Chapter 37: Lolo

Matagal ang naging biyahe namin. Smooth naman mag-drive si manong kaya nakapagpahinga ulit ako't nakatulog. Dumaan din muna kami sa isang fast food kasi baka raw hindi pa ako nag-agahan which he guessed so right nga.

Sabi niya ay two hours daw talaga ang biyahe kapag papuntang Santa Ana mula sa Tuguegarao kaya baka daw magutom din ako sa daan. I genuinely accepted his offer at balak ko nga din sana siyang bilhan kaya lang ay tumanggi siya't nag-agahan na raw siya kasama ang asawa niya kaninang madaling araw.

Siguro ay ganito talaga dito sa probinsya, early bird sila. Nasabi din niya na maagang nagsasara ang mga tindahan sa gabi. Kapag oumatak ng alas siyete, madalas sarado na lahat. Pwere na lang 'yong mga 24 hours ang operating time.

I felt safe with manong. Para siyang father figure na kahit kailan ay hindi ko naranasan sa Papa ko. Nakakatuwa pa nga at hindi ka talaga mabo-bored kapag siya ang company mo dahil napakarami niyang kwento.

Proud na