend niya. Lahat ng mata ay nasa kanya ng pumasok siya sa classroom. May ibang nagbubulungan, may iba namang hinuhusgahan siya ng tingin.She just quiet and walk without looking at us. Tahimik din itong umupo. Nakatingin sakanya si Dale pero ni hindi niya ito tinaponan ng tingin pabalik.Everyone notice it but no one ever tried to start a noise. They're all just murmuring.Napalingon kaming lahat sa harap ng tumikhim si sir Ivan."Shall we start?" He started.Naging tahimik at ang lahat ay tinuon ang attention kay sir sa harap. Padating na ang exam kaya heto kami at todong hinahanda ni sir.
ViaIlang beses akong nagpalit palit ng pwesto sa kama. Gigilid, dadapa, o nakahilata. Hanggang sa bumangon nalang ako nang hindi ko parin makuha ang tulog ko. Ramdam ko narin ang lamig ng panahon.Tumayo ako at kinuha ko ang makapal kong dyaket at sinuot. Nasa kwarto na sila mama at papa. Tiningnan ko ang oras at 9 pm palang naman.Lumabas ako ng kwarto at tumungo sa kusina para uminom ng tubig. Umupo ako at nilapag sa lamesa ang mainit na tubig na baso. Nasa isip ko parin ang sinabi ni Kian sa akin.Totoo ngang si Vim ang may pakana gaya ng narinig ko sa CR noon. Mayaman si Vim at isa ang pamilya niya ang nagbibigay ng scholarship sa mga ibang studanteng nakaavail at isa doon sina Andrea at Lalaine.Nakita niya sigurong mas mahina si Andrea kay Lalaine kaya una niya itong pinaglaruan. At napakaclear na sa akin na mas ibigay ang sisi kay Andrea ang gabing iyon dahil alam nilang malaki ang mawawala kapag madadawit ang pangalan ng anak nila.