Share

The CEO's Legal Possession
The CEO's Legal Possession
Author: Xiarnathiaz

CHAPTER 1: THE KISSED JUSTICE

Soheila's POV

"Ready to kick some ass sister?" my sister asked while holding her gun.

"Of course, just make sure you will fulfill your promise, my dear sister," I answered sarcastically.

 We're inside the car preparing for our mission. Since I started to accept this job my sister and I are already partners in crime, well literally. Our mission is to get the 'Elixir of Death', the precious chemical that can kill millions of people when those bastards mixed it to the bodies of water.

Actually dapat matagal na itong tapos eh, iyon nga lang parang lahat ng pinapadala ng clan ay biglang nawawala. Kaya naman kinakabahan ako para sa aming dalawa ng kapatid ko. But as much as I want to turn down this mission, I cant. Because first of all, this is my family's business, and I don't want to disgrace it's name.

"Too much arrogance will kill you Justice, pano ka naman nakasigurado na ikaw ang makakakuha?" nakangising sabi niya kaya naman inirapan ko siya.

"Let's just end this Silicia para naman makapagbakasyon tayo ng matagal-tagal," I said as I checked everything that I will be needed.

Paglingon ko sa kaniya ay tumatawa na siya na parang tuwang-tuwa sa sinabi ko. Palibhasa kagagaling lang niya sa gala. I really don't know how she became my sister. Paanong posisyon kaya siya ginawa nila Mimi at ganyan ang isip niya. 

Nang masigurado naming okay na ang lahat ay lumabas na kami at nag-umpisa ng maglakad papunta sa venue. Masyadong mahigpit ang security kaya naman kailangan naming gamitin ang special technique na tinuro pa ng mahal kong Lola.

Nagkatinginan pa kami ni Silicia bago sabay na ipinakita ang makikinis naming hita. Nakita ko namang napalunok ang bantay bago kinuha ang invitations namin kaya nang makalagpas kami ay sabay kaming tumawa.

We nodded at each other before parting ways. Siya sa control room habang ako naman ang hahanap ng taong may hawak ng elixir.

"I found him! Second floor, east wing, fifth room," sigaw ng kapatid ko sa kabilang linya.

"Got it. Sister, can you please be more calm? Mabibingi ako sa ginagawa mo kung hindi ka titigil," gigil na sabi ko at tumawa naman siya.

"I'm excited okay? We both know how dangerous this mission is, kaya wag mo akong sisihin kapag nate-tense at excited ako. Anyways, huwag ka munang kikilos pagdating mo wait for me," she said and I nodded.

Aakyat na sana ako nang makita ko kung gano kahaba ang hagdanan papuntang second floor. This is literally the grandest staircase I've ever seen. I looked down at my six inches pointed heels before taking my steps.

"Twenty steps of this f*cking staircase are enough to drain my strength!" Asar na sabi ko sa kapatid ko sa kabilang linya. Tawang-tawa naman siya pero walang sinabi.

Sumandal muna ako sa hawakan habang hinahabol ang hininga ko. If I only know that this will be the reason kung bakit ako mapapagod at hindi sa pakikipaglaban hindi na ako tumuloy. Hindi na rin naman ako pwedeng bumalik sa baba dahil malayo-layo na rin ako. Nanginginig na rin ang mga hita at binti ko kaya naman nang subukan ko ulit humakbang ay bumigay na ang paa ko.

I was about to use my reflexes to prevent myself from falling when someone took my hand and pull me closer to hold my waist. Dahil sa sobrang lapit namin sa isa't-isa ay nalanghap ko ang pabango niya. Lavender? Inangat ko ang paningin ko para makita kung sino ang sumalo sa akin.

This man got the badboy looks. Hazel green eyes, sharp jawline, pointed nose and scar near his left eyebrow. Masyadong matapang na mukha para sa lalaking amoy lavender. Napangiti ako sa naisip ko at taka naman niya akong tinignan.

"Enjoying the handsome view milady?" seryosong tanong nito.

Doon ko lang napansin na magkadikit ang katawan namin at nakatitig ako sa kaniya. Agad-agad naman akong lumayo sa kaniya at inayos ang tindig ko. I cleared my throat before talking.

"I'm sorry I was just..." I scrunched my nose while thinking an alibi. What the f*ck? Am I stuttering? I looked at him only to see a sly smile plastered on his face.

"You don't have to deny, milady. You can stare at my handsome face as much as you want," he casually said.

This time inirapan ko na siya. Masyadong mahangin ang bibig ng isang ito. But I love his spanish accent, so hot.

"And why do you need to take this staircase anyway? There's an elevator down there right?" Lumaki ang mata ko sa sinabi niya.

"Elevator? F*ck you, Silicia!" Sumigaw ako kahit hindi ko naman kaharap ang magaling kong kapatid. I even stomped my feet to release my frustrations.

"What a dirty mouth you have there. Seems like you were deceived. Relax, alright?" Mukhang nawiwili na ang lalaking 'to sa akin ah. Kinalma ko na lang ang sarili ko bago binalik ang tingin sa kaniya at ngumiti.

"I'm sorry but I have go now. Thank you for helping me Mr." pormal na sabi ko at aakyat na ulit nang hawakan niyang muli ang kamay ko.

"Maybe I can go with you? I think you need support while taking this deathly stairs," he chuckled and I smiled. It's not that bad right?

"Okay? Mr..." I looked at him asking for his name.

"Alas, thats my name, shall we?" I accepted his hand and we started walking.

Honestly, I don't know what the heck I am doing. Bakit ako nagpasama sa lalaking ito? Sa pagkakaalala ko may mission akong dapat tapusin diba? Napatingin ako sa lalaking katabi ko. What if he's an enemy? Sayang naman ang mukha niya kung gano'n.

Nang makarating kami sa second floor ay nag-umpisa na akong maglakad sa east wing pero tumigil ako nang maramdaman kong may nakatitig sa akin. Pag-ikot ko ay nakita ko siyang nakatitig lang sa akin kaya tinaasan ko siya ng kilay.

"Thank you Mr. Alas," I said but he didn't move a bit. He's starting to creep me out so I continue walking.

"Wait milady!" I stopped walking again. I sighed before turning my head to him. My forehead creased when I noticed his red ears and neck. Is he okay? Humakbang pa ako palapit para pagmasdan siya but he avoided my gaze. What's wrong with him?

"Just tell me exactly what you want to say. My time is limited here," seryosong sabi ko bago tumingin sa relo. I need to hurry baka maunahan ako ng magaling kong kapatid.

"May I ask for your name, milady?" Binalik ko ang tingin ko sa kaniya dahil sa tanong niya. Iyon ba ang dahilan kung bakit tinawag niya ulit ako? And his ears and neck are red, nahihiya siya? I cleared my throat before answering him.

"My name is Justice," ani ko dahil hindi ako maaring magpakilala sa unang pangalan ko at nakita ko naman pagkamangha niya. Is this guy hooked by me? He looked at his side trying to hide his smile before leaning on me. I smelled his lavender scent again.

"Well then, milady. Your name justified your beautiful face," then he kissed the tip of my nose and walked away. It tooked me a minute to realize what happened.

"What the f*ck?!" That freaking guy just kissed me!

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status