Share

PART 3-TWENTY-FIVE, LET'S MOVE IN

“Ni hindi mo sila maalagaang mabuti! Hinayaan mo pa silang iwala ng sekretarya mo!”

“That was...you---“ mariing naglapat ang mga labi niya.

Sa puntong iyon ay tama ito. Kasalanan talaga niya kaya nawala ang mga anak niya. Naging pabaya siya sa pag-iiwanan niya sa mga bata kaya nangyari iyon.

Just the thought that she may never have seen her children again brought the tears back in her eyes. Dagli siyang tumalikod dito upang ikubli ang mga luhang pumatak sa mga pisngi. Kinuskos ng mga palad ang mga luha.

Isang mahabang buntung-hininga naman ang pinakawalan nito. Lumapat sa kaliwang balikat niya ang isang mainit na palad nito. Marahang pumisil iyon. Nang-aalo at nanghihingi ng paumanhin.

Gusto niyang palisin iyon. Hindi niya kailangan ang pang-aalo nito.

Pero kusa na rin nitong binawi agad iyon. At ang estupid

Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status